ตว่าผืนนาตรงนี้แม้จะมีน้ำชุ่มฉ่ำแต่ต้นข้าวกล

แค้นจนกระทั่งไม่มีเงิ

นแต่ดูจากกำแพงดินนี้แล้วก็คิ

สารพวกเขา แต่สงสารตนเองที่ความฝั

ิง ๆ ความลำบากในเมือ

เถียนยอมมอบร่างกายของนางให้ข้า ข้าจึงค

นป่าไผ่มาแล้วจึงมองเห็นกำแพงดินสูงของบ้านหลังหนึ่ง ข้าเดินไปเรื่อ

ชรา เขายังสวมเสื้อผ้าฝ้ายตัวเก่าสีซีด ยังปะ

ท่าน

งบิดาของอันจิ่งเถียน แต่ที่นี่ม

ด้ทันทีว่านี่ต้องคือ

้ำตาไหลออกมาจริง ๆ ฝีมือก

กับตกตะลึง น้ำตาของเขา

อกให้ดี ให้ประทับจิตประทับใจท่านพ่อ ที่เห

อยและร่ำร้องแทบจะขาดใจตายอ

กลับมาแล้ว อันจิ่งเถียนลูกสาวของท

ห้ มันจึงคิดปีนหนี แต่ข้าไม่ยอม

นข้าเองก็ร้องโฮ สองเสียงปร

นอีกนิด มิใช่ว่าต้องการให้ดูเศร้า แต่เส

คิดร้องไห้แข

พ่ายแพ้ ข้าจึงแหกปากร้องเสียงดั

ไป บัดนี้คนในบ้าน

ก ในที่สุดข้าก็ชนะ ทุกคนมีสีหน้าตื่น

วข้าเองยังประทับใจใ

จากที่บุตรสาวถูกจับ เรื

ล้ายเสียงของไหหรืออะไรสักอย่า

งกายด้วยชุดผ้าป่านตัวซีด จ้

่านแ

วแต่ แล้วขยับไปคุกเข

้าค่ะข้ากลับมาแล้ว ลูกสา

่มุกที่สายขาด ท่ามกลางความเศร้าโศกของข้าแ

เป็นท่าน

เรียกข้าว่าพี่รอง นี่คง

อ ฮือ พี่สา

าไปหาน้องชาย ทว

มของข้าว่าท่านพ่อท่านแม่เล่าขอรั

ด็กผู้ชายคนนี้เพิ

เกินไป ข้ามองคนชราทั้งสอง

่คื

รองต

อบ้

วนี่

ของข้า

่ใช่เป็นบิดากับมารดาของอันจิ่งเถีย

ยแท้ ขายห

ี่ใดนั้น น้องรองก็มองที่เจ้าหมูน้อย

วหมู

นฝ่ายต

้าเอง ชื

ใจที่พบข้า แต่ตอนนี้เขากลับดีใจที่เห็นเจ้าแ

้เจ้าหมูตัว

องคนนี้ก็ด้วย มีปากทำไมไม่รีบพ

ท่านมาแล้

้ไป๋ซีหักคอพวกเขานัก ไยจึงพูดช้าเพียงนี

ำตาด้วยค

หวะ และในยามนั้นข้าก็ได้เห็นว่าไม่ใช่เพียงแค่น้องชายของข้าที่อยู

ี่ข้าวิ่งไปกอดแม่นมกับพ่อบ้านแ

ิดพลาดใหญ่หลวงจนแท

ริง ๆ ก็วันนี้ การแส

้ต่างให้ตนเอง เสียงใสข

ฮือ ฮือ ฮือ คงเพราะเจ้าได้รับความกระทบกระเทือ

่างแรง แล้วยังพาข้าไปยืนอยู่เบื้อง

าก พวกเขาทุกคนล้วนเป็นคนรูปงาม ใบหน้าละม้ายคล้าย

ั้นหรือ จึงได้เห็นบ่าวไพร

ี้มิใช่ร่างจริงของข้า ข้าจึงได้แต่โทษเจ้าขอ

อาไปอุ้ม เจ้าหมูนั้นอยู่ในอ้

นยกเว้นข้า เ

งเถียนหลายส่วนดึงร่างของข้าเข้าไปใกล้ น

ำใดนอกจากร้องไห้ และบุรุษวัยกลางคนท

ายหน้า ยังเอาแต่ร้องไห

้ไม่ใหญ่มากแต่ก็ไม่ได้แย่อันใด ภาพที่ข้าวาดเอาไว้ว่า

ินเข้ามาพร้อมกับสาวใช้ที่โอ

้ายังไม่ตาย

เป็นท่านย่าของอันจิ่งเถียน แต่เนื่องจากข้า

าตัวจริง ๆ

ป็นชื่อเล่นของอันจิ่งเถี

บนพื้น หญิงชราทรุดลงมากอดร่างของข้าเอา

นี้ช่างด

บมาเป็นปกติ ข้าจึงถูกราย

อายุเพียงห้าขวบเท่านั้น น้องชายท

ลังจากครอบครัวตกต่ำนามอันซีซวนอายุเพียงยี่ส

มารดาที่ยังมีชีวิต บิดาของข้าไ

ปแล้วพวกเขาก็ให้คนติดตา

ำเภอเพราะปล่อยให้กลุ่มโจรฮึกเหิม

็นเพียงนายอำเภอที่ไร้กำลังทหารในม

ดือดร้อนที่ใจสุด นอกจากฝ่าบาทไม

็นอันขาด ยามนี้ข้ายังคิดจะไปสังหารเขาให้ตายค

ยังแทบเอาตัวเองให้รอดไม่ได้ ดังนั้นข้าต้อง

สูง ฝ่าบาทแต่งตั้งเขามาเป็

มารถทำงานได้บรรลุผลสำเร็จมิได้เก

ได้กลุ่มใหญ่และได้รู้จากปาก

เหลือซาก พบซากสัตว์มากมายถูกเผาเพราะไฟป่าและยังมีหัวกะโหลกคนถ

จริงพวกเขาคิดไม่ผิด ป่านนี้อันจิ่งเถียนตัวจริงคงเ

ฟป่าที่ทำให้คนเข้า

นฝีมือข

ดที่รุมกัดข้า คาดไม่ถึงว่าม

าเข้าใจผิด ข้าจึงหา

ึ้นให้ฟัง ทั้งเรื่องข้าได้ซื้อ

วยสีหน้าท่าทางสงบ ทำให้คนพวกนั้นประหลาดใจ

หรือมิใช่ท่านถูกวิญญา

่กล้าพูดความจริงเปิดโปงข้า แ

สามพูดเ

ที่เอาแต่ขี้ขลาดตาขาว ท่องกลอนกุล

พี่สาวกล

ายังหวังให้นางเป็นคนเดิมอีกหรือ เอา

ก สวรรค์นั่นไม่ได้ทำสิ่งใดแม้แต่น้อย

สงสัยข้า

บเงินทองและถูกปล้นอำนาจ ข้าคิ

แม่เ

ย่ แต่ท่านย่าของเจ้า

มุมปากน้อย ๆ ให้ข้า สีหน้าดูดี

่าหรือ

ใ

นพ่อที่พาครอบครัวรอดวิกฤต

าใจว่าท่านย่าทำ

ึ่งยามตกยากจึงเอาออกมาใช้ ผู้ใดเดือดร้อนก็ให้การช่วยเหลือ ย่าค

มควรยกย่อง ตอนนี้ท่านย่าของอันจิ่งเถียน ไม่

แม่นม รวมทั้งคนรับใช

ระยะนี้พวกเข

ส่งคนมาคอ

ของข้าก

ม่ได้แจ้งขออนุญาตจากทางการก่อน ตรงนี้ลับหู

ชรานางนั้น ก่อนที่จะยกมือขึ้นแล้ว

าคนของสกุลอันให้ปลอดภัยจากความยากจน ชาตินี้หลาน

เราะขบขัน

ี่ติดตามพ่อเจ้ามามีหนุ่มฉกรรจ์หลายคน จะเอาไปทำ

าคมกริบ ผู้ชราดูเหมือนจะชะงักค้างไ

ว่าสายตาเมื่อสักครู่ของท่านย่า ราวกับว่าจ

็นไปได้อ

ผ่นหลังของข

ัก ที่เจ้ากลับ

นข้าราชการที่ซื่อสัตย์แต่ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้วเพ

้จึงต้องลักลอบไปก่อน เอาไว้ให้ย่าเก็บเงินได้ก

ตอนอยู่ในเมืองผีจะตั้งตนเป็นใหญ่ในหมู่อันธพา

็ยังอดห

้เป็นใครหรือเจ้าคะ ดูเหม

ด้วยสีหน้าระทมท

หลง อดีตคู่หมั้นที่ขอถอ