ังที่เปิดเสียงดังจนสุด ทำให้ผมเริ่มถอดใจจากการตั้งใจฟังเพลง

กได้อีกหรอ?” ผมเอ่ยถามเพื่อนสนิทคนเดีย

ป็นการไถ่โทษที่มึงเอาแต่นั่งหัวเราะกูไง!” ไอ้มอสหันควักทันที

ี่หว่า อยู่ดีๆ ก็โดนตบหน้าหันแบบนั้น เป็นบุญตากูมากเลยว่ะ”

งตาผมแบบเอาจริงเอาจัง ทำเอาเกือบสำลักขำออกมาอีกรอบเลยทีเดียว เพราะเรื่องที่มันเป็นกังวลและกำลังห้ามป

ะก็เพราะไอ้สีหน้าจริงจังเกินเบอร์ของมันนั่นแหละ ทำใ

อุดอยู่ในปาก “มึงหมายความว่าไง?” ก่อนจะขยับป

ิ” ผมพูดราวกับไม่ใส่ใจ แต่ความจริงกลัวหลุดขำอีกต่างหากล่ะ ก่อนจะก้มหน้าเลื่อนจอโ

ียงแจ้งเตือนดังรัว ๆ อีกหลายครั้ง เพราะพวกพี่น้องคนอื่นดันบ้าจี้เล่นตามผม ด้วยการกดอิโมจิหัวใจเช่

ามาเรียกตัวมันออกไป ก่อนจะง่างมือตบหน้ามันฉากใหญ่หลังจากยืนคุยกั

ุดเลยก็ว่าได้ มันไม่เคยเสียเปรียบใครง่ายดายขนาดนี้ แถมมีบ

่ยสิ ทำเอาหัวเราะไม่หยุดไปเลย ขำตัวงอเป็นกุ้งอย่างที่มันพูดนั่นแหละ บอกตรง ๆ ว่ารู้สึกภูมิใ

มพูดปลอบใจมันเป็นพิธีไปงั้น แต่สีหน้าท่าทางยัง

ผมอยู่แล้วล่ะนะ เพราะเอาแต่เลื่อนดูข้อความจากพวกพี่น้

งเบา พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่คล้ายกับกำลังปลงกับตัวเอง และสุดท้ายก็ย

นทนา และไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของตัวเองเท่าไหร่ เพร

้หันกลับไปสนใจได้อีก เพราะภาพเหตุการณ์อีกหนึ่งเหตุการณ์ที่แอบอยู่ในมุมเงียบ ๆ ไม่ได้อึก

ิ่งเหมือนปกติ ถ้าหากมีอะไ

ุกจากม้าหินอ่อนโดยไม่บอกไม่กล่าวอะไรมัน แถมสีหน้ายังเหมื

ปล่ะ” และสิ่งที่ผมชอบมากกว่าหน้าของเด็กแปดขวบ คือหน้

อนกู!” ส่วนนี่คือคำพูดของผู้ใ

มจบลงเพียงแค่ประโยคเดียว เพราะต่อให้มันพูดอ

ังมุ่งหน้าไปหากำลังจะทำอะไรบ

้ำเสียงอ้อนวอนของผู้ชายคนหนึ่งดังเข้ามากระแทกหูผม ที่เมื่อได้ฟังก็แทบอยากวิ่งไปกระช

ใช่หรอ? จะมายุ่งกับฉันทำไมคะ?” เสียงตอบกลับจากอีกคนที่ถูกอ้อนเสียงหวานพูดขึ้น และผมเริ่ม

เพื่อนผู้หญิงในคณะเท่านั้นเอง ฉันชอบเธอมากเลยนะ ช

ม

ของนายวะ?” ด

้อมือของผู้ชายตรงหน้าไว้แน่น ก่อนที่มือสกปรกของ

วมายุ่งกับคณะอื่น” ผมพูดเสียงเรียบนิ่

้นเอง” สีหน้าของไอ้วิศวะเปลี่ยนไปอย่างไว ก่อนจะสบัดแข

” ผมโผล่ถามขึ้นลอย ๆ เพื่อกวนประสาทไอ้

ๆ เค้าพูดกันจริง ๆ ด้วยแฮะ” แต่ไม่ทันที่จะได้เริ่มบทสนทน

จึงไม่รอช้าก้าวเท้าเข้าไปหาไอ้วิศวะ แบบไม่ทันให้มันได

นะเว้ย!” และเป็นอีกครั้งไล่เลี่ยกัน ที่

เพื่อน้อมรับคำฝากด้วยความยินดี ก่อนที่ไอ้วิศวะหน้าด้านจะเดินกลับไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่ไม่ไกล

พวกมันทันที แล้วหั

นหนีไ

่นกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับส่ายหัวอย่าง

ธีรับน้องใหม่ ค

ด้ด้วยดี และเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะสนุกสนานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสาม

ๆ ๆ ๆ

ๆ ๆ ๆ

หม่กันให้สุดเหวี่ยงไปเลย!!! ยินดี

ๆ ๆ ๆ

านเลี้ย

ๆ ๆ ๆ

้!!

ดังในระดับเท่ากัน เหล่านักศึกษาทุกคนทั้งใหม่และเก่าต่า

ว้น

ันแล้วก็ต้องสนิทกันไว้ มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันไงคะ” รุ่นพี่ผู้หญิงคนเดิม ที่เอาแต่คอยตามหาผมตลอดทั้งพิธีการรับน้องแท

กะแขนเล็กที่เหนียวหนึบกว่าที่คิดออกอย่างยากลำบาก แต่

ส่งท้ายจากคนเป็นรุ่นพี่ เพราะสิ่งเดียวที่อ

กับมีสกิลการหลบหนี ที

ุ

อ้

ครบางคนเข้าอย่างจัง เพราะมัวแต่หันกลับ

้นก็หันกลับมารับผิดชอบความผิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเมื่อครู่ ด้วยการยื่นม

๊ะ

ต

กฝ่ายไม่รับน้ำใจ แถมยังปัดมื

ยืนด้วยตัวเองพูดขึ้นเสียงแข็ง ก่อนจะปัดฝุ่นตามเสื้อผ้าและฝ่าม

ห็นหน้า?” ประหลาดใจที่ไม่เคยเห็นใครเย็นชา

รงหน้าแม้แต่น้อย เธอเอาแต่สนใจปัดฝุ่นให้ตัวเอง

เดินหนีไปเ

ุ

้ผมอยากเอาชนะผู้หญิงคนนี้ให้ได้ ทั้งที่ไม่จำเป็

ุ

ก และปัดปอย ๆ ตรงบริเวณที่ผมจับซ้ำอีก ทั้งคำพูด

้องการให้ผ

ับเลือกที่จะต่อปากต่อคำ เพื่อให้

ยอมเสียสละเวลาเงยหน้ามองผมจนได้ ก่อนจะถอนหายใจแผ่วเบา พร้

ว่าเธอคนนี้ชื่ออะไร จากการเหลือบมองป้ายชื่อที่คล้องคอเธอนั่นแหละ แต่ผมไม่รู้

าอย่างเห็นได้ชัด “รู้ชื่อแล้วก็พอใจได้แล้วมั้ง”

งกายดูเหมือนจะยังไม่พอใจเท่าไหร่ เพราะผมรีบก้าวเท้าด

จอกันเรียนด้วยกัน ฉันยังไม่มีเพื่อนเลยตั้งแต่รับน้องมา” ถ้

ด้เลย “ไหนบอกว่าแค่ชื่อไง” ก่อนจะเปลี่ยนท่าทางเป็นยืนกอดอกจ้องหน้าผม “ดูนายก็น

ลาดที่ผมไม่คิดว่าจะมีอยู่บนโลกใบนี้ “ก็เธอไง ฉัน

าเดิม และก้าวเท้าเข้ามาใกล้ผมแบบไ

้าให้คลายความผิดปกติลง และก้าวเท้าเข้าไปใกล้อีกฝ่ายคืนจนแทบไม่เห

กินไป “ฉันหมายถึง ชอบคนแบบเธอ ไม่ได้ชอบแบบชู้สาว อย่าตึงนักสิ ทำแบบนี้จะไ

ีที่เจ้าตัวพูดจบก็หันหลังเดินหนีผมไปเลย ส่วนผมก็ยืนมองด้วยความสงสัยใคร่รู้ แ