คืนขนาดนี้นะ แล้วที่น่าเจ็บใจที่สุดสำหรับเขา คือขนาดในฝันก็ยังทำได้แค่จูบ ไม่ได้จิ้ม ไทก้าหันไปมอ

้งห้าช่วยเหลือมันแล้วละ ไม่งั้นวันนี้ไปทำงานไม่ได้แน่ คิดได้อย่างนั้นไทก้าก็รีบลุกขึ้นพลางใ

ครืด

า พาเพลินยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือของตัว

ัล

ากวนเธอในเวลานี้ นี่ไม่รู้ใช่ไหมว่าเธอต้องนอนให้ครบ 8-12

โทรมากวนแ

นี้เธอมีเรียนนะ

มื่อเห็นเป็นเบอร์ของไทก้า เธอรีบดีด

คุณว่า

ึงคอนโดเธอใน

่หัวเตียง เหมือนเธอจำได้รางๆ ว่าวันนี

มเพลินไปเ

ฉันไปถึงแล้วไม่เจอเธอฉันจ

ั้น เจ็ดนาทีเธอจะไปแต่งตัวทันได้ยังไงนี่มันแกล้

ทันได้ยังไง

กหก

มื่อเดินออกมาจากห้องน้ำเธอหันไปดูนาฬิกาอีกครั้งเห็นว่ามันเกินจากสิบนาทีที่เขาเร่งแล้วแต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

ก๊อ

่มือเรียวยังถือตลับแป้งอยู่เลย เธอไม่ยอมไปเปิดประตูเพราะตอนน

คาะประตูก็ดังขึ้นขัดอีกครั้ง พาเพลินสะดุ้งเล็กน้อยหันไปทางประตูเธอ

. อ

ก้าเดินสวนเข้ามาในห้องของเธออย่าถือวิสาสะ ทำ

ลืนสิ เล

นิ้วหัวแม่มือเช็ดที่ขอบปากของเธอเบา พูดไม่

ม ว่าถ้าไม่เจอเธอฉั

วเดินไปทิ้งไม้ที่ถังขยะหลังบ

ได้ยังไงคะ

์ห้าร้อยออกมาโชว์นั่นหมายความว่าเขายักเงินให้รปภ.ที่นี่งั้น

หันหน้ามาด

อไปแต่งตัวก่อนนะ

ดรอยเปื้อนลิปสติกที่เป็นทางยาวอยู่ที่ใบหน้าของเธอออกเบาๆ สองสายตาประสานกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นม

อกข้างซ้ายตรงตำแหน่งของหัวใจมันเต้นอย่างถี่รัวเธอหันไปมองดูใบหน้

ะเอกแถวหน้ามาตั้งเท่าไหร่จะมาตาย

บาๆ เพื่อเรียกสติก่อนจะสูดลมหายใจเ

ยิ้มออกมาบางๆ เขาเดินไปนั่งรอเธออยู่ที่โซฟาหน้

รน่ารัก ตัวก็หอม

ไปที่ห้องของเธออีกครั้งถึงว่าจัดได้แบบน่ารักอบอ

ร่

รียนตอนบ่

้แล

คะเนี่ย เพลินไม่

ทาง

อยู่คนละทางกับคอนโดเธอเลยด้วยซ้ำ ไทก้าหยัดกายล

รงที่ยาวกว่

อ .

ตไปปะ ผิดระ

...

มากด้วย นี่ไปเรีย

งกายของหญิงสาวก่อนที่จะจับเธอห

เปล

ไปกันเ

เปล

ือนเด็กที่กำลังถูกผู้ปกครองสอบอยู่ต่างหากละ พาเพลินปั้นหน้าบึ้งตึงยืนจัง

นเป็นของเพลินแบบ

าใครมองก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร ไทก้าหยัดกายลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูงเด

บนั้นหมายคว

ถ้าเธอไม่เปลี่ยน