ูที่เปิดกว้างเหมือนเป็นการต้อนรับสองแม่ลูกเข้าสู่อาณาจั

และตลาดอาหารทะเลอันทันสมัยติดกับแพปลาล้วนแล้วแต่เป็นกิจการของครอบครัวท

ม่คุ้นเคยเช่นเก่า เหมือนเป็นที่ใหม่ท่ามกลางผู้คนแปลกหน้า ทั้ง

ั่งรถเข็นเช่นกัน ทั้งที่ตอนมางานศพพ่อเมื่อสองปีก่อนปู่ยังเดินเหิ

มีคำถามมากมายแต่

รีบลงมาลูก” ก่อนจะลงจากร

รมเนียมปฏิบัติของบ้านหลังนี้เพราะเห็นพ่อทำทุกครั้งที่เดินทางกลับมาจากต่างประเทศหรือแม้แต่กลับ

พราะหล่อนกอดอาศิลาเ

่ให้หนูม

แมวน้อย “มีสิคะไว้อาเอามาให้ตอนมื้อค่ำน

ปมองด้านหลังตัวเอง เห็นแววตำหนิในดวงตาปู่ก็พอจะ

ม๊ากมาก” น้ำเส

ถ้าปู่ไม่สั่งให้กลับมา

เถียงหรือเถียงไม่ได้ เพียงแต่หล่อนกำลังประส

ส่องกระจกกำลังกวักมือไหวๆ แล้วร่างกายก็หดเล็ก