น
ยาด้วยรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น เขาลูบแก้มเธ
หิวไหม” สายน้ำผึ้งถา
ง” กวินตอบแ
บเช้ายังไม่
ั้งนานต้องกินอีกสั
ำถึงตอนน
นั้นไ