ความลับ

าไปก่อนหนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นก็วนกะตามปกติเหมือนคนอื่

ียบร้อย ยังพอมีเวลาเหลือฉันจึงไปทานข้าวค่ะ...ฟ

ด้วยค

วานเรานั่งอบรมอยู่ข้างๆกันระหว่างนั่งทานข้าวด้วยกันฉ

จะได้เวลาเข้างานแล้ว วันนี้เริ่ม

่ทำงานของตัวเอง อยู่ๆเสียงไลน์จากมือถือของฉ

รงจอดรถ' งานง่ายเ

ันมา" พูดจบฉันก็รีบวิ่งไปที่โรงจอดรถทัน

อส เธอคนนั้นชื่อต้นหอม ฉันเคยเจอพี่คนนี้แล้ว

าที่ฉันทันที แล้วเ

้าวเข้ามาหาฉัน เขาเดินมาหยุดอยู่

็เดินผ่านฉันไปเลยเว้ย อะไรวะเน

ุนตัวกะว่าจะเดินตามหลังเขาไป

หายไปอย่างรวดเร็ว เงาของเขาตอนนี้ฉันก็ไม่เห็น ฝากไว้ก่อน

ามกลับไปอย่างเป็นมิตร กระดูกคนละ

ป็นพนักงานที่นี่เหรอ" ฉันใส

ังคงรักษาสีหน้าและน้ำเสียงได

ำถามนี้แหละที่ฉันต้องตอบ

นว่าที่รัก จะเป็นอะไรได้ล่ะคะ" รางวัลน

น้ำเสียงกับสายตาที่เธอมองมาที่ฉันต

เวลาที่เขาอุ้มก็ไม่ต้องใช้แรงมาก เขาคงชอบแบบฉั

เธอเป็นคนที่ไหน" เจ

็นคนทุ

นะ ในใจของเธอฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่สีหน้าข

ังดูสะบัดนิดๆ จากนั้นเธอก็เดินผ่านหน้า

แรงตึ๊กตั๊ก นึกว่าจะโดนตบเหมือนในละครหลั

ึงหันหลังกะว่าจะเดินไปทำงานของตัวเอง แต

งไม่ได้ไป

อวบาง ร่างน้อย เวลาที่ผมอุ้มก็ไม่ต้องใช้แรงมาก ผมจะจำเอาไว้

ึกขึ้นได้ เขาปล่อยให้ฉันต้องเผชิญรับหน้ากับ

ะพันไง ได้เยอะกว่าค่าแรงทำงานทั

ักหน่อย ถูกบอสบังคับต่างหากล่ะ"

งนั้นก็ล

าแรง!" ฉันไม่ได้ตอบโต้อะไรรีบ

ื่อนร่วมงานแล้วเริ่มทำงาน

มล์มาแ

ือ

หนมา

้องน

นเลยห้องน้ำออกไปข้างน

ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด เข้าใจมั้ย" ประโยคนี้แหละที

และแล้วฉันก็เล่าเรื่องที่ฉันต้องรับหน้า

่องแบบนี้เกิ

่งพัน จะคุ้มค่า

ันมันน้อยไปจริงๆแหละ

นออก ฉันคงอ

้นต้องหากำไ

ตอนนี้อยากรู้ในสิ่งท

จแบบนั้น ฉันไม่เอาด้วยหรอก นึกถึงเหตุกา

ผู้หญิง เข

เขาบอก

วขนาดนี้ อีกอย่างนะ อายุของเขาก็เยอะขนาดนี้แ

.ก็จริ

นคะ มาช่วยพี่ทำง

/ค่า

แต่ก่อนกลับฉันแวะเข้าร้านหนังสือ ว่าจะห

ันเหลือเพียงเล่มเดียวแล้ว แต่อยู่ๆก็มีมือข

น้องอยากได้

ี่เอาไปเถอะ หนูไป

นไรค่ะ

ริงๆเ

ค

พี่สาวม

่องอื่นมาอ่าน ได้มาหนึ่งเล่มจ่ายเง