เธอจะมีความสุข และรู้สึกเหมือนได้เจอที่พักพิงที่อบอุ่น เธอเชื่อว่

ยแล้ว ว่าจะอยู่รอจนกว่าสรวิชญ

เธอนึกว่าเป็นคนรัก แ

เข้ามาทำไม

ับ ผมเห็นว่าไม่มีใครอยู่เ

่สบายใจนักหากต้องอยู

ร์กไวกว่า ขยับประชิด ดันตัวเธอให้ลงนอนบนเตีย

ิกตากว้าง ดิ้นรนสุดชีวิต

ปีเต็มๆ แต่พี่ไม่เคยใจอ่อนให้ผมเลย คงต้องใช้วิธีนี้ อย่างน้

” ฝากขวัญโวยวาย นาทีนี้เธอกลัวจับใจ เพิ่งรู้ว่าถึงเติร์กจะอายุน้อยกว่า แต่เรี่ยวแรงเยอะ

เรื่องพวกนี้มันธรรมด

ม่ได้รัก

่ายเดียวก็

นทางเอาตัวรอด เธอไม่มีทางสู้แรงเขาได้แน่ มีทางเดียวคือต้

จะเบี่ยงหลบหนีเป็นพัลวัน ความหวาดกลัวทำให้เธอตัด

ิเวณอกเสื้อสีขาวของเขา ในขณะที่เขาชะงัก มองเธออย่างงุนงง “แต่เพร

ใจเท่าไหร่ “แต่ที่ผ่านมา พี่ดูเหม

่จริงแล้ว พี่ชอบผู้ชายอายุน้อยกว่า เพราะขี้อ้อนมุ้งมิ้งน่ารักดี” เธอยิ้มหวาน...เริ่มใจฟูขึ้นมานิดหนึ่งเมื่อเห็นเขาไม่พยายามบ

ระตูจะถูกถีบอย่างแรงจนผนังห้องสะเทือน เด็กสาวหันขวับไปมอง พอเห็นเป็นคนรัก เธอ

ไปจับคอเสื้อเติ

ผมทำไม” เด็กห

เท่าไหร่

คร

องพยาบาลที่โรงเรียนอีก พ่อแม่มึงไม่ได้สั่งสอนหรือไง แล้วสภาพอ

หรือครับ ผะ ผะ ผม...ผมขอโทษ” ยกมือไหว้ท่วมหัว

เด็กตายคาตีน แล้วก็ไม่ต้องตามใครมาหากูนะ ไม่ง

ียงที่สั่นไม่หาย วิ่ง

ะงักเมื่อร่างสูงแข็งทื่อ ไม่กอดตอบอย่างที่คิด เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป อยู่ดีๆ

ี่กำลังระเริงรักกับไอ้เด็กนั่น เธอนี่มัน