ื่นทิชชู่ให้เพื่อน พราวฟ้าหน้า

ะคะ อรยังไม่ได้เข้าห้องน้ำเ

อยู่ข้างหลังเดิ

้แบบนั้นและยังร้องไห้ไม่หยุด เธอคงตกใจและขวัญเสี

็ดหน้าเพราะมือสั่น เธอไม่มีแรง

สินใจหยิบทิชชู่จากมือเล็กๆ

กคนตายแล้ว” พราวฟ้าร้องไห้หนักกว

ก่อนเลยในชีวิต ร่างเล็กๆ ที่โผเข้ามาซบสั่นเทิ้มไป

ไรแล้ว หยุดร้องไห้ได้ไหมพี่ใจ

ังมือป้ายหน้าป้ายตาตัวเองจ

งซับหน้าให้พราวฟ้าด้วยความนุ่มนวล มือใหญ่ๆ ส

อนโยนของพี่เขมสะกดให้เธออยู่ในภวังค์ มันเป็นดวงตาที่เปลี่ยนความร้อนรุ่มในจิตใจของเธอให้กล

เขมจะเป็นผู้ชายคนเดีย

ัวใจที่ไหวสั่น นาทีนั้นเขารู้ว่าพราวฟ้าจ

้งสองตื่นตาตื่นใจกับทุกสถานที่ที่เขาพาไป บ่ายกว่าเข

ล้วมีซุ่มวางระเบิดระหว่าง

” พราวฟ้านั่ง

สอบด้วยแก” อิ

ี่บ้านกัน” เขมชาติมองหน้าอันซ

ฟ้ากับอิงอร

มชาติเดินกลับไป

มาพรุ่งนี้บ่ายๆ เดี๋ยวพี่ขับไปส่

หนูกับอรนอนกันที่นี่ก็ไ

ะ” เขมชาติถ

นูน่าจะขอสอบย้อนห

่อนเลยฟ้

บไม่ได้ค่ะเพราะถนนโดนระเบิด รถทัวร์จะมาถึงพรุ่ง

อกับแม่ขนาดนี้ได้ยังไ

อโทษค่

วยแม่จะโทรไป

แม่ไม่ด่าหรอ” อิง

นของแม่ที่เป็นทหารตำแหน่งใหญ่โต แม่คงจะหาเส้นสา

รียนมหาวิทยาลัย ลุงยุธมีลูกชายคนเดียวชื่อยอดทัพ พี่

วย เธอไม่เคยรู้สึกอะไรกับเขาเลยแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ใช่ พี่

ับตอนแปดโมงไปรอที่สถานีขนส

ว่าไง

รื่อยแหละ” อิงอรตอ

ามเสียงสดใส ไหนๆ ก็กลับบ้านไม่ได้แล้วเธอจะใช้ทุกนาที

ีความสุขอิ่มใจยามได้เห็นใบหน้าที่แสนสดใส เวลาที่เธอพูดคุยเสียงเจื้อยแจ้วเล่าถึงเรื่องราวในโรงเรียนให้ฟังเขา

เป็นอย่างยิ่งที่จะบอกให้พี่เขมรู้ว่าเธอชอบเขา เธอได้แ

ย่ำพี่เขมวนมาที่ตลาดอีกครั้ง พราวฟ้ากับอิงอรไ

สาวยกมือไหว้พี่ทหารใจดี

ี้นอนที่นี่แหละแต่เดี๋ย

อบรับหงอยๆ เขาค

หายไปเขาจะเป็นห่วงกัน” เขมชาติขยายความ

รับ อย่าออกไปไหนกันเองเด็ดขาดเข้าใจไหมครั

ีทุกอย่างยกเว้นหมูเพราะเป็นร้านของอิสลามเธอกั

ารครึ่งกัน เธอเห็นสัญชาตญาณทหารของพี่เขมก็ตอนนี้ ทุกย่างก้าวที่เดินพี่เขมจะใช้หางตามองไปรอบๆ ตัวเสมอ เขา

ด้วยนะ” เขมชาติบ

ันขี้หนาวค่ะพี่เขม” อิงอรบอก พี่เขมเดินนำขึ้นไปบันไดช่วงส

พราวฟ้ามองดวงดาวระยิบระยับ

พบมันเป็นแบบนี้เองสินะ เขาเองเข้าเวรตอนกลางคืนมาไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยคืน ดวง

บเดียวมือเย็นเฉียบเชียว” อิงอร

แล้วทำไมแกไ

นี่กุญแจห้องเผื่อฉันหลับ” อิงอรสร้างสถานการณ์หลบฉากสอ