เย็นนี้เราไปฉลองกันไหม”

ก็เห็นด้วยกับเพื่อนเพราะนานแล้

ัวก่อนนะ

ม้รู้ว่าเพื่อนจะต้องไปทำงา

ร่งมา ขิงต้องไปขึ

ให้โชคดีนะขิงแล้วอ

หรือเปล่า แต่ถ้ามีโอกาสขิงจะติดต่อมานะน้ำ

หาเราจะบอก

ถึงหอพักก็เห็นรถเอสยูวีสีดำเคลื่อนผ่านหน้

ยนลดกระจกลงแล้วเรียกหญิงสา

าสเตียนฉันไม่คิดว่

้นทางเลยออกมาก่อนเวลานัด แล

ค่

าสิจะได้ไ

แล้ว คุณขับไปจอดรอที

เพราะมันก็จะถึงหอพั

ับเสื้อยืดแล้วธันยมัยก็เดินลงมาพร้อมก

างแปลกใจเพราะที่ผ่านมาเวลาไปไหนกับผู้หญ

อเป็นคนง่ายๆ จึงไม่มีข้

วนำไปไว้หลังรถจากนั้นก็ม

้ไหมคะ เจ้านายคุณ

หรือเปล่า ถ้าเจ้

ด้ทำตัวถูก ปกติแล้วฉันเป็นคนคุยเก่งค่ะ จ

สเตียนแอบยิ้ม อยากรู้เหมือนกันว่าคนพูดน้อย ชอบเก

ค่

ง เจ้านายจะเป็นคนยังไง อายุเท่าไหร่ จะใจดีกับเ

ป๋าเดินทางของเธอนั้นไปสลับกับของผู้โดยสารคนอื่น กว่าคนที่หยิบกระเป๋าผิดจะเ

กับเขาคนละห้อง เพื่อพักหนึ่งคื

ก็มานั่งอยู่บนชั้นดาดฟ้าของเรือเฟอร์รีลำใหญ่ ในขณะที่เซบาสเตียนก็เอาแต่วุ่นอ

้ได้ดีแม้จะผ่านมาถึง 3 ปีแล้วก็ตาม ครั้งนั้นเธอไม่ต้องคิดอะไรมาก ใช้ชีวิตในวัยรุ่นอย่างเต็ม

รู้สึกผ่อนคลาย หญิงสาวไม่รู้ว่าที่เกาะแห่งนั้นเธอจะต้องไปเจอเจ้านายแบบไหน แต่ระหว

เธอลากกระเป๋าไปตามสะพานคอนกรีต ชายหนุ่มเดินผ่านรถโดยสารที่จอดรอรับนักท่องเที่ยว ตรงไปยังรถยนต์คันหนึ่งที่อยู่ห่างอ

ะตั้งแต่ออกจากโรงแรมเซบาสเตี

เขาตอบเสียงเรียบ ใบหน้าของเขาดู

กระทั่งรถมาหยุดที่บ้านหลังสีขาวทรง

านหน้านั้นเปิดโล่งเพราะติดอยู่กับทรายหาดสีขาวที

นรอแล้ว”เสียงเรียกของเซบา

ค่

งหมดส่วนตัวผนังบ้านนั้นเป็นสีขาว คงเพราะเจ้าของบ้

ันแล้

หนึ่ง มานี่สิ” เขาหันไปเร

าเป็นลูกครึ่งสิงคโปร์กับไทย ตามที่เซบาสเตียนให้ข้อมูลเธอมา ใบหน้านั้นจัดว่าหล่อกว่าดาราลูกครึ่งหลายคนที่เธอรู้จัก ไรหนวดเขียวครึ้มไปทั่

เธอยกมือไหว้ แม้รู้ว่าเขามองไม่เห็

็นคุณหรอก”เซบาสเตียนบอกพร้อมกับหย่อนตัว

นขอดของคนข้างๆ เพราะเขารู้ว่าเซบาสเตียนชอบทำตัวตลกกลบเกลื่อนแต่

ณเซบาสเตียน

รนะ เมื่อกี้

นยมั

ไปหน่อย มี

งก็ได้ค่ะ

ี้ค่อยเรีย

ี่ห้องทำงานเวลา 9 โมงตรง” เขาออกคำสั่งเสียงเข

อแนะนำตัวว่าชื่อพี่แหวนเป็นแม่บ้านของที่นี่ จากนั้นพ

อยู่ตรงข้ามกับห้องคุณ

เอชเห

ีวานชื่อเล

คงไม่บังอาจไปเรียกเขาด้

ุที่เจ้านายของเธอมองไม่เห็น พอได้ฟั

การณ์นั้นการมองเห็นของเขาก็ลดลง จนในที่สุดก็แทบมองไม่ชัดหมอเลยแนะนำให้เขาผ่าตัดเปลี่ยนกระจกตาซึ่งตอนนี้ก็กำลังอยู่ในขั้นตอนของการพักฟื้นหล

คะ คุณอีว

ขิงอยู่ไปสักพักก็จะรู้เอง แต่พี่แหวนเตือนไว้อย่างหนึ่ง

องใช้ออกจากกระเป๋าไปเก็บไว้ในตู้ไม้ส

้า ตอนนี้แม้จะมองเห็นไม่ค่อยชัดแต่ก็พอจะเดาออกว่าคนที่กำลังเดินอยู่นั้นเป็นผู้

ยนเท่านั้นที่รู้ ทุกคนในบริษัทรู้แต่เพียงว่าช่วงนี้อีวานกำลังพักผ่อนหลังจากทำงานหนักมาตลอดหลายปี แต่จะหายไปโดยไม่ทำงานก็คงไม่ได้ ชายหนุ่มจึงต้องจ้างผู้ช่