img ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ  /  บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว | 35.09%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว

จำนวนคำ:2781    |    อัปเดตเมื่อ：23/02/2024

เริ่มมีควา

ับเจ้าอยู่ เจ้า

านว่าอัน

สี่ดอกนี่ข้าให้ราคาดอกละสามร้อยตำลึง” แม้ยังมีอ

องเห็ดหลินจือไฟ แต่ถึงหยวนหย่งเล่

—— บทล็อค ——
ดาวน์โหลดแอปเพื่ออ่านต่อ
บทก่อนหน้า
บทถัดไป
img

สารบัญ

บทที่ 1 ทะลุมิติ บทที่ 2 ขึ้นเขาหาของกิน บทที่ 3 มิติพิเศษ บทที่ 4 ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ บทที่ 5 จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน บทที่ 6 กั้นกำแพง บทที่ 7 เซี่ยเหมยลี่ บทที่ 8 สำรวจมิติพิเศษ บทที่ 9 นางถานมารับตัวเซี่ยซือซือ บทที่ 10 เจ้ากล้าสาบานไหมซือซือ บทที่ 11 ท่านแม่ ท่านขาดทุนแล้วล่ะ
บทที่ 12 เหมือนข้าเห็นนิ้วมือของอาซานขยับได้
บทที่ 13 น้าเหลียนฮวาช่างโง่นัก
บทที่ 14 แอบช่วยแม่สามี
บทที่ 15 เข้าตำบลหานตง
บทที่ 16 ขายเขากวางอ่อน
บทที่ 17 อาซานเจ้าฟื้นแล้วหรือ
บทที่ 18 น้องเล็กก่อเรื่อง
บทที่ 19 ไอหยา ! วันนี้ข้ามีเนื้อกินอีกแล้ว
บทที่ 20 แม่เฒ่าเซี่ยมารับเซี่ยซานซานกลับบ้าน
บทที่ 21 อยากขุดบ่อน้ำ
บทที่ 22 นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ
บทที่ 23 เจอตาน้ำแล้ว
บทที่ 24 สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน
บทที่ 25 นายท่านหยวนอยากเจอซือซือ
บทที่ 26 ท่านอย่ามาว่าสามีข้านะ !
บทที่ 27 ไหนล่ะซาลาเปาของข้า !
บทที่ 28 ซือซือเจ้าเจอเทพเจ้าโชคลาภอีกแล้วรึ
บทที่ 29 มีบ่อน้ำกลางหมู่บ้านแล้ว
บทที่ 30 สอนหนังสือเด็กสามคน
บทที่ 31 พวกเด็กบ้านสามแอบซ่อนเงินเอาไว้
บทที่ 32 นางถานหายดีแล้ว
บทที่ 33 นายท่านหยวนเลี้ยงข้าว
บทที่ 34 น้องเล็กเช็ดน้ำลาย !
บทที่ 35 บ้านสกุลถานตุนเสบียงหน้าหนาวกันแล้ว
บทที่ 36 ปีศาจมาแล้ว
บทที่ 37 ข้าทำเกษตรไม่เป็นท่านแม่ก็ไม่ถนัด
บทที่ 38 นักพรตเฒ่าตอบแทนคุณซือซือ
บทที่ 39 ขาข้างที่บาดเจ็บยังไร้ความรู้สึก
บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว
บทที่ 41 จ้านเออร์เจ้าเดินได้แล้ว
บทที่ 42 หิมะแรกของปี
บทที่ 43 เสบียงชาวบ้านไม่พอ
บทที่ 44 รถลากเลื่อน
บทที่ 45 ฝ่าหิมะเข้าตำบล
บทที่ 46 ขอความช่วยเหลือจากหอโอสถหยวนเป่า
บทที่ 47 ป่วยเพราะไม่ดื่มสุราคลายหนาว
บทที่ 48 สอนเล่นสกี
บทที่ 49 ไปอำเภอเจียงครั้งแรก
บทที่ 50 หลูจิ่นฟาน
บทที่ 51 สถานการณ์ไม่ดี
บทที่ 52 เตือนภัยชาวบ้าน
บทที่ 53 อพยพหนีสงคราม
บทที่ 54 มีข้ามีเจ้า (จบเล่ม1)
บทที่ 55 ดังหวีดเดียวหมายความว่าปลอดภัย
บทที่ 56 ข้าจะแบ่งเสบียงบ้านข้าให้พวกท่านเอง
บทที่ 57 พบผู้อพยพจากอำเภอเจียง
บทที่ 58 ลูกชั่ว ! สะใภ้ชั่ว ! หลานเลว !
บทที่ 59 พวกข้าตามรอยเกวียนของพวกเจ้ามา
บทที่ 60 รักษาแลกป้ายผ่านทาง
บทที่ 61 คุณชายรองท่านฟื้นแล้ว
บทที่ 62 อำเภอวั่งไม่ปลอดภัย
บทที่ 63 พวกเจ้าทิ้งเสบียงไปบ้างเถอะ
บทที่ 64 เจ้าอย่าได้อายไปฮุ่ยหนิง
บทที่ 65 ซือซือข้ากลัว
บทที่ 66 โจรป่าบุก
บทที่ 67 ค่ายทหารเมืองอี๋หลิง
บทที่ 68 เสี่ยวเป่าไม่ไปกับข้ารึท่านพี่
บทที่ 69 จ่ายห้าสิบตำลึงมา ข้าพร้อมตัดขาดจากพวกมัน
บทที่ 70 มุ่งหน้าสู่เมืองเว่ย์
บทที่ 71 ลอบสังหารในโรงเตี๊ยม
บทที่ 72 ข้าไม่ใช่หมอจะมีย่ามยาได้อย่างไร
บทที่ 73 พี่จ้านข้าขอโทษ
บทที่ 74 ซือซือเจ้ามีตาทิพย์ใช่ไหม
บทที่ 75 คุณชายท่านกับข้า เป็นคนแปลกหน้าต่อกันนะเจ้าคะ
บทที่ 76 เมืองเว่ย์
บทที่ 77 ข้าคงแก่ตัวลงไป ไหนเลยจะมีใครจำได้
บทที่ 78 เหตุใดถึงได้เรียกหลูจิ่นฟานเช่นนี้ เจ้าเป็นญาติกับเขารึ
บทที่ 79 ซื้อเรือน
บทที่ 80 ท่านจะมีสามภรรยาสี่อนุหรือไม่
บทที่ 81 ถานจ้านผู้นั้นเคยพิการเดินไม่ได้เช่นนั้นรึ
บทที่ 82 ซื้อร้านค้า
บทที่ 83 นี่คือป้ายราคานะเจ้าคะ
บทที่ 84 คุณชายเริ่นก้งเยว่
บทที่ 85 ถูกลดขั้นมาเป็นพระชายารอง
บทที่ 86 จูบได้หรือไม่
บทที่ 87 โหย่วเสวี่ยหยาถูกลอบทำร้าย
บทที่ 88 เผาจวนแม่ทัพโหย่ว
บทที่ 89 นี่แค่ตัวล่อ พวกมันอยู่ด้านหลัง
บทที่ 90 สาวใช้คนนั้นก็คือเจ้าใช่หรือไม่
บทที่ 91 คุณชายใหญ่เสียแขนซ้ายไปข้างหนึ่งขอรับ
บทที่ 92 อพยพออกจากเมืองเว่ย์
บทที่ 93 พบกันที่อำเภอเหอ
บทที่ 94 เหตุใดเจ้าถึงเพิ่งเอาเรื่องนี้มาบอกข้าจิ่นฟาน
บทที่ 95 อย่างไรถานจ้านก็เป็นสายเลือดของข้า
บทที่ 96 อยู่ให้ห่างจากขบวนสองลี้ก็แล้วกัน
บทที่ 97 เทือกเขาชุนเทียนถูกปิดล้อม
บทที่ 98 ติดอยู่บนเทือกเขาชุนเทียน
บทที่ 99 ขบวนอพยพย้อนกลับมา
บทที่ 100 จับไส้ศึกได้แล้ว
img
  /  2
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY