แต่ก็โดนปฏิเสธเหมือนเคย นายตำรวจรูปหล่อไม่รู้จะสรรหาวิธีใ

ย” ขณะที่กำลังคิดว่าเย็นนี้จะซื้อ

! จากเก

ะพี่” ลูกน้

่วงหัวใจก็เริ่มเต้นแรง ชายหนุ่มได้แต่ภาวนาขอให้ใช่สิ

ะไรครับ

ึงที่นั่นสี่โมงครึ่งจะได้ไม่คลาดกันเพราะเธอเลิกงานห้าโ

ดว่าจะมาทันวันแห่งความรักแต่ติดเรื่องภาษีจึงล่า

้เป็นใบเบิกทางท

ถ้าออกก้อยก็แปลว่าเรื่องที่หวังไว้จ

ุ่มดีใจอยู่คนเดียว ใน

หลังจากเดินวนเวียนอยู่ที่ลานจอดรถเกือบ

ฉันจะ

จันทร์หยิบมือถือที่นิ่งสนิทขึ้นมาแล้วคุยคนเดียว ต้องขอบคุณงา

ทร์” มนัชพูดในใจแล้

้มจะไปไ

จันทร์ค่ะ คุณ

งร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามได้ไ

ต็มใจแต่ด้วยกล่องที่เขาถือมัน

รวจถามพร้อมรอยยิ้มในขณะท

เป็นไ

ับ แกะได้เลย” มนัชหันไปสั่งเค

ชาดาร้องลั่นเมื

น้อยขออภัยคนรอบ

ห้ฉันเ

ะ ส้มชอ

ารพัดของสะสมที่ใฝ่ฝัน

อื่นๆ ก็น่ารักไม่แพ้กัน มีทั้งปากกา แก้วน้ำ เสื้อยืด แจคเกตพวงกุญ

ปเมื่อสุชาดาเห็นโต๊ะข้างๆ เรียกเก็บเงิน ของใน

ความสุขค่ะ” ม

้งหมดแล้วจำต้องตัดใจ ฉันรู้ว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งใดได้มาฟรี

อนแม้มันจะแพงกว่าชีวิตของฉั

สุชาดาหยิบกระเป

อ” มันคือคำถามที่

ิด แถมหลังๆ ยังหลบหน้าผมอีก ถ้าไม่มีน้องจันทร์คอยช่วยผมคงล้มเลิกค

่ไหนและที่อยากรู้กว่านั้นก็ค

ั่นๆ เพราะอีกฝ่ายเม้มปากแน่นเหมือนอ

่าผมมีข้อ

นไม่รู้จักคุณจึงไม่ทราบ

ฝืนใจผมก็ยอมเพราะไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำ

สายตาแบ

คุณไม่เคยยิ้มให

เถอะเพราะประวัติที่ผ่านมาโชกโชนแบบยากจะหาใครเทียบ เขาเปลี่ยนผู้

ารอะไรจาก

ุณพูดกับคนอื่นก็ได้หรือการที่คุณไ

จริงๆ ฉันไม่ไว้ใจและไม่สนใจเขาเลยสักนิดแม้เขาจะรวยมา

้เลย … เขาก็แค่อยา

หญ่ มนัชจึงยอมแพ้และคราวนี้

วเธอรำคาญผมไม่ต้อ

คุณกลับไ

อาก็โยนทิ้งซะ” มนัชแวะจ่ายเงินค่าน้ำท

่แหละ วันนั้นเธอไปกับเพื่อนของผมก็คือไอ้ธีร์และแน่นอน

ดท้ายที่มนัชได้ยินเสียงห

มสุขอยากดูแลผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อยู่เพียงลำพ

ี้ มันก็แค่เกมบ้าๆ เอาไว้หลอกตัวเอง ผมหวังเสมอว่าสักวันเธอจะยอมเปิดใจยิ่งครั้งนี้เธอต้องใจอ่

รียกพร้อมกับหอบแฮกๆ เพราะต้องวิ่งตามใ

งว่าไม่เอา โ

ุชาดาวางกล่องแล้วอ้าปากหาย

ันเอากลับไม่ได้ คุ

คะ” สุชาดาถามแล้

” มนัชตอบตกลงแล้วยิ