.0

ตอร์ไซค์ออกจากคลินิกเพื่อกลับบ้าน ณนนท์จ้องมองผู้หญิงกับเด็กนักเรียนที่นั่งซ้อนท้ายด้วยรอยยิ้ม มองว่าเป็นภาพที่น่ารัก คนซ้อน

อยถัดไป ณนนท์เคลื่อนรถเข้าไปจอดตรงซองที่ว

หรือแมนผู้ช่วยทันตแพทย์ที่รับช่วงต่อจากเดือนแ

่” ณนนท์ตอบ สมภพไม่ทันเอ่ยคำใด ร่างสูงใหญ่ของชินชัยเ

จะให้ฉันดูฟันแกก่

ว่าแล้ว ไปกันเลยดี

ื่อนเลื่อนนัดตรวจสุขภาพฟัน ซึ่งปกติณนนท์จะไปทำฟันที่สาขาสีลม ทว่าช่วงนี้ชินชัยย้ายมาเป็นแ

อนแค่นี้เอง ฟันฉันไม่ผ

ม่ได้ นัดวันธรรมดาก็ติดงาน นัดวันหยุดก็บอกขี้เกียจ นายต

ง นัดแถวๆ นี้พอดี คุยกันไม่น่าจะเกินสองชั่

ุขภาพฟันก็ไม่เสียหลาย หากไม่นัด ชินชัยคงตื้

งผมมีนัดไหม” ชินชัยหันไปถาม

มีตอนสี่โม

” ณนนท์ไม่ได้สะดุดหูกับชื่อเล่นจากปากเพื่อน เพราะคิดว่า ชื่อเล่นเหมือนมีถมเถ แต

น” สมภพรับค

ณนนท์มองไปยังกรอบรูปบนเคาน์เตอร์ เขาไม่สนใจก็ได้ ซึ่งปกติไม่มีนิสัยยุ่งเรื่อง

..น่า

ื่อประกายสดใด จมูกรั้นนิดๆ ริมฝีปากจิ้มลิ้ม และที่ชวนมองมากที่สุดคงเป็นแก้มทั้งสองข้างขึ้นเลือ

อนมองใครบางคน...เห

่เขากำลังเลี้ยวรถเข้ามาในคลินิก

งลูกค้าที่เดินเข้ามา ในขณะเดียวกันชินชัยเดินมาหาณนนท์ สองเพื่อนรักพากันเดินออกจากคลินิกไปขึ้นร

นิสัยดีที่คนละแวกนี้ให้ความรัก ความเอ็นดู บ้านหลังนี้เดือนแรมเช่าในราคาสามพันบาท เป็นราคาที่เธอจ่ายไหว อี

์ตื่นแต่เช้าจัดเตรียมอาหารง่ายๆ ให้ลูกกิน ต่อจากนั้นทำให้ตัวเอง ใส่อาหารไปกินที่ทำงานในตอนเที่ยงเพื่อประห

นถึงเวลาเธอเลิกงานคือ หกโมงเย็น ก่อนพากันกลับบ้าน แวะซื้ออาหารเย็นข้าวมันไก่บ้าง ก๋วยเ

ไหมขวัญได้กินอาหารเต็มที่ มีเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ ได้รับการศึกษา