ใจด้ว

ถึงปล่อยเสียงร้องไห้โ

อ๊ย! ไม่งั้นคนตายจะ

ความสูญเสียกะทันหันนี้ ธุระเรื่องงานศพจึงเป็นของอมันต์ที่

วชต่อให้

ชหน้าไฟแล้ว ชายชราเบื่อหน่าย

เอ็ง จะขายหรือให้

างทะเล ยังดีที่คุณย่าอมราวดีมีเมตตา คอยปลอบ และอ

ับการดูแลคุณย่า เย็น

่ต้องรอฉันหรอก มันดึก” เขาว่า

่หาญกินข้าวคน

คืนนั้น เขาและเธอไม่ได้พูดกันเรื่องนั้นกันอี

ป” อมันต์ตักไข่เจียวเย็นชืดที่เธอทำ

ชียวหรือ หน้าก็ยังไม่อยากมอง ไม่อยากทานข้าวร่วม

ป็นเมียพี

แต่กระแทกใจฟัง คนทานข้าวชะงัก

ของเราเกิดจากอะไร อย่า

ดง ๆ พาดขึ้นใบหน้า เธอกะพริบตาถี่ไล่น

่าเป็นยั

ยใจลึก วางช้อนลง แล้วเริ่มเล่า คุณย่าอมราวดีเป็นสายใยเดีย

วเอง จันทร์นิลนอนมองประตูเชื่อมระหว่างสองห้อง อยา

ะ ขนาดเรื่องคืนนั้นเขาเป็นฝ่ายเริ่ม เช้าต่อมายั

นี้จากวัน เข้าสัป

ขากลับค่ำตลอด” ผู้สูงวัยถาม เพราะจับคว

เย็นค่ะ” เรื่องที่คุยก

ันอยากได้

มีอะไรกันครั้งเดียว หน้าเธอเขายังไม่อยากมอง

มา คนงานไปตกจากบ่อในไร่เอามาฝากคุณย่าอมราวดี เธอจึงทำต้มย

ค

ย่าอมราวดี ทำให้หญิงสาวที่ทำงานบ้านอยู่ ต้อง

่า คุ

ยู่บนพื้น เธอเลยหยิบโทรศัพท์

เป็น

น่าจะ

มตัว ฉันจะพ

่ะ

นุ่มที่อุ้มคุณย่าไปขึ้นรถและรีบพาย่าไปโรงพ

ยวันอาการท่านก็ไม่ดีขึ้

บแทนบุญคุณเลย” จันทร์นิลร้องไห้ออกมา เมื่อแพทย์เจ

ง คุณย่าไป

อีกคน ตั้งแต่เล็กจนโลกเขาก็มีคุณย่าเพียงคนเดียวที่คอ

วงหรีดดอกไม้จากคนสำคัญในจังหวัด โดยมีอมันต์เป็นพ่องาน ขณะเธอร้องไ

บข่าว ทั้งยังเดินตามติดอมันต์เป็นเง

ียบ้างสิ” มือขาวผ่องพร้อมเล็บเจียนมนเคลือบสีแดงสด ดึงแขนเธอออก

ต์มาตลอดนิ่ว

ณ” เธอตีรวน มองนาถสุดาตั้งแต่หัวจร

่เอง หาญถึงไม่พาออกไปไหน” นาถ

ูกต้องตามกฎหมายของเขา

ะทำได้ อีกฝ่ายหน้าเบ้ กำม

่า เดี๋ยวหาญก็

กห

้า มาพูดเรื่อ

บใคร ที่เขาแต่งกับเธอเพราะย่า

วใจอันตรธานหาย

่อก็ไปถ

เบิดเป็นความกังขาโคร

ี่

นทร์นิลก้าวออกมาจากห้องน

้ว ทำไ

จึงคุยกับคนที่เกี่ยวข้อ

อ้ม เก็บความน้อยใจเอาไว้ในอก

ชายหนุ่มกอด

่งงานกับคุณ

เงียบ อากาศกดดันหนักอึ

เอามาจากไหน” เ

อก จริงหร

ตา บอกตัวเองว่าอ

อต้องกังวล ไปนอนซะ ถ้

ดิม เหมือนเธอกำลังโดนหักหลังกระนั้นหรือ นอก

ำที่หญิงสาวค