นท

ยวัน

่งผ่านมาที่หน้าบ้านของไตรภพพอดี เห็นเจ้านายกำลังสตาร์ทรถ ผาจึงเอ่ยถาม

ป ทั้งสองกระโดดขึ้นรถตามไปด้วย อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้านา

่ยถามขึ้น เพราะเห็นว่า เจ้านายกำลังขับรถมุ่งหน้าเ

แถมยังมีรอยยิ้มอีกด้วย ผิดกับวันปกติที่ชอบทำหน้าเข้มอยู่ตล

” ผาตอบอย่างเซ็งๆ แต่ก็พอจะรู้แล้วว

นใหญ่แล่นเข้ามาจอดที่บ้านหลังหน

วนใหญ่จะเป็นตัวบ้าน ส่วนรอบๆก็จะมีแค่ทางเดินเล็กๆเท่านั้น ผิดกับบ้านสวนของไตรภพ ที่มีพื้นที่กว้างขวางแถมร่มรื่น

ังนี้เห

วช่วยขนของ

นรับ เมื่อเห็นว่าน้องชายขั

้อมกับลูกน้องอีกสองคน ที่เดินตามมาด้วย จอมกับผายกมือไหว้พิเชษฐ์เช่นกัน ถึง

หวัดที่ไม่ได้ไกลจากกรุงเทพมากนัก ขับรถแค่ชั่วโม

ก็ตอนแรกว่าจะไปส่งลูกสาวด้วยตัวเอง แต่ติดธุระกะทันหันขึ้น พรุ่งนี้ก็ต้องออกเดิ

นดี” ทั้งหมดพากันเดินเข้าไปนั่งในบ้าน โดยม

ารับแล้วนะ” พิเชษฐ์ตะโกนขึ้นไปชั้นบนข

ียงมาแต่ไกล เพราะได้ยินเสียงคุณพ่อร้องบอกว่าคุณอามาแล้

ยสวัสดีพร้อมกับพนมมือเรียวสวยของเธอไหว้คุ

ะไปอยู่ในป่ากับอาหรือยัง” ไตร

แก้วขวัญโต้ตอบคุณอาของเธออย่างตื่นเต้น เธอกำลังคิดถ

จับศีรษะหลานสาวโยกไปโยกมาอย่างขี่เล่น จนเด็กสา

คุณอาขา...ไปถึงแก้วขอชิ

กสาวไม่ได้เลยก็ได้นะ” ไตรภพเย้าหลานสาวเล่น

ตะกละขนาดนั

ธุระหน่อย ภพจะพักก่อนอีกสักพ

นสาวผม พร้อมหรือยังจะได้ให้

ได้เลยค่ะ” แก้วขวัญบุ้ยหน้าไปทางกระเป๋ากับสัมภาร

าะสัมภาระที่ถูกกองรวมกันไว้มันเยอะมาก ตอนแรกคิ

ามเดือน แค่นี้ถือว่าน้อย แต่สำหรับผู้ชาย ของที่กองอยู่ตอน

างนี่ ทำไมเย

แต่ดูจากสิ่งที่กองอยู่มันไม่น่าจะใช้คำว่านิดหน่อยได้นะ แต่ค

ไตรภพหันไปสั่งลูกน้องทั้งสอ

กันขนของที่กองไว้ขึ้นรถ

องด้วยนะลูก” พิเชษฐ์เอ่ยบอกลูกส

อยู่ได้” แก้วขวัญเป็นคนไม่ได้ยุ่งยากหรือซับซ้อนอะไรมากนัก แล้วเธอก็ไม่อยากให้ค

์หันไปฝากฝังลูกสาวกับน้องชาย

่นี้ เขาคิดว่าเขาช่วยดูแลให้ได้สบายอยู่แล้ว และแก้วขวัญเอง เธอก็เป็นเด็กน

เอาเอกสารอีกนิดหน่อย พรุ่งนี้จะเดินทางแล้ว” พิเชษฐ์ยกนาฬิกาข้อมื

เองด้วยน

” แก้วขวัญกอดคุณพ่อของเธอ พร้อมกับหอมแก้มซ้าย แก้

” คนเป็นพ่อก็มักจะมองว่าลูกเป็นเด็กเสมอในสายตาของ

หมดร่ำลากันเสร็จ