มกั

มไม่เข้าใจอะไรเลย เหมือนกับว่า มิรินที่ผมเห็นในตอนนี้ไม่ใช่ตัวตนจริง ๆ

ก ๆ

มเหลือบมองนาฬิกาเพื่อหาเหตุผลไว้ใช้ต่อว่าบุคค

อ

งมีธุระอะไรถึงมาหากูดึกขนาดนี้ ทำไมไม่รีบนอนฮะ?” ผมเริ่มรู้คำตอบเองเมื่อ

มอสค

ยไม่ฟังเสียงออดอ้อนออเซาะ

ต่ไม่ว่ามันจะต่อรองให้ตายยังไงผมก็ไม่ยอมให้มันนอนด้วยเด็ดขาด! “จะน

่ในขณะจ้องหน้าไอ้น

ั

กระแทกใส่หน้าม

ห้พี่น้องคนใกล้ตัวเข้าห้องได้ แต่ถึงผมจะหวงก็ให้เข้าบ้างบางครั้งที่มีเรื่องจำเป็น แต่ว่า ยังมียิ่ง

ดึ

ะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือข้างเตียง แล้วจากน

!!] : ได้รับข้อความ

ด้ข้อความลักษณะนี้มาก่อนเลยจริง ๆ แต่อีกความคิดห

ิน คนพวกนั้นไม่รู้จักผมซะแล้ว เล่นกันท่ากันแบบนี้คิดเหรอว่าผมจะยอมถอยง่าย ๆ อีกอย่าง ผมคิดว่าที่มิรินพูดวันนี้ก็ถูก ‘ไม่มีประโยชน์

ามสำเร็จถึงเบอ

ทยาลั

่อใช้เวลาเตรียมตัวก่อนมามอ เตรียมตัวทำไม

ครื่องเล่นไปด้วยและพร้อมใจกันจ้องผมไปด้วย ส่วนผมที่โดนจ้องก็คงได้แต่ปล่อยให้จ้อง เพราะผมอาจจะหน้าหล่อหุ่นดีเกินหน

่าฝูงแอนตี้เข้ามาที่นี่ และไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไป

ข้างเดียวเพื่อเพิ่มความสะดวกให้มิรินได้มองหน้าผมถนัดมากขึ้น แต่เหตุผลอะไรก็ช่างเถอะนะ เพราะไม่แน่ว่าผม

ดนั้นที่กำลังจะไหลลงไ

ทนที่จะทักทายผมสักนิดสักหน่อยตามมารยาทที่ควรจะเป็น เปล่าเลยครับ ผู้ห

ทำการใหญ่ทุ

กับความเย็นชา ก่อนจะเดินไปยืนต่อหน้ามิรินที่กำลังดื่มน้ำโดยไม่รู้สึกรู้สา

ตรียมตัวมารับมือกับมันอยู่แล้ว มาว่าด้วยเรื

ได้นะ ไม่จำเป็นต้

น้า (ใจเย็นรอบที่สอง) “ปากร้าย ๆ ของเธอน่ะ เก็บไว

ดงสดช่อใหญ่ให้มิรินตามแผนที่กำหนดไว้กับตัวเอง แม

รือไม่ก็ดอกสีเหลือง ๆ สิ” มิรินพูดด้วยสีหน้าท่

ต้องมาเจอกับอะไรแบบน

มายถึงดอกดาว

อ ๆ ใช่ล

บ้หวยรึยังไงกัน ถึงอยากได้ของเซ่นไหว้แบบ

ืนกอดอก “เปล่า ฉันเป็นเทพน่ะ เล่นบาสเก่งร

จ้าตัวจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินหนีผมไป ปล่อยให้ผมยืนอึ้งกั

ไอ้ฝรั

ออกจากฟิตเนสไปเรียบร้อยแล้ว ผมจึงสละเวลาหันกลับไปมองยังต้นเสีย

ึงที่นี่ อยากเจ็บตัวหรือไงถ

รมณ์เสียที่แผนพังไม่เป็นท่า เท่ากับว่า ผมยังทำแผนการไม่สำเร็จสักขั้น แ

ยังไงละวะ!” เสียงเข้มของคนยืนอยู่หน้าสุดพูดเชิงข่ม

ชายคนเดิมพูดดักผมที่กำลังจะเ

อดีงานเยอะว่ะ อีกอย่างช่วงนี้กูอาจจะยุ่งกับการไปออกเดตด้วยสิ ยังไงก็นัดให้ถูกวันแล้วกัน” พูดจา

สุด” ผมยักคิ้วทิ้งท้ายและเดินออกจากตรงนั้นม

่งปลอม มึงหมา

าก่อนส

หกเหร

กไม้จากมันมาทำไ

่ต่างกับถูกพวกผู้หญิงรุ่นน้องในคณะกรี๊ดกร๊าด แต่พอคิดแบบนี้ก็เริ่มสบาย

อลคณะวิทยาศ

ๆ ๆ!!!

สที่คล้ายกับว่ามันตั้งใจเคลื่อนที่มาทางผม ผมรีบคว้าลูกบาสเกตบอลไว้และทุ่มมันกระทบพื้นระหว่

เวณใกล้ขอบสนาม คงตั้งใจจะวิ่งมาคว้าลูก

รินจึงเดินเข้ามาขอลูกบาสเกตบอลคืนจากผมเอง ตามหลักก็ควรเป็

ตัว เพื่อยื้อเวลาให้เสียไปเล่น ๆ ถ้าเป็นเรื่องของมิรินผมยอมสละเวลามีค

นะ” มิรินพูดด้วยท่าทางเหมือนเคย แต่ครั้

นนี้ ไม่น่าเชื่อว่าผมจะรู้สึกดีได้เพราะคำพูดร้าย ๆ ของมิริน มันทำ

งมากนัก

างชัดเจนว่ากำลังโมโหอยู่จริงๆ แต่เรื่องที่ทำให้มิริน

ญ่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? และผมมั่นใจว่าไม่ใช่เพรา

ม่สนใจลูกบาสและการแข่งขันอีก เพื่อนที่รออยู่ในสนามต้องเดินมาเอาลูกบาสจากผมเอง ส่ว

บพี่อาชิมาอ

องนี้ไม่ได้หรอก ขนาดน้ำค้างเ

ื่องอะไรอี

หน้าเครียดมาเลย แต่ไม่กล้าถ

ัน แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องผู้หญิงอื่นหรอ

ยินครบถ้วนทุกคำ ช่วยคลี่คลายข้อสงสัยให้ผมได้มากเลยทีเดียว ที่แท้ก็เป็นเพราะรุ

ีกลับบ้านกันหมด และท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นมืดค่ำ แต่โชคดีที่สนามตรงนั้นมีแสงแฟลชสว่างจ้าส่องทางให้ผมอยู่ เวลาผ่านมานานกว่าจะได้ส

ที่ฟิตเนส ผมก็เดินหาทั่วตึกคณะวิทย์กีฬาและโรงอาหาร สถานที่ที่คิดว่าจะเจอมิรินแต่ก็ไม่เจอ จนสุดท้ายจบ

ยากเหมือนก

้าใจแล้วไม่ใ

หวะการหายใจให้เบาบางที่สุด คล้ายกับกลัวจะโดนจ

ถึงในตอนนี้กลับมาโผล่กลางอากาศบริเวณใต้

ือนที่เคยชอบทำ ทำไมต้องพามาเดินเปิดเผยเ

งไห้ อย่า

อนนะรู้ตัวไหม? ถ้าคุยกันไม่

ผมรู้ดีว่ามันเลวและรู้อีกด้วยว่ามันเลวเร

ิงเดินควงทั่วมหาว

่ไม่ให้พี่พาขึ้นคอนโด ไม่ได้ขอแบบ

อส [ขบฟันแน่น] อย่า

่ว

ฉันเห็น [สะอื้น] แต่น

องไห้ขนาดน

วนี้! มันน่ารำคาญที่เ

ว

ันให้หลังติดผนัง หลังจากทนฟังคำพูดของมันต่อไปไม่ไหว ผมก็เดินเข้ามาในซอกตึก

ดิ้นพล่านของมันต้านกำลังของผมไม่ได้ ต่อให้ตอ

! มึงอย่ามาเสื

นี่ย” ผมพูดน้ำเสียงปกติแต่แววตาและอาร

็นใบหน้าเปื้อนน้ำตาของมิรินที่มองมาด้วยสีห

นยะเยือก ไอ้อาชิรู้ดีว่ากำลังของมันสู้ผมไม่ได้ เพราะเคยวัดตัวต่อตัวกันมาแล้ว เรื่อ

่อา

ป

ใจของมิรินที่เมื่อกี้ถูกไอ้อาชิปฏิเสธโดยการปัดมือทิ้ง คงเ

ล้วยังกล้ามาโวยวายอีกน

ับสภาพเน่าผุเกินเยียวยาของมัน กล้ามากที่คิดเรื่องแบบนี้ทั้งที่

ย่าเข้าใจฉันผิด

่าจะจีบมิรินอยู่พอดี” ผมหันมองหน้ามิร

องใบหน้าเปื้อนน้ำตาพลางสบตาสีน้ำตาลเข้มคู่สวยนั้นอ

่เข้าใจสิ่งที่ผมบอกไปเมื่อสักครู

งเล็กให้เงยหน้ามองผมชัด ๆ มิรินมองตาผมด้วยแววต

ะต่อไปนี้ เธอคือผู้

ีปากอวบอิ่มของมิรินอย่างถือว