น้ำทิพย์ หนูช

ดารินนะ น

่ะ

ำให้ฉันรู้จัก ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรหรอก อายุสิบ

บไสยศา

นางมาบอกฉันตรง ๆ เลยจ้

ฟนพี่เหนื

มีอะไรหรื

มว่าฉันไม่ใช

ูออกแล้วแหละว่าเธอต้องการอะไร

องการพ

ปหรือ

าพี่เหนือมาเป็นของฉันแน่ ระ

อจะยังไม่เลิกกัน แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่เหมือนเดิม เขาใส่ใจฉันน้อยลง แม้ว่าวันที่เราทะเลาะกัน

้พี่เหนือและยุแยงให้เราทะเลาะกันตลอดเวลาที่มีโอกาส ทุ

ไรหรอกอย

นะ คงจะเกรงใจฉันนั่นแหละ แต่ถามว่ามีไหม มันก็มีบ้าง แต่ฉันไม่อยากให้มีเ

เหตุของเรื่องก็ไม่ได้มาจากเรา บางทีฉันก็อยากจะพูดกับเขานะว่าฉันอ

ะทุกครั้ง แสร้งอ้างว่าบ้านใกล้บ้าง

้ชวนมานั่งร่วมโต๊ะด้วยอยู่แบบนี้ไง ฉันล่ะไม่เข้าใจ ปลาที่กินไปไม่ได้ช่วยให้

มานาน เขาคงรู้ว่าฉันไม่พอใจ แต่ก็ไม่ยอมไล่ยายนั่นกลับไปเสีย

าจะชอบใช่ไหมคะ” ฉันพูดขึ้นก่อ

ค่ะ น้องดาต้องขอโทษ

ั้งสองค

นี่ ทำไมย

ด้วยความไม่พอใจ ขัดไป หมดเสียทุกอย่าง แ

่สบายใจ น้องดา

เป็นอีกครั้งที่ฉันไม่พอใจกับคำพูดของเขา แ

ฟบนโต๊ะ พี่เหนือยังคงตักอาหารให้ฉันเหมือนเช่นท

วนยายเด็กนั่นก็มองหน้าฉันยิ้ม ๆ อยากจิกหัวม

องเขาไม่ไหว ฉันจึงต้องขอตัวมาเข้าห้องน้ำเพื่อระงับอา

งหนีมาเข้าห้อง

ที่ร้านอาหาร เด็กดารินก็เ

ือมาเป็นของฉัน มันไม่ยากเลยนะว่าไหม

ักน้ำใส่ เสื้อตัวเอง จนฉันอดไม่ได้ที่จะถามออกไป แต่

อเขาไม่โง่เชื่อเธอหรอก” ฉันพูดออกไปหลังจาก

่อนจะวิ่งออกไปจากห้องน้ำก่อนหน้าฉัน ฉันส่ายหัวปลง ๆ กับพฤติกรรมของเธอ ก่อนจะก้าวเท้าออกจา

ครั้งไหน ๆ ที่เราทะเลาะกัน นี่อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าฉันทำ

อนจะประคองดาริน

การแสดงของเธอ ส่วนพี่เหนือก็ไม่ได้พูดอะไร เราไปส่งดารินเสร็จพี่เหนือก็รีบขับรถกล

ึ

ดเรียบร้อยแล้ว ฉันมองตามแผ่นหลังผู