กแ

้วย หญิงสาวที่ฉลองความสำเร็จกับเพื่อนๆเสร็จ ก็รีบขอตัวกลับบ้านทันทีเมื่อเวลาค่อนข้างจะดึกมากแล้ว หญิงสาวพาร่างที่เปียก

เจอมากที่สุดในเวลานี้ ร่างบางชะเง้อมองดูรถ

ยู่บนข้อมือด้วยความกังวลใจ เวลาเพิ่งจะสองทุ่มเท่านั้นแต่ก็ไม่มีรถป

่แล้วร่างบางเริ่มหวั่นใจเมื่อมีรถกลุ่มหนึ่งวิ่งมา ดวงตายาวรีมองรอบๆตัวด้วยความหวาดระแวง ด้วยฝนที่ตกกระหน่ำทำให้ไ

ตรงป้ายรถเมล์ ตามมาด้วยร

แน่นขึ้นด้วยความหวาดกลัว สายตาของคนที่มองมาทำให้ใจดวงน้อยเต้นรัวไปด้วยความกลัวสุดขั้วหัวใจ ดวง

ับหญิงสาว และหันมาหัวเราะกับเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ ทั้ง4คนหัวเร

อพูดดีกับพวกเขาคนกลุ่มนี้อาจจะไม่ทำอะไรเธอก็ได้ (หญิงสาวคิดแบบนั้น) แต่แล้วร่

ยงสั่นไปด้วยความกลัวของที่หว

ยอยู่ที่ไหนล่ะ”มองหญิงสาวด้วยสายตาที่หื่

นสุดแรง ในใจร้องเรียกหาแต่ใ

จะพาน้องทัวร์สวรรค์ทั้งคืน”พูดจาหยาบคาย ขณะ

ัวเอาไว้จนสุดกำลัง แต่ก็ไม

มโตเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างบางถูกกระชากให้เดินตามอย่างทุล

ยดีกว่า” หนึ่งในลูก

ครมาหรอก”หนึ่งในลูกน้องเสนอทางเลือกให้กับลูกพ

ว”พูดกับหญิงสาวเสียงกร้าว มือหนา

ักทำให้เสื้อนักศึกษาที่มีสีขาวแนบสนิทไปกับเนื้อ กลุ

จจากผู้ชายทั้ง4คน ร่างบางร้องไห้ตัวสั่นโยนอย

ะออกมาด้วยความสะใจ หญิงสาวที่หมดทาง

ร้องเสียงดังเพื่อหวังให้มี

หยาบกร้านปิดริมฝีปากท

พี่” หนึ่

ะตัดสินใจรวบร่างบางและแบกขึ้นพาดบ

อย่างแรงทำให้คนที่แบกร่างนุ่ม

นลงบนพื้นท่ามกลาง

ี่" พยายามดึงร่างบางให้ลุก

ไห้ออกมาด้วยความกลัว ร่างบางนั่งกอดเข่าแน

ิงสาวก็ใช้แรงเฮือกสุดท้ายรีบพาร่างขอ

ชายที่เหลือวิ่งตามแ

กระชากจนล้มลงกับพื้น เสื้อนักศึกษาขาดติดมือของคน

ข้ามานะ”ร้องไห

าช่วยให้พ้นจากอันตรายนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตาม เสียงหวา

หว้เพื่อหวังเอาชีวิตรอด แต่ก็ได้

บร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่ง โดยที่ข้างๆของร่างสูงมีผู้ชายอีกคน

่ะ”ร้องขอความช่ว

มีย”เสียงห้าวดังขึ้น พร้

ม่ได้เป็นอะไรกับ

งของลูกน้องดังขึ้น พร้อมกับเล็งม

ลูกน้องเสียงเข้ม และคนที่กล

ิงสาวให้ล้มลงไปกร

งออกมาด้วย

พื้น พร้อมกับถอดเสื้อสูทตัวหนาคลุมร่างกายสาวเอาไว้ เสื้

ซึ้งใจ ดวงตากลมโตมองไปยังป้ายรถเมล์เมื่อนึกขึ้นได้ว่าของมีค่าห

าวที่ทำท่าจะลุกขึ้

ะ”เสียงหวานที่สั่

ก ห่วงตัวเองดีกว่าไ

่ในลำคอ เมื่อของที่เธอจะ

ของมา”สั่งลูก

ปยังป้ายรถเมล์ตามคำสั่งของเจ้านาย สักพักก็เดิ

้วหนาขมวดเข้าหากันมุ่น เมื่อเห็นหญิงสาวเลือกที่จะหยิบบา

าย”ไตรอาสา เมื่อเห็นว่าเจ้

นสนิทต้องยืนนิ่งและปล่อยให้เจ้านายป

ปส่ง บ้านขอ

ได้ค่ะ”พูดกับชายหนุ่มด้วยความเกร

รือไง หรือความจริงไอ้พว

ะ”เสียงหวา

ฉันไม่มีเวลามายืนตากฝนทั้งคืน

เข้าไปนั่งในรถ

เปล่า” ถามลูกน้องหลังจากที

อาเสื้อที่อยู่ด้าน

๋ยวจะไม่สบาย” ยื่นเสื้อ

ายหนุ่มที่เปียกปอนไม่ต่

ริงจังมากนัก โชคดีที่เขาและลูกน้องผ่านมาทางนี้พอดี เพราะ

อกและสวมตัวใหม่แทน ความหนาของเ

บลูกน้องเพราะกลัวว

มไปปิดแอร์ตามคำสั่งของเจ้านาย หญิงสาวลอบมองใบหน้าหล่อเหลาด

งสาวที่นั่งอยู่ด้านข้าง

ลูกน้องของชายหนุ่มเสียงนุ่ม

อบๆตัวที่เต็มไปด้วยบ้านหลังใหญ่ที่

รั้วบ้านที่เป็นสีน้ำเ

” บอกกับหญิงสาวท

ไหว้ชายหนุ่มและลูกน้องของชายหนุ่มอีกครั้ง มือเรียวเปิ

บ”ไตรพูดขึ้นและมองหญิงส

หญิงสาวที่แอบอยู่ที่ประตูรั้วยิ้มออกมา และม

หลังเล็กที่อ

แล้วนี่เสื้อของใครคะ”แม่บ้านเก่า

งนิดหน่อ

ญิงสาวและมองหัวเข่าที่มีเลือดไหลซึมออกมา ริมฝีปากบางคลี่ย

านออกมาด้วยความตกใจ ฝ่ามือนุ่มยื่นมากุมฝ่ามื

ั้นมาช่วยไว้”นึกถึงชายหนุ่มที่เธอจะจดจำตลอด

ได้ถามหรือเปล่า”ร่างบางส่

าอย่างนั้นเดี๋ยว

ง ดึกแล้วป้าไปพักผ่อนเถอะค่ะ

งนั้นป้าจะเอาเส

หมซักเองดีกว่าค่ะ”

งนั้นนอนพักผ่อนนะ

ญิงสาวกำลังจะเอาเสื้อไปซักแต่แล้วก็สะดุดเข้ากับกระเป๋าของเ

น้อยเธอก็ได้รู้แล้วว่าผู้ชายที่ช่วยชีวิตเธอชื่ออะไร นามบัตรที่เป