ใช้

โจม ทำให้ชายหนุ่มอ่อนแรงที่มือของตนลงเล็กน้อย เขาจ้อ

สีหน้าและแววตาของหญิงสาวที่ทำเป็นเก่งทั้งที่ภายในใจกลับกำลังกลัวเขา ทำให้เขานึกอยากแกล

ใบหน้าที่เคลื่อนเข้าหาใบหน้าเล็กหวานของหญิงสาวพ

่มก่อนจะเอ่ยถามด้วยความสงสัย แม้จะเพิ่งผ่านเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกกลัวแต่เมื่อถึงเวลาที่เธอจะต้องรับผ

้ฉันทำงา

กเสิ

งใช้ไม่หมด" ด้วยความตกใจเธอจึงโพล่งออกไปอย่างไม่ทันคิด แต่เมื่อเธอได้สบตา

อีกไหมแล้วฉันจะต้องไปเป็นเด็

ำคือที่นี่ ที

เอ่ยออกไปอย่างไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่คิด เธอยอมทำงานทุกอย่างเพื่อใช้หนี้ชา

าไม่ได้มองว่าหญิงสาวไม่ใช่คนสวย แต่เพราะความกล้าและชอบรับผิดแทนคนอื่นทำให้เขาอยาก

นคำตอบจากชายหนุ่ม ตั้งแต่เรียนจบเธอก็ทำงานอยู่กับร้านกาแฟบ้าง ร้านอาหารบ้าง

สาวมาสั่งสอนให้เข็ดกับความไม่รู้เรื่องรู้ราวของ

ะเอ่ยถามแต่ก็เดินตามชาย

อไปเร

เมื่อเธอและชายหนุ่มเดินมาถึงหน้าลิฟต์ ชญานินจึงชะงักเท้าไม่ก้าวเดินเข้าลิฟต์ตา

็นอ

..คือฉ

ยน้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที เมื่อหญิงสาวยังอ้ำอึ้ง

ของเธอทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองไปยังเธออย่างไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน และไม่นึกว่าหญิงสาวจะทำตัวได้เป็นกันเองขนาดนี้ทั้งที่เขาและเ

่ฉันจะหงุดหงิ

ต่

้าม

เธอกลับเข้ามาอยู่ในลิฟต์และประตูปิดลง ภาพความทรงจำสมัยเด็กก็แล่นเข้าสู่สมองทันที ทำให้เธอขาอ่อนลงรีบคว้าแขนชายหนุ่มเอาไว้แน่นเพื่อเป็นที่ยึดมั่นไม่ให้ตนเอ

ละอยากจะสำรวจใบหน้าหวานใสของหญิงสาวเพื่อหาข้อตำหนิ แต่ยิ่งมองกลับยิ่งพบว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไร้ข้อตำหนิ ไม่ว่าจะมองในมุมไหนเธอก็ไร้เดียงสาและอ่อนหวานจนเขาหงุดหงิดใจที่

ทำไมถึงมีผลต่อความคิดของเขาได้มา

้สติรีบลดมือลงอยู่ในระดับเดิมก่อนจะหันไปมองทางประตูเมื่อพบว่าประตูเปิดออกทั้งที่ไม่ใช่ชั้นที่เขาต้องการ แต่หญิงสาวยังคงไร้สติ