ิล

ยู่อย่างสงบสุขหรือมีความสุข" นั่นคือคำพูดขอ

านหวังว่าฉันจะสามารถเปลี่ยนแปลงคุณคิมได้ท่านหวังว่าฉันจะเป็นความสุขให้กับคุณคิมได้แม้ว่าฉันจะรู้อยู่แก่ใจดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้เลยความเป็นไปได้มันมีแค่O%เท่านั้น

เป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่ก็ทำเพื่

.จะพยา

่าจะทำให้ได้ฉันถ

บ แม้ในใจของฉันอยากจะพูดคำว่าขอโทษก็ตามเพราะสิ่งที่ท่านขอฉันคงทำไม่ได้ แต่ฉันจะอดทนและต้

ช่วยคนงานทำงานในไร่ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการทำอาหารเลี้ยงคนงานดูแลคอกม้าซึ่งเป็นกิจการอย่างห

้องใช้ห้องน้ำรวมลิลอยู่ได้ใช่ไหม" พี่นะเปิดประตูห้องพักคนงานที่ว่างอยู่ให้ฉ

ี่นะเองก็ไม่มีพ่อไม่มีแม่เหมือนกันพ่อแม่พี่นะเสียไปตั้งแต่พี่นะยังเล็กพี่นะอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งคุณท่านไปเจอแล้วก็รับมาเลี้ยงดูเพราะแบบนี้ทำให้พี่นะถึงเข้าใจความรู้สึกของฉัน พี่นะเป็นคนเดียวในบรรดาคนทั้งหมดที่คุณท่านรับมาเลี้ยงพี่นะดีกับฉันมาตลอดตั้งแต่เด็กจนโตเขาเหมือนพี่ชายของฉัน พี่นะเรียนเก่งมากเขาเรียนสัตวแพทย์เพราะอยากช่วยคุณท่านดูแลกิจ

ลิลมาอยู่ที่นี่" ฉันไม่ได้ตอบคำถามพี่นะเพราะไม่รู้จะตอบยังไงเนื่องจากเรื่องที่

มากกว่านั้

นพูดว่าไมมีอะไรพี่นะก

ของลิลแต่พี่เชื่อว่าลิลทำอะไรย่อมมีเหตุผลเสมอ แต่พี่อยากให้ลิลรู้ไว้อย่างนึงนะว่าพี่รักและ

มาตลอด ลิลขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อ

หรอกพักผ่อนก่อนไว้เร

ฉยๆ ลิลอยากเรียนรู้งานเร็วๆ

บนี้ตลอดเลยนะไม่ชอ

ความสะอาดห้องจัดของให้เข้าที่เข้าทา

ที่นี่มันก็เป็นเรื่องที่ดีเพราะฉันไม่ต้องเผชิญหน้ากับคุณคิมหันต์ไม่ต้องเจอสายตาจงเกลียดจงชังของเขาหรือคำพูดทำร้ายจิตใจที่เขามักจะพูดให้ฉันรู้สึกเจ็บ หน้าที่หลักๆ ของฉันก็คือช่วยป้าแม่ครัวทำอาหารเลี้ยงคนงานในไร่ ส่วนงานอย่างอื่นที่ฉันพอทำได้ฉันก็ทำทุกอย่าง อย่างเช่นไปช่ว

ินจุ๊บแจงก็เดินมายืนด้านหลังกอดอก

ัง

ีอ

้แกไปพบที

ชี้ตัวเองแล้วถามจุ๊บแจ

มาทำไมที่นี่ร้อนก็ร้อนเหม็นก็เ

ฉันตามไปขอไป

ล้วฉันโดนคุณคิมด่า

ที่มีแต่หญ้าฉันก็รีบปั่

รอมึงกี่นาที" พอมาถึงฉันก

ลังจะอธิบายว่าทำไมถึงมา

้ายกลับมาอยู

ะ?

ตึง

ลไม่แน่ใจว่าฟั

่ที่ตึกใหญ่ชั่วคราวจนก

ำไ

ิ์มาถาม กูสั่