บประโลม กระนั้นรอยยิ้มก็ยังคงปรากฏอยู่เต็มใบหน้าไม่จางหาย "ฉันต้อ

เราล่ำลากันเพียงเล็กน้อย ก่อนที่เรย์วี่จะเด

่งเจอตัว เธออยู่ในห้องรับแขก บนโซฟาเต็มไปด้วยกระเป๋ามากมา

กจะมีพยาบาลคอยช่วยดูแล นี่แค่วันเดียวเท่านั้นเอง “สำหรับการดูแลไม่มีอะไรมาก ด

่พร้อมที่จะรับมือกับคุณซานเพียงลำพัง หากอยู่ดูแลเขาคนเด

ฉันหนักหนา ทีกับคนอื่นไ

พร้อมรอยยิ้ม ขณะเดียวกันมือก็ล้วงหยิบถุงยาออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นส่งให้ฉัน “นี่เป็นยาข

รับด้วยใบ

่องไว้ว่า

หารเป็นหร

ติตนเองให้กลับมา แล้

ึงขั้นเซียนหรอก แต่ก็พอ

าห่วงแล้วล่ะ” พี่กุ้งนา

งแต่มาถึงฉันยังไม่เห็นใครนอกเหนือ

ค่ะ” ดูแล้วเหมือนบ้านนี้จะหวงพื้นที่ความเป็นส่วนต

รอคะ” ถ้าเป็นแบบนั้นก็แอบสงสารคุณพยาบาลอยู่เหมือนกัน มาด

่ะ ส่วนคุณซีนกับคุณแซ

ง่ร้ายมากเกินไป แวบแรกนึกว่าบ้านนี้จ

” บทสนทนาของเราถูกขัดด้

นมาบอกฉัน ก่อนจะเดินออกไปพบกับแฝดน

พอๆ กับคุณซาน แม้ว่าใบหน้าจะหล่อเหลา ทว่ากลับไม่มีส่วนไหนคล้า

ุ้นตา คิ้วเข้มพลันขมวดเข้าหากัน พร้

องคุณเรย

ขึ้นไหว้เขา ซึ่งอีกฝ

บอกคุณซีนไปแล้วเขาก็เลยรู

ค่ะ” เป็นพี่กุ้ง

ามามองทางฉัน “เรียนรู้งานไปก่อนนะดี

็นเจ้านายฉันจริงๆ

ึกพิเศษ

กพิเศษ

ร๊

นถูกเปิดพรวดพราดเข้ามา พร้อม

หันกลับมาสนใจงานตรงหน้าตามเดิม นิ้วเรียวยาวรัวอย

งก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยทำ จนต้องโทรหาเลขาเพื่อสอบถามรายละเอียดอยู่บ่อยครั้ง คุณหมอบอกผมไว้แล้วล่ะ ว่า

กพูดโดยไม่ออกเสี

ก็สวนกลับไปบ้าง “บอกกี่ครั้งแ

นอกจากจะไม่สำนึกมันยังเดินเข้ามาใกล้ แล้วขยับเลื่อน

น้าเล็กน้อยอย่างเอือมระอา ขี้เกียจที่จะต้

โทรมาบอกว่ามึ

ๆ โดยที่สายตาก็หันกลับม

็นหน้าไอ้ซีนผม

มาดูแลมึงแล้วสิ กูจะ

มพลันหยุดชะงักงานที่กำลังทำอยู่ “แม่บ้

้ยอะไร ทำ

ากมาดูแลกู ก็ให้เธอเป็นแม่บ้านแล้วกัน

ดเปล่า แต่มันกลับชะโงกหน้าเข้า

ดเยอะ ออกไปได้

่อให้ตอนนี้ความจำมึงจะเสื่อมก็เถอะ ดั

ร้อมกับโบกมือไล่มันใ

มมาให้ดูอยู่บ่อยครั้งเพื่อรื้อฟื้นความจำ ทว่าผ

ทึกพิเ

กพิเศษ

ต่อให้แววตาของเขาจะดูเจ้าเล่ห์เหมือนแฝดพี่ ทว่าคุณซีนกลับดูเป็

ฉันนั่งลงบนโซฟาเดี่ยวตรงข้าม

นี้ที่คุณซีนขึ้นไปข้างบนพวกเขาสองพี่น้องเล่าอะไรให

ตอนนี้ซานก็อาการดีขึ้นมากแล้ว คงไม่มีอะไรให้ดูแลมากมาย อีกอย่างฉันเพิ่งรู้มาว่าแม่บ้านจ

วามสะอาดวันเว้นวัน แต่ดูเหมือนว่าเมื่อหน้าที่

่ถ้าดีใจทำอาหารให้ด้วยก็จะดีมากเล

” แค่ได้ยินว่าค่าตอบแท

ั่วโมงก็เสร็จแล้ว ไม่ต้องเดินไปเดินมา และยืนขาแข็งทั้งวี่ทั้งวันส

งสำคัญออก “กฎของที่นี่คือห้ามนำดอกไม้ทุกชนิดเข้ามาภา

ม้จะสงสัยทว่า

้นฉันก็ควรที่จะทำตามโ