ยากดูแล้วน้ำต่งน้ำตก” พูดจบธัญญาธรก็หั

ดเดียวไต่ขาก็ถอดใจจะกลับ

จะกลับไปตั้

มือของธัญญาธรให้เดินตามเขาไป เมื่อต้านแรงจูงของอีกฝ่ายไม่ไหว หญิงสาวจึงจำใจเดินตามหลังเขาไปเรื่อย สายตาก็สอดส่องหาสิ

สียเอง เมื่อออกจากน้ำตกชั้นที่สี่ ธัญญาธรกับอนวัฒน์ก็ตรงไปยังชั้นที่ห้าทันที แต่การขึ้นชมความงามของน้ำตกตั้งแต่ชั้นที่สามเป็นต้นไปทางค่อนข้างลาดชันทำให้เดินลำบากขึ้น อนวัฒน

ผีเสื้อ นายไปเป

ราะว่ามีผีเสื้อน้อยใหญ่นานาชนิดบินโชว์ความงามเต็มไปหมด ทำให้ดูสดชื่นมากขึ้น เมื่อหันมาที่ธัญญาธรก็เห็นมองผีเสื้อตาค้างไปแล้วแล

แต่กว่าจะมาถึงได้ก็ทำเอา ธัญญาธรหอบ ทั้งทางเดินที่ลาดชัน โขดหินก็ก้อนใหญ่ กว่าจะก้าวข้ามมาได้ก็ทำเอาอนวั

ีกเหรอ” ธัญญาธรใช้ต้นไม้ข้างๆ ทางเดินช่วยพยุงตัวไม่ให้ล้ม ขาเธอเริ่มจะสั่นๆ เพรา

ันเห็นป้ายบอกว่าอีกป

ำไมมันดูไกลเหมือน

ถึงแล้ว อย่าบ่น หรือจ

ด้ยินเสียงน้ำตก เสียงนกต่างๆ เสียงจั๊กจั่น ร้องประสานกันก้องไปทั่วป่า เมื่อเดินมาได้สักพักก็ถึงชั้นที่หก หญิงสาวตื่นตาตื่นใจมองผืนน้ำขนาดใหญ่ที่

ชมความสวยงามของน้ำตกไปด้วย ซึ่งก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง เพราะชั้นที่หกสวยอย่างที่เขาบอกจริงๆ ถึงแม้จะเดินแทบไม่ได้หยุด เหงื่อก็ออกมากแต่ไม่ร้อน กลับเย็นสบายด้วยซ

ื่นขวดน้ำมาให้ ซึ่งในมือ

ล้วนี่นายไปเอ

นลงจากรถน

ดีจริงๆ ที่มาด้วย” อนวัฒน

ขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครเชิญ” น้ำเส

องหน้าธัญญาธรที่ตอนนี้ใบหน้าเธอมีสีแดงร

็นยายเหรอ นา

อย่างเธอ” พูดจบอนวัฒน์ก็หันไปถ่าย

ก่อนเถอ

ม ไหนๆ ก็มาแล้วก็ต้องไปให้ถ

ังไม่เลิก ไม่เห

กที่นี่เขาต้องไปดูปะการังกัน

ังน้ำตกชั้นสุดท้าย ระยะห่างของน้ำตกชั้นที่หกกับเจ็ดไม่ไกลนักจึงใช้เว

ชนะที่พิช