พร

ง หยุดเดี๋ยวนี้แล

ั่น ซึ่งมันก็ยอมทำตาม

ทีบ่ายสอง เหลือเวลาอีกตั้งสอ

าพูดถูก ไป

่ยสมทบคำพ

ียน เรียนเสร็จก็ต้องเข้าเชียร์ เก็บแรง

ด้วยกับแพรวนะ

กโอแคนะหวาน” รันถามด้วยความเป็

งทุกข์แบบนี้ ฉัน

ูดปล

จริงแล้วมันไม่เร็วเลยเลยสักนิด เพราะพวกฉันต้องเข้าเชียร์ทุกวัน ทั้งเรียนทั้งเชียร์โคตร

เล่นเหมือนไม่มีวิญญาณเลย ทำไมถึงได้อ่อนแอขนาดนี้นะ ถ้าพวกมันคบกับฉัน อย่างน้อยพวกมันก็น่าจะเข้มแข็งกว่

วา

หวานไม่ตอบนอกจากมอ

้าก็ส่ายหน้าให้ทันที ผ

วานต้

เราก

าหวานไม่สู้ต่างหาก” ฉันบอก เธอก็ทำท่าจะ

ไม่มีอะไรน่ากลัวเ

อนจะมองห

ึงฉันจะไม่ยอมคน แต่ใช่ว่าจะ

มองเพื่อน ๆ ก่อนจะส่ายห

ต้องสู้ อย่างน้อยแค่ป้

พื่อนฉันประสานเ

่าไปทำร้ายคนนั้นคนนี้ ทั้งที่แกไม่ได้ทำอะไรผิด

ันต่างก็ส่

วกแกก็ต้องสู้ ฉันไม่ได้บอกให้พวกแกทำร้

งเลือกที่จะหันหน้าไปพูดกับหวานเพ

่ว่าเรียบร้อยแล้วต้องอ่อนแอ ถ

าสู้ไม

๋ยวฉ

เพื่อนที่ร้องตะ

จะสอนพวกแกเอง” ฉันบอกพ

ิ้มแกจังเลย

คนวันที่เราตกลงเป

ันก็พยักหน้าให้อย

หวานยิ้ม ๆ มีแค่คนเดีย

เราไม่ธรรมดาก็พอ เราไม

กลัวกว่ารู้อีกนะ” พอหวานพูดจบพ

ัวเราะด้วย” รันทักขึ้น ซึ่

้าเรื่องนี้สุขเรื่องอื่น ฉันรู้ว่ามันยากที่จะทำความเข้าใจ แต่เชื่อฉันเถอะ ถ้าเ

ากนี้ไปเราจ

น” ฟ้าพูดก่อนที่พวก

ห้เราไปฝึกที่ไ

เธอไปฝึกที่

ส่วน

ยิมของฉันและพี่ ๆ เอง คนที่ใช้ก็จะเ

ังเลยนะ ทั้งสนามแข่งรถทั้งยิม ม

า” ฉันตอบมันไปและหัวเ

พี่แกจะมา จะม

นคิดว่าน่าจะมาหลังเรารับน้องเส

ก็คิดว่าพี่แกจะกลับมาพรุ่งนี้ซะอีก”

พรวจะรักพี

งไงบ้างก็ไม่รู้ ฉันก็เลยรักพวกพี่เขามาก มันไม่ใช่ควา

บที่ฉันเป็นได้ ฉันอาจมีความส

ปเข้าเรียนเถอะ นั่งอยู่นี่มานานละ แ

จะพากันเดินออกจากโรงอาห