img ดาวสีคราม  /  บทที่ 4 พรหมลิขิต | 10.53%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 พรหมลิขิต

จำนวนคำ:1733    |    อัปเดตเมื่อ:02/01/2024

พวกเขามีให้กันกลับอยู่ที่โซฟาตัวเดียวกลางห้อง ไฟราคะของค่ำคืนนี้โห

อนหนุนแขนเขาอยู่ แววตาตกใจเมื่อครู่ก็อ่อนลงพร้อมคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ เขามองดูเธอหลับด้วยใบหน้าที่เ

าตื่น แต่กลับโดนสายตาจากร่างใหญ่จ้องมองเธอด้ว

้นสีเรื่อ ดาวเหนือซุกหน้าลงไปที่อกของครามเพื่อหวังซ่อนสีหน้าของตนเอง เมื่อครามเห็นท่

่างบางส่ายหน้าทั้ง ๆ ที่หน้ายังคงซุกอยู่ที่อกกว้าง หน้าผากโหนกนูนถู

บไหวมั

าเจ้าเล่ห์ก่อนจะโน้มตัวลงไป

าของเขาให้หันตรง เธอโน้มตัวขึ้นก่อนประกบปากลงบนริมฝีปากที่แห้งผากของเขา

รับ ? หากเป็นแบบนั้นจะเป็นการเสียมารยาทมั้ย ถ้าผมจะขอไลน์คุณเอาไว้

่นมาพร้อมกับโทรศัพท์ กลับไปที่หน้าตักของเขา น้ำเสียงแสดงออกชัดว่าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาร้องขอ ครามกำ

เมื่อโดนหญิงสาวที่คิดว่าเธอน่

……

ที่เธอให้คำสัญญาไว้เขากลับมาที่นี่ตั้งแต่ร้านเปิด และใช้เวลาอยู่ที่นี่จนถึ

ด ค

องปลายสายที่โทรเข้ามาทำให้เขาเลือกจะวางโทรศัพท์ลงตามเดิมโดยไม่คิดจะสนใจมัน สายโทรเข้ายังค

ทายด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูก

่ไหน แค่ก แค่ก) เสียงพูดป

ว่ามีอ

ก ทำงานที่บริษัทหน่อยได้มั้

่อจะไป

่อเมริกา ฉันจะให้แกช่วยเข้ามาดูแลบริษัทข

่อจะกลับมาเ

งไอไม่หยุด ทำเอาชายหนุ่มถึงกับกุมขมับ เพรา

่อไม่ได้มาเพื่อบอกผม แต่มา

ตั้งแต่พรุ่งนี้ แค่ก..แค่ก เรื่องรายล

นพ่อก็ตัดสายทิ้งทันทีหล

เพื่อคอยตอบคำถามแท

ลันเห็นร้านตัดผมที่ไฟของร้านยังถูกเปิดอยู่ เขายืนลังเลอยู่เพียงครู่ขณะสำรวจตัวเองผ่านกระจกร้านที่สะท้อนเงาของตัวเอ

อยู่มั้ย

กลับมาจากชายร่างใหญ่ ที่มีกล้ามแขนเป็น

พ่อรูปหล่

าเอื้อมมือไปลูบใบหน้าคมสันของหนุ่มหล่อปานเทพบุตรอย่างลืมตัว แววตา

ะจ๊ะ แต่หน้าระดับนี้ทร

รับ แค่ให้มัน

ี่เก้าอี้ ก่อนจะบรรจงตัดผมของเขาออกทีล

จนหมด เขานั่งสำรวจตัวเองในกระจก เมื่อผมสั้นลงก็เผยให้เห็นใบหน้าคมได้รูป ดวงตาสีน้ำตาลเฉี

อยให้ผมยาวลงมาปรกหน้าปร

…….

ไม่ได้ยินที่คนตรงหน้าเอ่ยถาม ก่อนจะยื่นบัต

……

าไปดึงแขนหญิงสูงวัยคนหนึ่งที่กำลังเหม่อลอ

าขึ้นเพื่อมองหน้าคนที่ช่วยชีวิต แต่ทำเอาหล่อนชะงักงันนิ่งไป เมื

างเล็กเรียกสติของหญิงสูงวัยอ

มากเลย จนป้าเผลอเสียมารยาท” คุณป้าคว้าแขนของร่าง

งอ่อนโยน ก่อนจะเดินจากไป ปล่อยหญิงมีอาย

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ…แด่..รินรดา บทที่ 2 หมาป่าสีคราม บทที่ 3 ไปไม่ลา NC 20 ++ บทที่ 4 พรหมลิขิต บทที่ 5 โลกกลมหรือพรหมลิขิต บทที่ 6 แค่ความผิดพลาด บทที่ 7 ไม่ได้อยากสานสัมพันธ์ ( 1 ) บทที่ 8 ไม่อยากสานสัมพันธ์ (2) NC ++ บทที่ 9 เพียงเงาที่ทับซ้อน NC++ บทที่ 10 เป็นได้เพียงเงา NC++ บทที่ 11 ตัวแทน (1)
บทที่ 12 ตัวแทน (2)
บทที่ 13 เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ
บทที่ 14 เปิดตัว เปิดใจ
บทที่ 15 หยั่งรากรักบนดินสีคราม (1)  
บทที่ 16 หยั่งรากรักบนดินสีคราม (2)
บทที่ 17 ไม่เผื่อใจ NC
บทที่ 18 รับพ่อกลับบ้าน  
บทที่ 19 จุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์
บทที่ 20 ห่างกันสักพัก
บทที่ 21 ตัวเล็ก..ของพี่คราม
บทที่ 22 ฝันร้ายเรื่องเดิม  
บทที่ 23 ตื่นมารับรู้ความจริงที่เจ็บปวด    
บทที่ 24 เป็นตัวแทนงั้นเหรอ    
บทที่ 25 เมื่อความจริงปรากฏ
บทที่ 26 ปล่อยมือจากอดีต (1)
บทที่ 27 ปล่อยมือจากอดีต (2)  
บทที่ 28 เพื่อนวัยเด็ก
บทที่ 29 สารภาพผิด
บทที่ 30 ง้อเมีย 1
บทที่ 31 ง้อเมีย 2               
บทที่ 32 จบบริบูรณ์ (1)
บทที่ 33 จบบริบูรณ์ (2) NC
บทที่ 34 ตอนพิเศษ 1.1
บทที่ 35 ตอนพิเศษ 1.2
บทที่ 36 ตอนพิเศษ 2.1 NC
บทที่ 37 ตอนพิเศษ 2.2 NC
บทที่ 38 ตอนพิเศษ 2.3 NC
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY