หลายสิบชุดรวมถึงเครื่องประดับผมและกระเป๋าด้วย เธอรู้สึกมั่นใจทุกครั้งที่ได

อกับแม่ทุ่มเทเงินทองในเรื่องการเรียนมากมายแล้ว

่ยวเล่นที่ไหนเพราะเพื่อนผู้หญิงไม่ชวนส่วนคนที่ชวนก็ไม่อยา

มอรถามลูกสาวที่กำลังจัดระเบียบลูกไม

่งกระเป๋าจ้ะ แม

หยิบกางเกงยีนพ่อมาสิ ตัวสีซีดๆ แ

แม่จะเอามาท

ม่ได้แล้วทั้งนั้นเพราะตอนนี้พุงใหญ่กว่าหนุ่มๆ ยีนตัวนี้ยั

ำได้ด้วยเหรอจ๊

กไม้สวยๆ เย็บติดเข้าไป ใส่กระดุมสีๆ ด้วยก็

หนูไปหากระด

ะลูก ขอแม่เย็บกระโปรงชุดนี

ตรียมไว้พลางๆ แม่ว่าติด

อาทาบกับกางเกงดูก่อนก็

็กขนาดกลางที่เก็บของต่างๆ ไว้มากมาย เช่น โบ กระดุ

ไปเก็บในตู้ด้วย พอเห็น

อยู่เลย” มารดาถามลูกสาวที่กลับมาพร้อมหีบ

จ้ะแม่” เอมิล

กันรู้เรื่อ

กับเอมอรอยากให้ลูกสาวได้เรียนในที่ที่ดีกว่านี้แต่รายได้ไม่อำนวยแต่แล้วโอกาสก็มาถึง เอ็ดก

ห้ลูกสาวได้ร่ำเรียนในโรงเรียนที่สอนภาษาอังกฤษเป

เริ่มจะคิดแล้วว่าหนูอย

นแพงมากมันฟุ่มเฟือยเกินไป หนูไม่อยากให้พ

องจะให้พ่อกับแม่ไปทุ่มเทให้ใ

ริงจ้

ียนที่นั่น หนูจ

่ต้องเสียเงินตั้งเยอะแยะเพื่อหนูคนเดียว เราเอาไปซื้ออย่างอื่นไม่ดีกว่าเหร

นูสำคัญที่สุด พ่อกับแม่เลือกแล้ว หน

คุณค่

นะ ตกลงไหม ปีหน้าหนูจะได้ใส

ๆ เธอเบื่อโรงเรียนนี้เต็มทีแม้ไม่รู้ว่าที่ใหม่จะเป

าอยู่คนเดียวจนเพื่อนในกลุ่มเหม็นหน้า หลังจากโดนไล่ถึงห้าครั้

รคนข้างๆ ขี้เหร่หมด” นั่นคือ

แก้ไขอะไรไม่ได้ มันไม่

ตัวเองเป็นแบบนี้ตั้งแต่เกิดมาบนโลกนี้ ทำไมเธอจะต้องเปลี่

ทำกับเพื่อ

ใหม่มีเด็กหลายเชื้อชาติแต่ละคนมีสีผมและสีตาแตกต่าง

พ่อกลับค

มให้แม่ทีได้ไหม ซื้อคุกกี้ช็อกโกแลตให้แม่หน่อยไว้ให้พ่อกินกับกาแฟ” เอ็ดการ์มีคุกกี้ของตัวเองอยู่แล้วเป็นแ

าหารล่ะจ๊ะ ต้องซ

ลูก แม่เตรียมไว้เองแล้วก็

ยังไม่เที่ยงเลย เรา

จนต้องเหลียวหลังไปมองให้เต็มอิ่ม เธอฝันไว้ว่าเมื่อมีเงินมากพอก็อยากจะมีรถเต่าโก

้นกำเนิดมาจากประเทศเยอรมัน เธอรู้มาคร่าว

มิลี่” มักซีมท

มักซีม คุกกี้ช็อ

าคนเดียวเหรอจ๊ะ

่เย็บผ้าอยู่ พอดี

ม่ด้วย ที่นึ

” เอมิลี่ตอบแ

กพร้อมรอยยิ้มเมื่อเด็กสา

้จักกันไม่นานแต่เอมิลี่รู้สึก

น์ตาสีเทาแต่มีประกายสดใสไม

ว่าจะเป็นการพูดคุยทักทายยามเจอกัน ให้ส่วนลดให้ของแถม

พี่สาวก็คงจะคล้ายมา

าเสมอแต่เป็นไปไม่ได้แน่นอนเพราะแม่ของเธอตั้งครรภ์

” เอมิลี่บอกเมื่อน

เดี๋ยวก็ลดเดี๋ยวก็แถมแบบนี

นั้นมาดามคงปิดร้านไปแล้วแ

ด้กำรี้กำไรคงไม่

ีในตอนเย็น เอมิลี่เป็นลูกมือให้แม่เหมือนเคย เมื่อถึงเวลาอาหารเธอนั่งร่วมโต๊ะกับผู

ักส่งไปขายต่างประเทศ เขาบอกว่าชาวต่างชาติชื่นชมงานไม้แบบไทยๆ เป็นอย่างม