ละมองไปที่เหวินหย่า “โซฟาในหนานหยางเซียงเซี่ยบา

ิด

็มีเสียงทุ้มต่ำของผู้ชา

เหวินหย่าเองก็มอ

ดำยืนอยู่ท่ามกลางแสง