ถตู

นเมื่อรู้สึกเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว

อมาออกงานด้วยวันนี้ จะทำให้น้องชายของผมเห็นในความสวยของเธอที่ซ่อนอยู่ภายใน แต่เปล่

คุณช

ฉันมันขี้ขลาด เธอเลยต้

ยถึงพูดแบบ

หม่อนจัง ถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงไม่ต้

งอะไรเห

ู้สึกกับเธอ แล้วดูเหมือนว่าเธอจะกำลังชอบไอภูริอยู่

่อนจะสมหวังกับน้องชายของเขาก็กลายเป็นว่าเธอต้องเจ

ห็นไหม?” เธอเอ่ยถามอย่างเป็นกังวน เพราะกลัว

ยู่สองสามครั้ง หม่อนเอง

่าเป็นสาวสวยลูกคุณหนูที่เรียนจบเมืองนอกเมือ

้วล่ะ แต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะบอ

อบ มีความกล้าไปก

นต้องรู้สึกอะไรบ้างแหละ น้องชา

นใส่หม่อนอยู่ทุกวัน” เธอพูดอย่างรู้ใน

ันดูบ้างสิ ทำแบบเดียว

อนกับแม่คงได้โดนไ

ูดตอบกลับเธอ “แต่ถ้าหม่อนคิดว่าไม่ไหวที่จะสู้ต่

ตัวช่วยของตนเองได้ต่อ เพราะกลั

้าครั้งนี้หม่อนเปลี่ยนใจคุณชายภูริให้ชอบหม่อนไม่ได้ หม่อนจะยอมถอยจริ

จะลองสู้ด้วยตัวเ

ลับด้วยรอยยิ้ม และหวังว่าเขากับเธอจะสมหว

เวลาห้

ันขึ้นห้อง เพราะเหนื่อยล้ากับการรับหน้าแขกของบริษัท จะ

ลย ถ้ากลับบ้านสภาพนี้หม่

าอย่างนี้...เดี๋ยวฉันขึ้นไปเอาชุดมาให้หม่อนเป

งคะ นี่ของขว

แล้วพรุ่งนี้หม่อนค่อยมาซักก็

าบน้ำหน่อยได้ไหมคะ” เธอชี้ไปที่ห้องน

ปสิ เดี๋ยวฉั

ะจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำครัวชั้นล่างของบ้าน เพื่อให้เนื้อตัวข

่นแอลกอฮอล์ฟุ้งขนาดนี้แม่คงได้เ

~ ซ

พูดขึ้นพรางนึกอิจฉาเล็กๆ ในความสะดวกสบายนี

มาจากหน้าห้องน้ำจนทำคนท

ะ?

นี่?” เสียงนั้นทำให้ใบหม่อนรู้ทัน

ทกเสียงเล็กๆ เพราะหงุดหงิดที่เขาเอา

ไม่ใสหัวกลับบ้านไปอีกฮ

สีขาวที่ถือติดตัวเข้ามาคลุมร่างกายชุ่มน้ำไว้ และเปิดปร

่อนอีกคะ?!” เธอขึ้นเสียงเขากลับด้วยความหงุดหงิ

..

หลวมๆ นั้น ทำให้คุณชายเล็กเผลอมองส่วนเนินอกขา

ติของภูริให้หันหลังกลับไปมองตามเสียงนั้น “นี่

มือของคนใจดีมา ก่อนที่จะกลับเข้าห้อ

กลงมาข้าง

ภูริชูขวดเหล้าในม

อกี้แกทำอ

ก็เบี่ยงตัวเดินหนีไป เพราะไม่อยากโดนพี่ชายต่อว่าให้เจ

นคุณชา

คนขี้หงุดหงิดก็กระดกขวดเหล้าที่ถืออยู่เข้าปากโดยไม่ผ่า

พที่ทำให้เขาหงุดหงิดยังฉายวนซ้ำอยู่ในหัว และห

ู่ที่หน้าห้องน้ำ และภาพเรือนร่างขาวออร่าที่เปียกปอนไปด้วยเม

นรุ่งข

นบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสาย แต่ที่ไม่เหมือนทุกวันคือเขามองลงไปด้าน

คำถามกับสิ่งที่ไม่เคยสงสัย แ

------------------------

] - [Follow the

อมเมนท์ให้กำลังใจ และฝาก