องได้แล้ว จันทร์เจ้าก็เชิดหน้าขึ้

ักษ์นี่มาชนฉัน ถึงฉันจะผิดที่ก้มหน้าไม่มองทาง แต่คุณซึ่งต้องเห็นฉันแน่ ๆ

ณต่างก็ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน เอาเ

.

คุณไม่รอดแน่!” พูดจบร่างปลอดโปร่งของจันทร์เจ้าก็สะบัดก้นเดินจากไป หากเธอหันกลับมามองอีกสัก

โอ๊ยจริง ๆ เจอกันคราวหน้าแม่จะซัดให้ร่วง!!! ไม

ัวเองไปมา หญิงสาวตอบไม่ได้เช่นกันว่าทำไมถึงมีความรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกที่จะว่าชอบก็ไม่ใช่ จะว่าไม่เกลียดก็ไม

ชอบหน้

น้ากวนประสาทของผู้ชายคนนั้นออกไป ก่อนจะเร่ง

เป็นยังไงบ้างวะเนี่ย!” หญิงสาวพูดพร้

ันที ทว่ายังไม่ทันที่จะได้ก้าวขาเข้าไปในร้าน ก็ต้องหยุดอ

ลูกค้า ตอนนี้บา

ะ! บาร์ปิ

รั

่งโต๊ะตรงมุมนั้นล่ะคะอยู่ที่ไ

่นั่งอยู่ตรงนั

ล้วเ

รั

นี่ย ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวบ่นเพื่อนกับตัวเองก่อนจ

ก๊อ

นเอง เปิดประ

แรก เธอเคาะประตูห้องเรียกอยู่หลายครั้งแต่ไม่มีคนเปิด สุดท้ายด้วยความเป็นห่วงเพื่อน

ยู่ไหนวะ

อนสนิทเลยสักนิด ทั้งร่องรอยการใช้ห้องก็ไม่มี เหมือนกับว่าหลังจากที่พวกเธอออกจากห

หาคนที่เธอเป็นห่วงที่สุดโดยไว ทว่าโทรศัพท์กลับโ

มก็ไม่ได้ยังไม่ครบ 24 ชั่วโมง จะไปตามหาก็ไม่รู้จะไ

า : ทุกคน..

! หายไปได้ยั

ด แต่มันไม่ไป เลยให้มันนั่งรออยู่ที่โต๊ะห้ามไปไหน ซ

จันทร์โทร

า : โทรแล้ว

งหรือยังคะ พี่ดาวอ

: พี่ไปแล้ว

่ เงียบ ๆ คนเดียวอยู่แล้ว... เอาเป็นว่าเดี๋ยวมันดีขึ้นก็

รุ่งนี้ฟองลองพาไปดูกล้องวงจร ป

จ้า : อืม

ของตัวเองแล้วอาบน้ำชำระร่างกายหลังจากนั้นก็เข้านอน พักผ่อ