มิติ

ช่วยกลบกลิ่นคาวปลาได้บ้างเล็กน้อย หากมีเก

น้ำลายของเซี่ยซือหยาง ทำให้พ

จะทนรอปลาสุกไม่ไหวอยู่แล้ว รีบเช็ดน

ตัวนี้นาน ๆ หน่อยเถอะท่านพี่” เด็กน้อยยกแขน

ชายตัวเองเบา ๆ ไม่รู้สึกว่าท่าทา

คหน้าเจ้าจะได้

หรือท่

ข้าจะหลอ

้ว จะกินเนื้อ ๆ ๆ” เซี่ยซือหยางกระโ

กมากนักเลยเจ้าค่ะ เดี๋ยวก็เก็บเ

มุมปากกระตุกยิ้มเบา ๆ เข้าใจว่าพี่สาว

ือเลือกตรงเนื้อท้องอ่อนนุ่มให้น้องชาย ระมัดระว

พวกท่านรีบกินเข้า” เซี่ยซือหย

ิ่นคาวอย่างที่นางคาดไว้ เป็นปลาธรรมชาติที่รสชาติห

าน น้องเล็ก พวกเจ้ากินกันเยอะ ๆ เลยนะ หมด

นพี่ / เจ้

ก็สามารถกินได้เรื่อย ๆ พอให้หายอยากได้อยู่ นางวางแผนไว้หลังจากน้อง ๆ กินมื้อเช้ากันเสร็จแล้ว จะพา

าไปเก็บผักป่า

วนะเจ้าคะ ขืนเข้าไปลึกกว่านี้

ไม่เห็นด้วยก

้านวันนี้เจ้าเข้าใจหรือไม่ แต่หากพวกเรามีผักป่าหรืออะไรก็ได้ที่สามารถเป

คำพูดของพี่สาว จากนั้นก็

ล่ะเจ้ากลั

่รองไม่กลัว ข้าก็ไม่กลัว” เ

ก่ง

ก่ง ครั้นเจอเสือเ

ดี เข้าป่าใครเ

้านี

วกเจ้าไปเก็

พื้น มองหาจุดที่มีผักป่าใกล้ที่สุด แค่อึดใจหนึ่งน

ลึกไหมเจ้าคะ” เซี

อาซานราวสองเ

ี่สาวของนางถึงได้รู้กระทั่งเรื่องนี้ นางได้แต่เก็บควา

พี่น้องก็มาถึง

ว่าตรงนี้มีผักป่า ท่านไม่เ

ยซือซือชะงักอยู่กับที่ ก่

หมือนคนตายไปแล้วหนหนึ่ง พอพี่รอดตายขึ้นมาได้ ใ

กโบราณเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ เซ

งไหนหรื

ผัสพิเศษ รู้ว่าตรงไหนบนภูเขา

านหลอกเด็กอยู่

ลอกเจ้

บ” เสียงน้องเล็กดังขึ

ะแล้วเจ้ายังจะประจ

นพี่เองนี่ขอรับ จะม

ะ ตอนนี้พวกเจ้ามาเก

สาวคนโตของตนเอง จากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาเด็ดผักป่า

้าของเซี่ยซานซานกับเซี่ยซือหยางเต็มไปด้วยกองผัก

จักต้นมันฝรั่ง

ือเจ้าคะ ข้าไม่ร

าซาน นี่ต้นมันฝรั่ง

ี่ข้าไม่เคยได้ยินช

ุคนี้ไม่รู

รั่ง ไม่ช้าก็พบหัวมันฝรั่งสามสี่หัวอยู่ด้านล่าง

ินได้” นางเลยต

ลยนะท่านพี่” เซี่ยซานซานไม่เคยได้ยินว่าชาว

งข้าจะเผามันฝรั่งให

ก่อนที่ทั้งคู่จะยิ้มเจื่อน ๆ ออกมา

กร้าของตนเอง แล้วเอาผักป่าคลุมไว้อีกที ส่วนหัวมันหกหัวนางต้องการนำมาเผาไฟ

เผา แต่พอเห็นเซี่ยซือซือกินอย่างเอร็ด

อหยางยิ้มจนตาปิด กลิ่นหอมฟุ้งข

ฝรั่งเผาแล้ว รู้สึกคุ้มค่ากับการเข้าป่าลึกมาหามันจริง ๆ นางนั่งกินมันเผาอย่างเมามัน ล

าวสามคนกำลังเดินเล่นกันอยู่ พวกนางแต่งตัวราวกับคุณหนูในตัวตำบล แตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นในหมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ มีเซี่ยฮุ่ยหนิงบุตรส

ดตามองเซี่ยซือซือ “จุ๊ ๆ อาซือเจ้าจะออกเรือนอยู่แล้วยังจะขึ้นเขาไปทำ

ยเลย ไหนนางจะมีวาสนาดีเช่นนั้น นางถูกท่านย่าข

้าตาของเซี่ยซือซือนั้นงดงามกว่านางมากนัก เป็นเรื่องที่นางไม่อาจทำใจย

ย่างนางหากเอาไปขายซ่องคงได้ไม่ถึงสองตำลึงด้วยซ้ำ” อว

ักทีเดียวอวี่ไป๋ชิงก็ตกลงไปในคูนา

้นมาตบกระชากเซี่ยซานซานจนล้มลงไปกับพื้นดิน สหายทั้

ะ ! เ

อรีบวางตะกร้าลงให้น้องชายเฝ้าไว้ ตัวนา

งนางกระเด็นตกคูนาไปคนละทิศทาง เห็นเซี่ยซานซานมุมปากแตกเพราะถูกตบ ศีรษะปูดนูนขึ้นเพราะถูกกร

้ารีบสลบเ

นั้นทำไม

กพวกนางตีจนสลบแล้วไม่ฟื้น คนอย่างท่านย่าไม่อยากเสียเงินรักษาเจ้าแน่ พวกเร

านพี

จ้าแค่ห้ามฟื้นจนกว่าข

้าใจแล้

กับข้าเช่นนี้ อาซานเจ้าลืมตาขึ้