ดุดรักแม่

บมาทางเดิม...แต่เพราะความโก๊ะส่วนตัวด้วยล่ะมั้ง หรือไม่ก็ทางเดินวกวนจนลอออรหลงทาง เธอเ

แสงไฟส่องลอดผ่านช่อ

ับการเดินไปข้างหน้า เผื่อบางทีจะเจอใครสักคน เธอน่าจะได้รั

ลือกทางที่สอง เธอผลักปร

ีใครสักคนเหมือนที่ลอออรคาดคะเน หญิงสาวหมุนมองไปรอบๆ ตัว เธอพยายาม

อรบ่นพึมพำ ขยับเดินไปข้างหน้า ค

มีคนอยู่ บริเวณลอบบี้ด้านล่างยังมีพนักงานซาลูเดินกันให้ควัก แต่นับต

ดกับอะไรบางอย่าง เธอตัดสินใจเดิ

ันคือขุมทรัพย์ทางปัญญาที่ดีไซเนอร

ักคนแตกตื่น เมื่อกลั้นใจกลืนเสียงกรีดร้องลงคอไว้ได้ ลอออร

เอกในมือ เธอจิปากเบาๆ และก

นอร์ในอนาคต ลอออรเคยออกแบบเอง เธอแก้ไขแบบท

รงหน้า แทบไม่ม

ีที่ติ แต่ทำไมไม่รู้นะ ลอออรกลับ

กับจินตนาการ มือเรียวเล็กขยับขีดเขียน เธอเติมบางอย่างในภาพสเกตที่ไม่มีรอยแก้ แล้

ร๊

ษแผ่นนั้นไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม ก่อนก็รีบวิ่งผลุนผลันออกไป

่อให้ความรุ่มร้อนของตนเองลดลง เขาร้อนใจพอๆ กับเคว

น้าของเจ้านายดูแปลกๆ ท่าทางเควิน

หลายชั่วโมงกับการมองหาเพชรเม็ดงามในกองภาพสเกต แต่

ที่ตั้งอยู่ชิดกำแพงกระจก คงเป็นตอนที่เขาอารม

ได้นะ แต่ขอผม

จากหลุบเปลือกตาลง

ๆ” เวโรนิก้าคือดีไซเนอร์คู่ใจของเควิน หากผ่านสมองอนช

เควินโบกมือไล่ เขา

คลาดกันตอนไหน เขายังเห็นหน้าหล่อนไม่ชัดเลย

ใครรบกวนเควินอีก ชายหนุ่มจมอ

จากห้อง ก็ตอนที่ลอออร

ล้ว” หญิงสาวเอนตัวพิงผนังลิฟต์ ทอดส

นชั่วโมง กว่าจะคลำทางจนเ