น่วง ๆ ในใจ เหมือนกับว่ากำลังจะสูญเสียของรัก! ก่อนจะสะบัดหัว

พี่เหนือไม

ยนะครับ แล้วก็ เอ่อ...เมื่อกี

เลยดาไม่คิดมากหรอกค่ะ พี่เหนือส

ครับ แค่นี

น้องดาเป็นกำลังใจให้ค่ะ” ผมมองสบตากับน้องดาก่อนจะยิ้มให้

ู่ดึงเธอมาจูบเพราะอยากประชด

มาก่อน แต่เมื่อนึกไปนึกมาผมก็คิดได้ว่าบ้านของเธอจะส่งรถคันใหม่มาให้ การที่เธอใช้รถคั

จะกลับแล้วเช่นกัน” ผมยืนรอจนน้อ

ผมนัก ทั้ง ๆ ที่ผมก็ย้ำกับเธอไปหลายครั้งแล้วว่า ระหว่างน้องดากับผมมันไม่มีอะไร ผมคิดกับเธอ

่ต้องมาคอยตอบคำถ

งที่ผมเคยพูดกับเธอไว้มันก็ดีจร

... ก

้โทรหากู” ผมกดรับสายทันท

อยู่

ำลังกลับคอน

วไม่พูดกูวางนะ” ผมบอก

ามมึงจริง ๆ เถอะ มึงกับน้องข้างบ้า

ป็นน

นใจว่าแ

หนาเนี่ย” ผมบอกอย่างไม่สบอาร

วทำไมมึงเทนัดน้

ีเหต

ไปเที่ยว ไปซื้อของ กูว่ามันไม่ใช่นะเว้ยมันเกินไป แฟนก็ไ

พูดเสียงต่ำด

่กูหรอก ที่กูถามเพราะกูเป็นห่วง

กูบอกว่าไม่คิดอะไรก็ไม่เคยเชื่อกู

ีแต่กูนี่แหละที่สังเกตเห็น และไม่ใช่แค่กู ไอ้พายุไอ้ดินก็เห็นเห

ึงจะมา

์เป็นคนแข็งนอกอ่อนใน แต่ถ้าน้องมันตัดน้องมันตัดเลยนะเว้ย ถ้ามึงไม่อยากน้ำตาเช็ดหั

็ดหัวเข่าเหร

กอ่อนใน แต่ถ้าได้ตัดก็ตัดเลย แต่มันก็ไม่ใช่แค่น้ำทิ

ิ

ลับถึงคอนโ

ี : ถึง

ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะตอนนี้ผมถึงคอนโดแล้วและต้องการที่จะพ

ไม่ได้คุยกับเธออีกเลย ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุยแต่เป็นเพราะว่าผมติ

เจอเมื่อไหร่

ิ

่ห้างเลยนะคะ จะได้ไม่ต้อง

ที : โ

นจะกดปิดแอปพลิเคชัน และเตรีย

อของเป็นเพื่อน ผมเห็นว่าไม่ได้มีอะไรเสียหายจึงตกลงไปก

แม่ผมมีผมแค่คนเดียว พอได้มาเจอน้องดาที่น่า

ุราว ๆ 15 ปี ส่วนน้องดาก็น่าจะ 12 ปี ตอนนั้นเธอเพิ่งย้ายมาอยู่ข้าง ๆ บ้านผมกับแม่ของ

ของเธอก็เสียแล้ว ด้วยความที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ แม่เธอจึงชอบทำขนมหรืออาหา

กถูกเด็กภายในหมู่บ้านกลั่นแกล้งเสมอ จนผมสงสารจึงได้เข้าไปช่วยเหลือ หลังจากวันนั้นเธอก็ตัวติดผมตลอดเวลา และด้วยนิ

านะให้ใครไว้ตรงไหนแล้ว นั่นเท่ากับว่าคน

มาตลอด ข้อนี้เธอรู้ดี และผมก็ไม่เห็นว่าเธ

ยันได้แล้วรึเปล่าว่าผมค่อนข้างจริงจังกับเธอมากแค่ไ

ไว้ค่อยปรับควา

ก ก่อนจะเจอน้องดายืนยิ้มสดใสให้ ผมส่ายหน้าเล็กน้อยเม

ยืนโบกไม้โบกมือได้

ย คิกคิก” เธอพูดก่อนจะหัวเราะออกมาด้

ของเสร็จแล้วจะ

เคค

าเพื่อซื้อสิ่งของที่เธอต้องการ เธอและผมเดินเข้าร้

เพราะสายตาผมเหลือบไปเห็นจี้สร้อยเพชรรูปดาวเล็ก ๆ ความสวยขอ

มีอะไรหรื

บ” ผมตอบน้องดาแต่ไม่ได้หันไปมองเ

ซื้อให้พี่ท

็นมันสวยดีท

หันไปมองคนพูดที่ส่งยิ้มใสซื่อให้ผมอย่างน่ารั

และให้คำแนะนำอยู่ข้าง ๆ แต่ไม่ว่าจะเลือกดูเท่าไหร่ก็ไม่ถูก

ันเถอะค่ะ น

องดายิ้ม ๆ แล้วจึงเดิ

ือคะ เราไปกินร

ย่างกินราเมงไม่ใช่เ

่ว่

อื่นก็อดสงสัยไม่ได้ว่าภายในร้านมีอะไรที่ผมไม่ควรรู้เห็นหรือเปล่า ผมตัดสิน