ม่อนุญาตให้ตัวเองลาออก ทำให้ต้องม

่าหล่อนอีกแน่นอน ถ้ารู้ว่า

สาวกำลังกลัด

องลมทะเลก็เดินเข้ามา

ี้นี่เอง พี่หา

.. คุณ

้นจากเก้าอี้ และย

ใกล้หล่อนมากยิ่งขึ้น ในมือของ

่สบายใจหรือเปล่

. ปะ เป

ศร้าๆ นะครับ มีอะไรให้

ทนาออกไป และก็ขยับถอ

รหรอกค่ะ เอ่อ... ว่าแต่

นนี่นา หล่อนก็เลยคิดว่

กันว่าจะออกไ

ไรออกไป นอกจากยิ

นไปด้วยกั

ะ เดือนไม่อยากไปเกะก

รหรอกครับ ไป

เดือนไม่... ไม

หูเปิดตาข้างนอกบ้างเหรอน้องเด

ือ

ี่ได้เลย พี่สัญญาว่าจะดู

ลมทะเลคงบีบคอหล

ม่สะดวกจริง

นักแน่นเหมือนเดิม กฤ

้าคืนไหนอยากออกไปเปิดหูเปิดตานอกบ้าน โทรเรียกพี

ช่อดอกไม้ในมือม

.

ของกฤษดาสลับกับใบหน้าข

ายน่ะครับ พี่ก็เลยช่วยซื

.. เดื

ถ้าไม่ให้น้องเดือน พี่ก็

ได้หรอกค่ะ” หล่อนป

ม้ไม่สวยครับ แต่มันก็เหี

ม้สวย

บ นะครับ ดอกไม้สวยๆ ก็ต้องค

่ายเบี่ยงได้อีก จึงยื่นมือไปรับ

คุณค่ะคุ

เพียงแค่เสี้ยววินาที ลมทะเลก็ปร

ของเขาจ้องเขม็งมาที่หล่อน ก่อนจะลดต่

ว ใบหน้านวลซีดเผือดไร้สีเลือด เพราะเดาได้

บจะเผาหล่อนให้มอด

รตรงนี้ว

เลย กูกำลังคุยก

ล้วว่าคุย

งลมทะเล ทำให้หล

่นดอกไม

ล้วก็ไม่รู้จะให้ใคร จะทิ้งก็เสียดาย เลย

ฤษดาพูดแบบนี้ ชะตาชีวิ

ม้ช่อนี้มากสิ

มไปด้วยความเลือดเย็น

ดือน... ขอ

ไหนก็

บเดินแกมวิ่งออกไปจากตรงนั้นอ

ือนนักวะ ดูสิ น้องเดือนหน้าซีด

ตำหนิเพื่อนข

ญิงมารยาร้อยเล่มเกวี

จรังงอนน้องเดือนตั้ง

จำเอาไว้แค่ว่าอย่ายุ่งกับสกาวเด

้องเดือนน่ารัก

งคิดจะจีบสกาวเดือน มึงกั

พูดกับเพื่อนแบบนี้ไ

ค่เป็นห่วงมึง กลัวม

ใจ ยิ่งเห็นสีหน้าของลมทะเลเคร่ง

ู้ว่ามึงหวง

หญิงแบบสกาวเดือน กูไม่เอาต

ึงก็พูด

ึงไปรอที่รถ เดี๋ยวกูไปหยิ

แล้วรี

ับเพื่อนสนิท ก่อน

โรงจอดรถ ส่วนลมทะเลเดิน