่างที่ฉันก็ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร ฉันโทรหาอิมเมจในวันรุ่งขึ้นที่ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเวียนหัวจ

ังไงต่อไ

นไม

รบอกเ

ย่

องนี้เสือต้อ

อนนี้ฉันกับเสื

มท้องไปเรียนแบบน

่เดือนก็ป

วามว่า

่บอกเรื่องนี้กับเสือ

ำไ

ี่สำคัญที่สุดก็คือเขาเคยพูดว่าเขาไม่อยากมีลูกเขากำชับฉันตลอดเรื่องกินยาคุมแต่ช่วงหลังมานี้ฉันยุ่งหลายๆ อ

พ่อกับแม่แกว

บอกไปตามต

กจะไม่โกรธไม

้ทำไงได้ฉันทำตัวเองนี่นา ถ้าจะ

กก็ยังมีฉันอยู่นะฉันจะอยู่ข้างแกเองจะเป็นกำลัง

ว่าแกต้องไ

ะบอกป๊ากับม๊าว่าฉันจะไม่ไปเรียนต่อแล้ว

กกว่านี่้ อนาคตของแกสำคัญมากเลยนะแกต้องไปเรียนต่อเอาปริญญากลับมาให

ื้

โต้อะไรกลับไปเพราะตอนนี้ฉันไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้วจะให้ไปตบไปตีมีเรื่องมีราวแบบเมื่อก่อนคงจะไม่ได้ตอนนี้ฉันทำได้แค่เดินเลี่ยงออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะตามหลังเท่านั้น สิ่งที่ทำให้ฉันใจเย็นไม่วีนไม่เหวี่ยงก็คือลูกในท้องของฉันนั่นเองซึ่งตอนนี้ฉันไม่รู้หรอกนะว่าลูกของฉันจะเป็นชายหรือหญิงแต่ฉันก็รักแก รักตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า เรื่องที่ฉันท้องฉันได้โทรไปบอกพ่อกับแม่แล้วซึ่งท่านทั้งสองก็ไม่ได้ดุหรือต่อว่าอะไรฉันทั้งนั

นเห็นเขาควงคนนั้นคบคนนี้ไม่ซ้ำหน้าโดยไม่สนไม่แคร์ว่าฉันจะรู้สึกยังไง ฉันทำไ

คมั้ยว

าดน้ำตาทิ้ง ที่ฉันพูดฉันประชดหรอกนะมันไม่มีใ

ียนจบกันแล้วนะแกไม่ต้องท

นก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมาดื้อๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุ

ยงสั่นเมื่อเห็นเลือดของตัวเ

มเสือก่อนนะ" อิมเมจกำลังจะลุกไปตามเสือแต่ฉันร

๊ะ แก แกพยุงฉันไปที่รถ

รนะเว้ยเดียร์" อิมพยายามที่จะพยุงฉันอย

ยร์ เห้ยเลือ

็นเหตุการณ์พอดีเขาตกใจไม่แพ

ไปโรงพยาบาล" อิมขอร้องขุนซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะตอน

วยเหลือของขุนที่เขาอาสาขับรถมาส่งเพราะเขาเห็นว่ายัยอิ

บตัวนะคะเพราะอาจจะทำให้แท้งได้เพ

่ากลัวมาก ฉันกลัวมากกลัวว่าลูกจะไม่อยู่กับฉัน ฉันเอามือลูบท้องตัวเองไว้เพื่อให

อให้นอนดูอาการก่อนเพื่อประเมินอาการของคุณแม่กับน้องคุณแม่ห้ามเครียดนะคะทำใจให้สบายห้ามคิดมาก ห้ามล

ันรู้ว่าคุณพี่พยาบ

ิเศษ เอ่อไม่ทราบว่าคุณเป็นสามีหรือเปล่าคะ" พี่พย

ออ คืออ

ะคุณพี่พยาบาล เค้าเป็นเพื่อน

<" พี่พยาบาลรีบขอโทษฉันทันทีที

ขุนอีกคนที่รู้และฉันก็ขอร้อง