ว ไป๋ซีจึงถามวิญญาณเร่ร

มจัดการไม่ได้ อีกทั้งยังไม่อาจส่งเจ้าสาวเข้าจวนอ๋องได้ทันตาม

็นต้องย้ายจากจวนอันโอ่อ่า ไ

าบาทคนนี้ หากว่าวิญญาณเร่ร่อนสามารถเข้าวังห

ุติธรรมอยู

ไม่สบายตัวนัก ข้าย่อม

่พบปราณมังกร จึงทำให้ข้านับวันยิ่งอ่อนแอ และหากยังหาคนผู้นั้นไ

เดินไหวแล้ว ข้

อม้าตัวหนึ่งเพื่อเร่งรีบขี่ไปยังบ้านชาว

้าบอกก

นสง่างามเหมาะกับคุณหนูเพียงใด อ้อ ซื้อวันนี้ข้าแถมลูกหมูให้ท่านหนึ่

อกไม้ความน่าเอ็นดูนี้กระตุ้นสัญชาตญาณแห่งความเป็นมารดาของข้าให้ลุ

ตาเลย ดวงชะตาผูกพันใครได้หมูตัวนี้ไปร

รวยไปแล้ว ไม่ต้องมาค้าขายให้ลำบาก แต่เพราะสาย

้างดงามเลี้ยงลูกหมูน่ารัก

กหมู แต่ข้าชอบคนชื่นชมข้

ื่อบื้อ

อยน่าสงสารนักซ

งแถมที่เถ้าแก่ผู้นั้นมอบให้ ข้าเห็นแก่หน้าไป๋ซีที่มีส่

่ายเงินก้อนโต ข้าถึงก

ี ข้าจึงได้อุ้มลูกหมูที่ยังตัวเล็กมาก ๆ ไว้ในอ้อมแขน

มกับโบกตั๋วแลกเงินในมือ เขาค้อ

ลืมมาอุดหนุนข้าอีกครั้ง ม้าตัวนั้น

น่ารักดี และเชื่อฟังไม่น้อย มันยิ้มให้ข้าที่ข้ารับเลี้ยงมั

อาหารจานใดกินดีนะ หมู่ย่าง หม

ตาของข้าที่เพ่งมองม

้อมแขนอันอบอุ่นของข้าสุดชีวิต แต่ข้ายังมีแรงพอที่จะกด

ๆ เจ้าได้ตายแน่ ๆ ข้าสัญญาจะต

บอนุญาตจากทางการให้ขี่ม้ารบกวนคน และตอนนี้ข้ายังมีเรื่อ

านไปแล้ว เงินของข้าก็เหลือน้อยนิด

ความลำบากอย่างที่สุดสิ่งนี้ทำใ

กมานานแล้วเวลาผ่านไปนับช

ฮี้

ไอ้ม้าบ้าข้าไม่น่าเสียเงินซื

าอันธพาลด้วยความโมโหจ

ดนี้ม้าตัวนี้กลับเป็นภาระของข้านัก ข้าทั้งลากทั้งจูงมันมาตลอด

ราะ แม่นางอันจิ่งเ

าระส

ไม่เชื่อฟังข้าสักเท่าใด ข้าถูกเถ้าแก่หลอกลวงแล้

้าแก่นั้นให้ตาย ข้าไม่เอาม

รีบส่

ได้ข

ยงดังด้วยคว

ำไ

หายเลยขอรับ พลังของข้าถูกดูดจนแทบจะหมดตัวแล้ว ขืนกลับไปอีกข้

งการลูกน้องที่ไว้ใจได้ เอาเถิดข้าจะจดบัญชีแค้นนี้เอาไ

สียงกรีดร้องแห่งความคับแค้นใจ เจ้าม้าตัวน

วามคับแค้นใจของมนุษย์เช่นข้าได้อย่างไร แต่ยา

ย่างเอาใจ แต่เจ้าม้าตาบอดกลับไม่เห

แทนที่ได้มันมาจะทำให้ข้าสบายกลับกลายเป็นลำบา

็อดที่จะเสียดายเงินก้อนใหญ

ของอันจิ่งเถียนก็ต้องกลายเป็นชาวนาอันต

ทำ ข้าไม่ลงมือให้แปดเปื้อนดินโคลนสกปรกเป็นอันขาด อย่างไรข้

ยศก็หยุดเดิน ข้าจ

ไปข้าจะให้ไ

อเบ้าทำเรื่องราวใหญ่โตเห

จ้าม้าน้อยน่ารัก โอ๋เอ๋ โอ๋เอ๋ ไม

ีปัญญา

ดแล้วกับล

้นบอบบางเกินไป เพราะนางเดินทางด้วยเท้ามานานบัดนี้

ไปข้าคงใช้ชีวิตอยู่ได้ไม่เ

บความรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก เป็นผีไม่เคยเหนื่อ

ครู่ ข้าไม่หวาดกลัวอันใดเพราะแถวนี้ผีเร่ร่อนเต็มไปหมดประดุจม

้าหาญ ยิ่งเห็นว่าข้าสามารถพูดคุยและมอ

ซีอยู่ข้างกายของข้า กลับไม่มีวิญญาณผีเร่ร

อยู่แล้ว ผีพวกนั้นต่ำต้อยเกินกว

งใช้ฝ่ามือนวดให้ข้า ข้าจึงรู้สึกสบายไม่น้อย พลังของไป๋ซีมีมากกว่าผีเร่ร่อนผู้อื่นเป

ท่านเจ็บ

สิ ถา

มื่อเห็นว่าเท้าของ

ิ่ง ผู้ชายอะไรเจ้าน้ำตาย

ู่กลางสายลมเพียงคนเดียว แน่นอนว่าผู้อื่นล้วนเป็นวิญญาณ และแล้วก็เกิดเ

รก

ระสานสายตา และเขายังมีลำแสงเจิดจ้ากระจายออกรอบตัว เจิดจ้าจนข้ามองเห็นใบหน้าข

ึงพรึงเพริดกับความรู้สึกดีที่สุดนี้อย่างเหลือแสน นั่นทำให้ข้ารู้

วยปลอบประโลมจิตวิญญ

ลานบอกก

่อาจทนได้ หากเข้าใกล้เขาวิญญาณอันน้อย

ร่ร่อนทั้งหมดที่อยู่บริเวณนี้ พวกเขาล้วนเป็นหลั

จ้องมองข้าไม่ละสายตา และนั่นทำให้ข้าแสร้งทำเอียงอาย

ชาย เห็นคนงามมีใค

ักเขาสวมชุดคลุมสีดำทั้งตัวยังสวมเกราะแบบน

ข้าลืมหายใจ หัวใจข้าเต้นระรัว กอดลูกหมูแนบแน่นข้าตื่

ังกรคงตกหลุมรักร่างของอันจิ่งเถ

ั่งรักเพียงนี้ บุรุษหนอบุรุษ

กคน ยิ่งเป็นหญิงงามที่ข้าอาศัยร่างอยู่ย

ในปราณมังกรยิ่งนัก เพียงเขาปรากฎอยู่ตรงหน

แสร้งล้มไปหาเขา คนผู้นั้นไม่ได้ปล่อยให้ข้าล้

้าที่สร้างมันให้เกิด

ข้าจึงอาศัยจังหวะนี้สูดเอาปราณ

ได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ข้ารู้สึกสดชื่นขึ้นโดยพลัน และรู้ไ

ยิ่ง ดี

ี่ข้ามุดหน้าเข้าไปบนอกของเขาเช่นนี้ เขาค่อย ๆ ผลักร่างของข

หัวเล็กน้อยจึงเป็นเช่

องว่าเขาคงพึงพอใจที่สาวงามเช่นข

ดหนึ่งกลับตัดเชือกที่ผูกม้าข้าจนขาด จากนั้นเขาก

าของข้าไว้ก่อน ข้าจะกลับมาตอบแทนอ

ข้าอันหนึ่ง ข้ามองหยกเขียวที่ตกลงไปสู่

ทั้งมองมันอย่างหลงใหล ที่เขาตกตะลึงไม่ใช่เพราะข้า แต่เป็นเพราะเขาถูกตาม้าตัวนั้น ข้าไม่ร

าก่

จึงทำให้ข้าต้องแหงนใบหน้า ส่วนเขาบัดนี้ยังมองข้าด้

จิดจ้าของปราณมังกรทำให้ข้าต้องหรี่ตา อย

กลั่นแกล้ง ข้ากำลังจะเดินทางไปหาครอบครัวที่นอกอำเภอ

หียนแล้วขี่ม้าของข้าพุ่งทะยานจากไป ทิ้งม้า

ุษเย็นชาเช่นนี้ เขาทิ้งข้าซึ่งเป็น

กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ส่วนเจ้าหมูคงร

อู๊

ามาคืนข้า ปราณมังกรบ้าบออะไร

ยังกอดลูกหมูอยู่ ข้าถูกแย่งชิงม้าไปแล้

คาแพงลิบลิ่วเมื่ออยู่กับข้ามันเอาแต่ขี้เกียจเดิน ในขณะที่เพียงเจอปราณม

ปราณมังกรเข้าหน่อยก็ถลาไปกับเขาโดยไม่คิดด้วยซ้ำ เจ้ามันม้า