คนโง่คื

แถวนี้อย่าเถลไถลไกลล่ะ" เ

ิตที่เทพลิขิตเขียนมา เขาก็ต้องนำรายงานกลับมาส

ฝ้าเง๊กเซียน ด้วยที่นางไม่เคยเดินทางมาที่แห่งนี้เลยสักครั้งตั้งแต่ถือกำเนิดมา จึงใช้เป็นข้ออ้างอ้อนวอนขออาจารย์เพื่อ

าไปด้านใน หงเหม่ยเดินเข

ข้าถามอะ

เขาก็รู้ว่านางเป็นผู้ติดตามเทพจันทรา คนที่จะเขามายังด้านใน

ันทราบอกแล้วนิ ว่

เกะกะการทำงานของท่านงั้นละ" นางเสร้งตีหน้าเศร้า "ตั้งแต่ข้าถือกำเนิดมา ความฝันสูงสุ

ะตา ด้วยน้ำเส

ู้ว่าตำหนักที่เง๊กเซียนประทับเป็นเช่นไร วิจิตรงดงามเพีย

นเรื่องที่เกินคาดฝันแล้วล่ะ เขาหรี่ตามองนางอีกครั้ง พลังวัตรของนางนั่นน้อยนิดแค่ฝ่

ดร้อนใช่หรือไม่" เข

บมาก่อนที่อาจารย์ของข้าจะคุยธุระกับเง๊กเซียนฮองเต้เรียบร้อยเสียอีก ข้าจะรีบกลับมาโดยที่ท่

ชี้นิ้วไปยังตำหนักสีทอง ยอดจั่ว

หม่ยไม่รอช้า รีบวิ่งออกตัวทันที นางต

งแสร้งทำเป็นเดินชื่นชมตัวอาคารทั้งหมด ค่อยส่งยิ้มกลับไปให้ทหารยามคนนั้นบ้างเป็นบ้างคราก่อนที่ค่อยๆ เดินอ้อมไปด้านข้าง ทำเป็

้าหมายในทันทีนางมีเวลาไม่มากนัก แค่โยนมันลงเตาภาระกิจของนางก็จบสิ้น หากจะว่าคนที่แอบเข้ามาให้ห้อง

เอามาเพียงแต่ด้ายแดงที่พันตุ๊กตาแล้วแต่เพียงแกะออกไม่นาน ด้ายนั้

นทั้งหม

ที่หายไป และหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจนางจะรีบเอากลับไปไว้ที่เดิมและเอาด้ายสีแดงธรรมดาพัน

งเตาไฟโลกัลป์ หวังว่าเรื่องที่อาจารย์พูดนั่นจะเป็นความจริง ไฟนี่จะมำ

าจะโกรธจะเกลียดข้า ข้าก็เข้าใจเจ้า" หงเหม่ยมองเปลวไฟที่ลุกไหม้เส้นด้ายขี้เถ้าจากการไหม้ลอยขึ้นมาเหนือเปลวไฟ สลายไปแล้วสินะวาสนาของจ้าวเยว่ชิงและหลิวชิงชิง นางรู้ตัวดีว่าส่งที่ได้ทำลงไปนั่นผิดมหันต

ดจากพวังนางรีบเร้นกายไปแอบหลังผ

ตา

เองนั้นได้กลายเป็นตุ๊กตาไปอีกตัว พยายามหายใจให้

็นหลงเจี้ยนกั๋

ฟังอย่างตั้ง เมื่อแน่ใจว่าคนผู้นั้นออกไปแล

ามาอีกได้ตายของจริงแน่คราวนี้" ในเมื่อด้ายแดงก็มอดไหม้ไป

นีความผิด แต่ไม่รู้ว่าเป็นลิขิตสวรรค์หรือมีสิ

ไ

ลุกไหม้อยู่ภายในเตาไฟ หงเหม่ยรีบก้มดูตุ๊กตาที่อยู่ในมือของตน

งวิญญาณของห