ะจางอวิ๋นซีอย่างนอบน้อม สายตาของหนิงรื่อ หงมองฝ่ามือของหานไท่หยางที่โอบเอวจางอวิ๋นซีด้วยค
ือเปล่า” จางอวิ๋นซีถามเมื่