ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 04

จำนวนคำ:2536    |    อัปเดตเมื่อ:05/09/2023

่งของคนที่ลากหนึ่งเดียวไปอ้วกที่ห้องน้ำติดๆ กับเคาน์เตอร์ครัวฝรั่ง

เดียวเท่าไหร่ พยายามดึงชายหนุ่มออกมา แต่เพราะเมาบางจังหวะการดึงจึงเหมือนเป็นการยัดหนึ่งเดียวเข้าไปมากกว่า เ

ความเปลี่ยนแปลงของลูกน้องผู้เฉลียวฉลาดเอาการเอางานแล้วก็กุมขมับ ยิ่งเห็นมันสองคนพ้นมาจากเคาน์เตอร์ครัวไม่ทันได้โล่งใจได้นานทัดเทพเปิดป

อนหมาแล้วก็มีทีท่าว่าจะไม่เต็มเต็งหลังจากดื่ม... เขาพยายามไปลากรุ่นน้องมาท

ห้องซึ่งเป็นที่นอนประจำ ส่วนดาวเรืองที่รู้จักความเป็นไปวงจรของคนในวงเหล้าขอ

าคุยกัน จานกับแกล้มกับเกลิ้มนี่เก็บล้างได้สบาย ไม่มีใครม

ลุงเข้ม ไอ้พวกนี

ดื่มที่นี่ไม่เถลไถลที่ไหน... เมาแล้วก็นอน เดี๋ยวลูกกับเมียผมจั

่นหรือมไม่ก็คงกลายเป็นตัวตลกแน่นอน ถ้าจะเมาแล้วบ้าขนาดนี้” เพราะว่าเป็นรุ่นห่างกันเขาจึงไม่เคยออกไปเมาคว่ำกับรุ่นน้องร่วมสถาบันพวกนี

านสักคนเพราะว่าขับรถกลับไม่ไหว เจ้าของบ้านจัดการเรื่องที่นอนให้แขกแล้วก็เอ่ยขอตัวพาเมียกับลูกกลับไปนอนที่ห้

จัดการให้ลูกน้องได้มีที่นอนสบายๆ ส่วนตัวเขานั้นคาดว่าค

บิดาเธอเห็นว่าไฟที่บ้านของเฟื่องฟ้าเปิดอยู่ เจ้าตัวเลยบอกบิดารมารดาว่าอยากไปคุยกับ

กันมาก เมื่อทันมองเห็นว่าดาวเรืองเดินเข้าห้องพี่สาวแล้วสองผัวเมียเดินแยกจากลูกสาวไปยังห้องนอน

้มกับเมียแยกไปคนละทางแล้ว แม้จะเมาจนครองสติได้ค่อนข้างน้อยแต่เขาก็จำแม่นว่าสาวที่หมายปองเดินเข้าห

็เอ่ยรับเบาๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้ ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปยังนาฬิกาข้างผนัง ตอนนี้ดึกมากแล้ว เธอเองไปเลี้ยงเ

ันแน่ๆ ไม่อย่างนั้นไม่กลับมานอนบ้านหรอกเพราะตั้งแต่หมั้นเจ้าตัวก็หอบผ้า

่า

ๆ อย่างนั้นฟ้

นก่อนอาบน้ำนี่เอง มีอะไรจะคุยกับเราหรือเปล่า อีกประเดี๋ยวเราก็ง่วงแล้วนะ

น เราไม่อยากหมั

งสาวทำให้ดวงตาที่ดูเนือยๆ เพรา

เลยหนีมานอนที่บ้าน เบื่อมากๆ จะถอนหมั้นแล้วหาแฟนใหม่” พูดไปอย่างมีความหวังเมื่อนึ

โดนนายนั่นหึงเป็นธรรมดา...ก่อนหน้านี้เห็นรักเห็นหลงไม่มองว่าภาวันไม่ดีตรงไหน ตอนนั้นใครเ

หรอก รักได้ เลิกได้เบื่อได้ ความรู้สึกมันไม่จีรัง คนเราม

็ยังเป็นเรื่องที่เป็นจริงเสมอแม้ว่าเธอจะโสดแต่ก็ให้คำแนะนำที่ดีได้ล่ะนะ “รักได้ง่าย แต่เลิกไม่ได้ง่ายๆ หรอก... ยิ่งกับคนมุ

าวเลย... ฟ้านอนพักผ่อนเถอะ ดาวไ

มแบบไม่ได้สนใจปัญหาของน้องสาวนักเพราะว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องให

็เลยไม่อยากกวน แม่จะอยากคุยกันแต่ดาวเรืองก็คิดว่าน่าจะเอาไว้วันหลังเพราะเฟื่องฟ้าไม่มีทีท่าว่

้องของพี่สาวไป เพราะมัวแต่คิดถึงอาชว์มากเกิ

ัวหนาออกมาสวมชุดบางๆ ที่ไม่ได้ปกปิดอะไรมากแทนเพราะอยากให้ตอนกลางคืนไข้เธอได้ลด พรุ่งนี้เช้าจะได้

หมายเลขสอง ห้ามพูดมาก ห้ามบอกใคร เรื่อ

หน้าล้างตาแปรงฟันแล้วแต่ก็ยังไม่หายมึนเท่าไหร่ เหล้าดองเองของนายเข้มสุดจะบ

ลขั้นเทพทำให้ความเมาไม่สร้างปัญหายามเมื่อจะเข้าด้ายเข้าเข็มก็ไม่เคยพลาด ไอ้ที่สำคัญคือซองกระดาษ

น... มันต้องจัดหนักสักหน่อย... แค่คิดถึงก็ร้อนซู่ซ

จจะขาดอ

........

img

สารบัญ

บทที่ 1 prologue บทที่ 2 01 บทที่ 3 02 บทที่ 4 03 บทที่ 5 04 บทที่ 6 05 บทที่ 7 06 บทที่ 8 07 บทที่ 9 08 บทที่ 10 09 บทที่ 11 10
บทที่ 12 11
บทที่ 13 12
บทที่ 14 13
บทที่ 15 14
บทที่ 16 15
บทที่ 17 16
บทที่ 18 17
บทที่ 19 18
บทที่ 20 19
บทที่ 21 20
บทที่ 22 21
บทที่ 23 22
บทที่ 24 23
บทที่ 25 24
บทที่ 26 25
บทที่ 27 26
บทที่ 28 27
บทที่ 29 28
บทที่ 30 29
บทที่ 31 30
บทที่ 32 31
บทที่ 33 32
บทที่ 34 33
บทที่ 35 34
บทที่ 36 35
บทที่ 37 36
บทที่ 38 37
บทที่ 39 38
บทที่ 40 39
บทที่ 41 40
บทที่ 42 41
บทที่ 43 42
บทที่ 44 43
บทที่ 45 44
บทที่ 46 45
บทที่ 47 46
บทที่ 48 47
บทที่ 49 48
บทที่ 50 49
บทที่ 51 50
บทที่ 52 51
บทที่ 53 52
บทที่ 54 53
บทที่ 55 54
บทที่ 56 55
บทที่ 57 56
บทที่ 58 57
บทที่ 59 58
บทที่ 60 59
บทที่ 61 60
บทที่ 62 61
บทที่ 63 62
บทที่ 64 63
บทที่ 65 64
บทที่ 66 65
บทที่ 67 66
บทที่ 68 67
บทที่ 69 68
บทที่ 70 69
บทที่ 71 70
บทที่ 72 71
บทที่ 73 72
บทที่ 74 73
บทที่ 75 74
บทที่ 76 75
บทที่ 77 76
บทที่ 78 77
บทที่ 79 78
บทที่ 80 79
บทที่ 81 80
บทที่ 82 81
บทที่ 83 82
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY