ก ชายคนที่ได้ใกล้ชิดพระองค์อย่างที่คนอื่นไม่เคยได้รับเกียรติ แม้มีความจำเป็นต้

งที่รักหรือไม่”

ากม

จะไม่มีผู้หญิง ยิ่งหน้าที่การงานนั้นเทียบเท่าผู้แทนพระองค์ทางทหารเชียว ถ้าไม่มีมหาอำมาตย์ตูย

คนมีความรักบ้าง” ยังรับสั่งอ้อมๆ พระพ

ะองค์ง่วง” เสียงยโสยังห้วน ไม

วยหรือ แต่ไม่ลองก็ไม่รู้ อย่างไรเสียก็คิดจะตายถ้าต้องแต่งงานกับคนท

ิเษกสมรสกับองค์ฟาโรห์

หายไปในสงครามแล้วพระองค์ก็ถูกส่งหรือจ

บเรียบ หากแววตาที่ฉายในความสลัวนั้น หยันอ

หนีไป” รับสั่งลอดไรพระทนต์ทรง

ปต์ ทุกผืนดินทุกเม็ดทราย ล้วนเป็นขอ

ช้าๆ เข้าใกล้เจ้าหญิงที่กำล

น ถอย

าทีคุกคาม ไม่เห็นใจ ทรงถอยกรูดด้วยความหวาดหวั่น ขาสั่นจนเสียหลักเซเกือบล้ม แต่มือแข็งแกร่งของโซเซอร์นายพลห

ด็จเมื

ข้อนิ้วใหญ่สากด้วยรบทัพจับศึกมานานไล้นวลแก้มที่เส้นเกศาดำยาวถูกลมพัด

ทรงมีประทานให้ข้

นชัดว่าแดงก่ำกว่าลูกไม้สุก พระหทัยเจ้าหญิงเต้นโครมคราม ยั

นจะเอ

ออกห่าง ทั้งที่ยามใกล้ชิดอายีมิเคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน

ง ไล่ลงมาที่พระโอษฐ์อิ่มนุ่

ระโอษฐ์เรื่อสีตามธรรมชาติที่กำลังถูกลูบไล้เผยอออกน้อยๆ ทรงนับในพระทัย หนึ่ง สอง สาม หากยังไม่ม

แล้วขยับออกห่าง เพราะเขามิได้จุมพิต แต่กลับใช้ปลายนิ้วดีดพร

าที่

ดยิ้มๆ “คืนก่อนวันอภิเษก

ไรไม่ถูก ยังยืนนิ่งลูบไล้พระโอษฐ์ที่ยังไม่ท

ายคนไหนโง่ได้ขนาดนี้ ขนาดทรงยอมให้จุมพิต แต่กลับทำเรื่องบ้าๆ แทน แม้จะ

างอดไม่ได้ที่จะเฝ้ามองความเคลื่อนไหวของนายสาวและนายพลหนุ่ม ยามเ