นุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเว้าวอนกระนั้นเขาพ

ลอยเอ่ยรับค

าน เรามามีความสุขกันเถอะ” วิชญ์เอ่ยขึ้นแล้วจุม

้ดุจพลอยไม่อาจกั้นแ