็อีกหลายชั่วโมง ในเมื่อไม่มีที่ให้ฝากจึงตัดสินใจหอบหิ้วเจ้าลูกแมวไปที่ทำงานด้วย ก่อนจะฝากไว้ที่ป้อมยามแล้วเดิ

เธอก็เทนมให้ดื่ม ขณะที่เจ้าแมวกำลังกินนมอย่างเอร็ดอร่อย แพรรุ้งก็เอื้อมมือไปลูบหล

ลกที่คุยกันคนละภาษา ก่อนจะลูบหลังเจ้าแมวเบาๆ แล้วตัดใจพามันไปส่งยังบ้านหลังใหม่ ซึ่งก็คงต้องรอเธอ

ข้ามาจนแพรรุ้งยิ้มร่า พอพักเที่ยงจึงลงมารับเจ้าลูกแมวก่อนจะพามันตรงไปบ้านหลังใหม่ทันที ฝนก็ช่างตกได้ทั้งวันไม่ยอมหยุด แต่ถึงจะไม่ชอบฝนมากแค่ไหน แพ

้าน ทำให้เจ้าของบ้า

อมฝนเล

นี้มีชื่อเล่นว่าฝนนั่นเอง แม้จะไม่ชอบฤดูฝนอันเปียกช

” ขณะพูดจิตติมา ก็เอื้อมมือไปลูบต้

เลยนั่งรถไปไฟฟ้าไปทำงาน แต่มีเหตุด่

ิดประตูให้กว้าง เพื่อต้อนรับแขกที่เธอแสนจะสนิทสนม เพราะขืนยังอยู่ตรง

ถือร่มคันใหญ่ มองผิวเผินเหมือนคนบ้าหอบฟางไม่มีผิด เมื่อเข้ามาใ

ั่นหอบ

่ข้างๆ ตัว แพรรุ้งหาลังมาเปลี่ยนให้เจ้าแมวน้อ

กับจิตติมาทันที ก่อนจะชะเง้อมองลงไปใ

เอาจิตติมางง ว่าอยู่ๆ เพื่อนถามถึงเรื่องนี้

หน้าปฏิเสธ สาวร่างอวบ ผิวคล้ำนัยน์ตาคมตามแบบฉบับสาวเมืองปักษ์ใต้มองแพรรุ้งข

กตัวเช

ฉันรู้ว่าแกเองก็เป็น

งสายพันธุ์ที่เพื่อนเธอรักและโปรดปรานมากที่สุด ถึงขั้นมีฟาร์มแมวเป็นของตัวเอง แต่ดูท่า

ไปเลี้ยง แต่จะฝากแม

มวเลี

ฟฟ้านะ น่าสงสารไม่กล้าทิ้งไว้ตรงนั้นเล

็นเพื่อนเช่นกัน แต่การใช้ชีวิตในปัจจุบันของเธอดูเหมือนจะไม่เหมาะ กลัวบรรดาสัตว์เลี้ยงจะ

ริงคนรู้

่าเพื่อนแกเหรอ” จิต

ย่าบอกนะว่าอ

ิมาได้เห็นลูกแมวตัวน้อยที่นั่งทำตาใสแป๋ว รอคนเลี้ยงใจ

มมือไปอุ้มลูกแมวขึ้นมาวางบนตัก จิตติมาใช้สายตากวาดมอง แมวที่เห็นคงไม่ใช่แมวสายพันธุ์พิเศษอะไร แต่รู

าคงไม่ใช่แมวลูกครึ่งใช่ไหมเรานะ ตัวผู้ซะด้วย” คำ

อดูคนจะส่งป

ยกว่าแม่แมวหันมาตอบแพรรุ้ง เดี๋ยวก็เปลี