่แสนดีขอ

แลหม่อนไหมในระหว่างที่ทั้งคู่ไม่อยู่ ซึ่งพยาบาลพิเศษที่รับหน้าที่ดูแลหม่อนไหมก็คือช่อแก้วคุณแม่ลูกหนึ่งที่เสียสามีไ

อปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้ขอ

วานผุดหน่อเล็กๆขึ้นมาส่ายไหวอยู่ในหัวใจที่กำลังเศร้าหมองของเด็กสาว ดวงตากลมโตมองของกินตรงหน้าพร้อมกับแอบกลื

คุณย่าบอกพี่ช่อว่าหนูหม่อนชอบทานน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋พี

กับคุณย่าต้องกลับไปจัดการธุระด่วนทำให้เด็กสาวยอมที่จะเงยหน้าขึ้นสบตากับช่อแก้ว ดวงตากลมโตเผยแววดีใจออกมาเพียงเล็กน้

้อเช้าของโป

โก๋ขึ้นมากินด้วยความเอร็ดอร่อยทำให้ช่อแก้วเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความเอ็นดูเด็กสาว เมื่อวานหม่อนไหมไม่ยอมทานมื้อเย็นเลยไ

่อยไ

นหมดภายในเวลาอันรวดเร็วมือเล็กที่เลอะน้ำมันยกแก้วน้ำเต้าหู้ขึ้นดื่มด้วยความกระหาย รส

่ช่อ มาค่ะเดี๋ยวพี่ช่อเช็ดต

้องเพื่อรอให้แม่บ้านมาเก็บหลังจากนั้นเธอก็จัดการเช็ดตัวให้เด็กสาวอย่างอ่อนโ

ีเลยไม่ร้อนมากจนเกินไปลมก็เย็นสบาย หนูหม่อนจ

นั่งเล่นในสวนเพื่อผ่อนคลายความรู้สึกเศร้าเสียใจไปกับสายลม หลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ๆหม่อนไหมก็ค่อยๆพยักหน้าตอบตกลงทำเอาช่อแก้วเผยรอยยิ้ม

ันสายลมพัดมาวูบหนึ่งพากลิ่นหอมของดอกแก้วลอยมาแตะจมูกของหม่อนไหมให้รู้สึกหอมสดชื่น ก่อนที่เด็กสาวจะหันไปมองยังสวนดอกไม้ท

ั่นร่มรื่นมากพี่ช่อชอบพาคนไข้มานั่งเล่นบ่อยๆ สวนดอกไม้สวนนี้ท่านประธานโรงพยาบาลท่านลงทุนจัด

ยดอกไม้นานาพรรณส่งกลิ่นหอมล่อผีเสื้อให้บินร่อนไปมา หม่อนไหมปล่อยใจที่กำลังรู้สึกโศกเศร้าไปกับสายลมเย็นๆดวงตากลมโตจ้องมองไปยังสร

มากๆระวัง

ไหมที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นเงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งอยู่บนม้านั่งด้วยท่าทีสบายๆทันที ดวงอาทิตย

ี่ช

มาในหัวใจดวงน้อยๆเมื่อในที่สุดเธอก็ได้พบกับเขาพี่ชายที่ช่วยชีวิตเธอในวันนั้น หม่อนไหมยังจำได้ด

กว่าน้องจะจำก

าบนแก้มเนียนของเด็กสาวออกให้อย่างเบามือรอยยิ้มอ่อนโยนที่ไม่ค

ิ้มแล้วหนูจะหย

ออกมาได้ทุกเมื่อก่อนที่หม่อนไหมจะหันหน้าไปอีกทางและยกมือน้อยๆขึ้นมาเช็ดหยดน้ำตาที่ไหลล

่ชายอีกแล้ว ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูหม

องเธอด้วยฝีมือของรามสูรทำเอาเด็กสาวได้แต่กระพริบตาปริบๆด้วยความงุนงง ในขณะที่พ

ก็คงจะไม่ได้กินอมยิ้มรสน

ไม่ได้อยาก

นปากใช่อมยิ้มข

อนคืนให้

จะเชื่อว่าเธอจะกล้าคืนอมยิ้มที่ตัวเองกินแล้วคืนให้เขาอย่างง่ายดาย รอยยิ้มบาง

โศกเศร้าเสียใจก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกเขินอาย ก่อนที่หม่อนไหมจะเ

เพราะอมยิ้มแท่งนี้พี่ชายตั

อนไหมค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตาพี่ชายใ

แค่แท่งเดีย

แท่งตั้งหากนี่ค่ะดอกไม้ช่

ปากกว้างขึ้นก่อนที่เธอจะยื่นมือไปรับอมยิ้มช่อใหญ่มาด้วยความดีใจ รามสูรจ้องมองใบหน้าดีใจของเด็กสาวในส่วนลึกของหัวใจเขาเ

นูหม่อนค่อยๆจางหายไป อย่าร้องไห้อีกเลยนะคะเด็กดีพี่ชายเชื่อว่าคุณพ่อกับคุณแม่ของหนูที่กำลังมองลงมาจากท้อง

และยิ้มกว้างๆตามที่พี่ชายบอกพี่ชาย

อมยิ้มมาฝากหนูหม่อนทุกวันเลยจ

ญญาน

อยของตัวเองไปเกี่ยวก้อยกับหม่อนไหมพร้อมกับยิ้มให้เด็กสาวด้วยความจริงใจ ก่อนที่หม่อนไหมจะส่งย

จากนี้ไปหนูหม่อนจะยิ้มกว้างๆพ่

กที่ไร้เดียงสาแต่หม่อนไหมก็รู้ว่าเธอไม่อาจจะที่จมอยู่กับคราบน้ำตาและความเศร้าเสียใจได้อีกต่

งเธออย่างไม่อิดออด น้ำเสียงอ่อนโยนที่กำลังเล่านิทานราวกับเสียงดนตรีที่ขับกล่อมให้ดวงตากลมโตของหม่อนไหมค่อยๆหลับลงและเข้าสู่ห้วงนิท