ญิงวัยห้าสิบปลาย ๆ เลยแม้แต่น้อย ใบหน้ายังดูอ่อนหวาน รูปร่างยังเหมือนสาววัยแรกรุ่น แถมยังมีรอยยิ้มที่แสนอ่อนหวานประดับบนใบหน้า

กันคะเนี่ย คุณแม่ไม่เห็นทราบมาก่อนเลยว่าวันนี้ลูกเตจะมาพั

ามกับลูกชายเป็นชุด เพราะนางไม่คิดว

ม่ ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยง

ื่อคืนเดินทางมาไม่ทันร่วมงานของมารดา จึงจำเป็นต้องโกหกว่าตนเพิ่ง

านเยอะนักนะแม่เป็นห่ว

ยวัน เตชิณคนเดียวของนางมีงานการมากมายให้ต้องรับผิดชอบ นั่นทำให้เขาไม่ค่อยจะมีเวลาให้นางมากนัก แต่เมื่อได้

ไปเห็นหลานชายที่ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยฝึกห

องซันก็อยู

ครับคุณ

ู้เป็นป้าอย่างนอบน้อม เขายิ้มไม่เต็มปากนัก ด้วยรู้ดีว่าสถานการณ์ในอนาคต

งปิ๊งล่ะคะ น้องปิ๊งไปไหน? น้อง

ำได้เพียงส่งยิ้มแหย ๆ ไปให้ผู้เป็นนาย พร้อมพยักหน้าหนึ่งครั้งเหมือนเป็นเชิงบอกว่า

ยแล

เขา ซึ่งก็มีศักดิ์เป็นหลานชายของนาง นางสอดส่ายสายตาอันคมกริบดั่งนางพญาเหยี่ยวจ้องมองไปทั่วห้องพักสุดหรูของต

แม่ถามว่าน้องปิ๊งไปไหน ลูกเต

บไม่มีสัญญาณตอ

คุณหญิงป้าแวะมาหาค่ะ ฮ

ไปทั่วห้องพัก เข้าห้องนี้ ออกห้องนั้นจนครบทุกห้อง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นแ

๊งไหนครั

็นยิ้มที่ไม่เต็มปากนักไปให้ผู้เป็นมารดา รอยยิ้มของเขาต

องปิ๊งมาพักที่ห้องของเราเพราะน้องปิ๊งเธอเมามากค่ะ แล้

แต่ยิ้มแหย เมื่อเห็นดังนั้นคุณหญิงเตชิณีก็ไม่คาดคั้น

แบบนี้ละค่ะ เมาแค่ไหนแต่ก็ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำหน้าที่ของตัวเอง เดี๋ยวคุณแม่ค่อยโทรหาน้องเขาเอง

่านจะทำหน้างงงวยอย่างนี้เหรอ เฮ้อ..ท่านก็สู้อุตส่าห์ตั้งใจมาหา กลับพลาดกับปารดาไปได้ เสี

ังเดินออกไปทีละก้าว ทีละก้าว กระทั่

รพรูลมหายใจออกมาด้วยความรู้สึ

แม่ตัวเองเข้าให้แล้ว ใครมันจะไปรู้ว่าแม่จะให้คนอื่นมาพักห้องพักส่วนตัวของครอบครัว นี่คงสนิทกันมากถึงยอมให้พักห้องพิเศษห้องนี

ปิ๊งนี่เป็นแขกข

เขาจะยอมรับผิดข้อนี้โดยดุษณี ตอนนี้ความรู้สึกผิดวิ่งพล่านอยู่ในหัวใจ ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็

ิงป้าครับ และยังมีอะไรม

มสีหน้าจริงจังอย่าง

ทุกที’ เตชิณรับรู้ถึงสัญญาณอันตรายบางอย่างที่ไม่ใคร่จะดีนักสำหรับเขา เขากลืนน้ำ

คืออะไรวะไอ้ซัน มึงพูดม

ี่เคยคิดว่าจะได้มาง่าย ๆ อยากจะรับเลี้ยงไว้

ายอีกสักครั้งนะครับ นายจำน้

ูจำไม่ได้จริง ๆ ว่ะ กูนึกไม่ออก มึ

าจะจำไม่ได้ เขาแค่สามสิบสี่ไม่ได้แก่จนส

งนะครับนาย นายทำกับเธอไ

ารจะดุคนที่นั่งกุมขมับอยู่เบื้องหน้า แว

นน้ำลายลงคออึกแล้วอึกเล่า นี่เข

ๆ มึงอย่ามาพูดราวกับว่ากูไปข่มขืนเขาได้ไหมวะไอ้ซัน แค่นี้กูก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้ว ถ้ากูจำได้หร

ผิดเอามาก ๆ แต่เขายังไม่รู้เลยว่าเธอคื

าร ต้องมาสังเวยพรหมจร

ผึ่งทันที ไอ้ซันรู้ได้ไงว่าเขาพรากพรหมจรรย์

้ซัน แล้วแกรู้ได้ยังไงว่าเขายั

บว่าสนิทสนมกับเธอคนนั้นนักหนา คำก็น้องปิ๊ง

้น ซันมั่นใจว่าเธอต้องทั้งโสดและ

ย ไม่ใช่ว่ามาล้อกูเล่นนะโว้ย ขืน

มไปหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอึก ๆ ด้วยเวลานี้ภายในลำคอของเขานั้นแห้งผาก คุยกั

งสาวคนเดียวของเฮียปีย์ เพื่อนรักขอ

ดโพลงออกม

๊ก

บหลังให้เป็นการด่วน เขากลัวนายจะสำลักน้ำตายไปเสียก่อน ทำผิดเสียขนาดนี้ ไม่น่าให้อภัยเลยแม้

อเคไห

องหน้าผู้ช่วยตาขวาง ในขณะ

อีก เรื่องใหญ่ขนาด