rrrr

ออ ค่

้ามืดด้วยสภาพที่ไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่ เอาจริงม้าน่าจะลืม

ัดสำคัญของม้

่ไป เอาจริงๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยนะที่ม้าโทรถามฉันเรื่อ

็ม้าจองตั๋วเครื่อง

ปสิงคโปร์วีคหนึ่งทั้งที่เป็นเวลาที่ควรเข้าเรีย

ก มาแค่แป

ห้ ก็นะ.. ม้าก็เป็นแบบนี้ทุกที แล้

ปทำไมอ่ะ” ฉันพยุงตัวเองขึ้นมานั่งเอียงไปเอียง

อกันพรุ่งนี้น๊า ม

่า

ิ๊

้อมไปเรียนเพราะตาเริ่มสว่างขึ้นมาแล้วน่ะสิ จะข่มตาหลับก็คงหลับไม่ลงแล้วล่ะ นี่ถ้าม้าไม่โท

าสเร

ามฉันที่กำลังนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะเลค

ช่ไงว่าจะบินไปส

็นไอ้นิลมันเงียบๆ ไป ฉันเลยเงยห

่ได้

องไง แต่เมื่อวานที่เปิดเทอมวันแรกไอ้นิลมันก็ไปน

ู้ไปเจอกันยังไงแต่หนึ่งในตัวอันตรายของ Nightshade เชียวนะนั่น! แต่จะให้อยู่เป็นเพื่อนมัน ไม่ไปตามนัดม้าก

นตอบกลับมา ทั้งที่ดูจากท่าทางแล้วมีเปอร

(- -)

ื่อนตัวแสบของฉันจะอยู่รอดปลอดภัยมั้ย ดูมีเป้าหมายแน่วแน่ว่าจะไป

ING

ิดถึงจังเ

บม้าเอาไว้ และพอฉันเหยียบแผ่นดินสิงคโปร์ปุ๊บ ม้าท

คะ” ฉันแซวออกไปจนเฮียลุคกับคุณป้า

ดีค่ะ

จ

ณป้าลีน่าเพื่อนของม้าทันที แล้วคุณป้

คิดถึงจ

ึ่

้าไปกอดเฮียลุคทันที เขาเองที่ตั้งรับ

ุ

ลยนะยัยจอ

รอก ที่จริงเขาเป็นลูกชายของคุณป้าลีน่าเพื่อนสนิทม้าที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ น่ะ เพราะงั้นเราเลยค่อนข้างสนิทกัน เมื่อก่อนเฮียก็อยู่ไทยนะ เพิ่งย้ายมาเรีย

อกินกาแฟสักแ

ี ส่วนม้ากับคุณป้าลีน่าก็ไม่พ้นเดินจั

ยไม่มาเจต้

ียวก็หนีไปช้อปปิ้งซะละ เอ้อ.. ปกติฉันมักจะแทนตัวเองว่า ‘เจ’

งาจริงๆ แล้วล่ะเพ

วเอามือมายีหัวฉันก่อนจะเดินแยกออกไปทิ้งให้ฉันยืน

can I get you?” (สวั

นจากหน้าเคาน์เตอร์ ฉันเลยยื

cchiato, please?” (ขอคาราเม

ารคิดเงินให้เสร็จสรรพ ฉันเองหยิบกระเป

s at the table. Thank you very much.” (เงินทอนของคุณค่ะ ส่ว

ou.” (ขอ

นมานั่งรออยู่ที่โต๊ะๆ หนึ่งซึ่

ว่างที่กำลังเดินถือแก้วกาแฟกลับไปที่โต๊ะก็ดันมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนฉันเ

าา

_

ด็กคนนั้นทันทีแต่เด็กนั่นก็หายไปแล้ว ฉันเลยหันกลับมาที่โต๊ะเ

ened?” (เก

บ! ซ

ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาก้มหน้าจับโน๊ตบุ๊คบนโต๊ะอย่างรีบร้อน และหยิบแก้วกาแ

n your laptop” (ฉันขอโทษจริงๆ ค

ม

องการจะช่วย ก่อนจะเงยหน้ามองผู้ชายร่างสูงตรงหน้าแล้วอึ้งไปจนเ

ึ่

นพี่ รันเ

มันรุ่นพี่รันเวย์ตัวจริงเสียงจริง กรี๊ดดด! ฉันเจอเขาแล้ว! ใช่เขาแน่นอนอ่ะฉันจำได้ >////< แล้วพ

่มซ

ิเหตุ พอดีมีเด็กว

แก้วกาแฟนั้นขึ้นมาอีก ก่อนที่ฉันจะก้มหน้าลงนิดหน่อยอย่างรู้สึก... โอ๊ยยย >_< ตื่นเต้นที่ได้เจอตัว

ี๋ยวฉันซื้อเครื่องใ

ี่ในใจมันกล้าๆ กลัวๆ พร้อมกับค่อยๆ

..

ึ่

ให้คว่ำอยู่บนโน๊ตบุ๊คอย่างนั้น ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนั่งด้วยท่าทางเฉยๆ และหย

รุ่นพ

นเลยเอ่ยปากเรียกเขา

ำหัวอีกน

์ตอบกลับมาด้วยท่าทาง

ค

งลงค

องมาที่เราอยู่จริงๆ ฉันเลยพยักหน้าช้าๆ แล้วนั่งลงตรงข้ามกับเขาที่กำ

้อมาคืนที่ ม.”

็อคอยู่เว้ยยย =[]= นี่รุ่นพี่รันเวย์!!! รุ่นพี่ตัวเป็นๆ เลยที่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันเนี่ย รุ่นพี่ที่ฉันมีรูปเขาอยู่เต

้วรุ่นของ

กถามออกไป แต่เขาก็ตัดบทตอบกลับ

ไรก็ซ

้ยินแบบนั้นฉันเลยพ

ึ่

ได้กา

ยลุคที่เพิ่งกลับจากห้องน้ำก็เดินเข้ามากอดคอฉันถามหากาแ

ืด

ันทีเลยเหมือนกัน แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจจะหันกลับมามองทั้งฉันและซากโน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะเลยด้

_-

น่อยน่ะค่ะ แต

ดำสนิทที่ค่อยๆ เดินออกไปแล้วเผลอยิ้มบางๆ อ