5 เจอกั

ันต

คฤหาสน์จันทรพิพัฒน์ ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ในชุดส

่ตอนนี้เป็นนายหญิงใหญ่ของบ้านเต็มตัวจับ แล้วประคองภร

นรออยู่” สิบทิศ ลูกน้องคนสนิทของก้องภพรีบ

ะกูล ทำให้วันนี้ก้องภพจัดลูกน้องดูแลบริเวณบ้านมากกว่า

อยู่ในห้องรับแขกลุกขึ้นยืนพ

ว้เจ้าของบ้าน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่สิบปี เธอก็

ิมพ์มาดา” ก้องภพ

ึ้นไหว้ชายวัยกลางคนที่เป็นเพื่อนสน

พระเถอ

ก็นั่งลงที่โซฟาในห้องรับแขก ก้องภพห

คุณหนู บอกว่าคุณลุงอาร์เดนมาแล้ว” ก้องภพหันไป

ำสั่ง แล้วก็รีบเดินขึ้นไปยังชั้

รั้ง เมื่อเห็นว่าคุณหนูของตัวเองไม่เปิดสัก

ตัวอีกล่ะคะ คุณลุงอาร์เดน คุณอาพิมพ์ แล้วก็ค

าะไม่อยากลงไปข้างล่างเสียมากกว่า เพราะทันทีที่จันทร์พู

ทร์เขย่าตัวคุณหนูของเธออีกครั้ง คราวนี้ได้ผล พลอยใสด

ม ได้ งั้นก็ลงไปท

ึ้นจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องไปอย

างน้อยก็มาเปลี่ยนชุดก่อนเถ

แต่คนถูกเรียกก็ไม

//

บันได พลอยใสก็ยกมือขึ้นสวัสดีพร้อมกับเสียงพูด

อยู่ในชุดนอน” ทันทีที่เห็นลูกสาวสุดที่รัก

รีบแล้วนี่ไงคะ” พูดเสร็จก็ทิ

ณอาพิมพ์ เขามีใบหน้าหล่อเหลาราวเทพปั้นจนยากที่จะลื

พลอยใสจำได้ดีว่าเขาคือคุณหมอที

่ะพลอยใส สวัสดีเ

ชรอัปสรแม่ของเธอ เอ่ยปากบอกใ

ียพายุเ

แน่ใจ และทุกคนก็พยักหน้ารั

นขึ้นสีแดงเรื่อ เขาคือเฮียพายุ และยังเป็นคนตรวจภายใ

งน่ารักเหมือนเดิมเลยนะครับ” คำทักทายจาก

าหน้าไปมุดไว้ทีไหนแล้ว พยายามปฏิเสธงานแต่งงานทุกอย่างทุกท

เรามาเริ่มคุยกันดีกว่านะ จะไ

งเห็นดีเห็นงามด้วยกันไปเสียหมด รวมถึงว่าที่เจ้าบ่าวของเธอที่เอาแต่พยักหน้าเห็นด้

ัดมือชกกั

์ข้างหน้า ในเมื่อไม่มีทางเลือกพลอยใสจึงได้แต่กระฟัดกระเฟียดขึ้นมาบนห้องเพื่ออาบน

งขอหย่าแทบไม่ทันเลยคอยดู” หญิงสาวพูดกับตัวเ

//

ล่าง พลอยใสเห็นว่ายังจัดโต๊ะอาหารไม่เ

่น เธอมักจะมานั่งก่อปราสาททรายที่นี่เสมอ และก็จะมีเฮียพายุของเธอม

เมืองไทยมันไม่มีที่ให้เรียนหรือยังไง แล้วจู่ ๆ ก็กลับมา ใครมันจะอยากอยู

เหรอคะ” เสียงทุ้มของใครบางคนทำ

ากันแน่นเมื่อถูกจับได

เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักห

ให้พายุต้องพาตัวเองให้มา

งงานกันแล้ว เฮียจะไม่ทิ้งพลอยไป

ัน พลอยไม่ได้อยากจะแต่งด้วย

้ชัด เพราะภาระหน้าที่ที่เขาต้องแบกรับ เลยจำเป็นต้องไปเรียนหมอเพื่อที่

ตามเวลาเกิด พายุถือว่าเป็นพี่ ไต้ฝุ่นเป็นน

องชายฝาแฝดก็ด้วย เพราะพายุเป็นคนสุขุม เอาการเอางาน

รับพายุนั้น ความรู้สึกของเขามันไม่ใช่แค่หน้าที่ เขาหลงรักพลอยใสมาตั้งแต่เธอยังเด

//////////