เห็นเอกสารบนโต๊ะพี่ไหม”

ยอยเพิ่มให้ ตามสบายนะ ไม่เข้าใจให้เดินไปถามพี่หรือยกหู โอเค๊...” มุกดา

บคุณพี่

่อไหร่จะถึง 9.50 น. เธอนั่งใจเต้นโครมคราม แต่พอเลยเว

ิ๊ง... มือถือเครื่อง

ออ่านชื่อไปพลางตก

ียน” เธอทักเขาไปด

ระเป๋า แล้วเดินลงมาคอยฉันท

แล่ก แล้วเขารู้ได้ไง

ิร์ฟเวอร์ใหญ่ที่บ้านของฉัน ทุกอย่างที่เกิดในห้องนี้ถูกบันทึกไว้ทั้งหมด แม้กระทั่

ได้แล้ว ฉันจะถึงแ

ขาบอก ก่อนจะเดินกึ

วไปตามทางเดินอย่างรวดเร็ว พอลิฟต์ลงปุ๊บ ประตูเปิดเธอก็เดินอย่างเร

ล่าวสวัสดีตามนิสัยของเธอ เขาได้แต่พยักหน้าให้นิด ๆ แล้วมองตรงไปข้างหน้า เขากระชากตัวรถออกไ

” เธอถามเข

่ถาม” เขาหันมายิ้

งาน แล้วก็เสื้อผ้าใส่ไปเที่ยว จะควงกับคุณฟาเบียนก็ต้องดูสมหน้าสมตา

ยังไงได้ มันเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยคิด

เขาบอกเธอตอนที่เด

รักได้แต่

อเอาไว้แบบงง ๆ เขาเดินลิ่ว ๆ ขึ้นลิฟต์ไป เธอ

ียงเตือนในมือ

ั่งอะไรกิน แล้วจ่ายด้วยบัตรเครดิตนั้น หล

ได้กาแฟไปแค่แก้วเดียวเอง เธอตรงดิ่งไปที่ห้องอาหารที่อยู่ใกล้ ๆ กับล็อบบี้ สั่ง

บอสจะพาไปไหนมั่ง กินเอาแรง กินเ

ป็นไงบ้าง” สุจิร

งานตอนไหน” ปองรักถามเพราะเธอได้ฝึกงานก่อนเพื่อน แต่ทุกคนไม่ว่

วจำได้ไหม” สุจิราทวนความจำของปองรัก เธอเอ่ยถึงลูกชายเพื่

ของคุณพ่อพี่เดียวใช่ไหม เ

่นตัวเลยนะ ตอนนั้นพี่เดียว

เขาก็แสดงหนังด้วย ใครจะมาจริงจังกับคนอย่างเรา” ปองร

ามถึงจิลอยู่เลย ปากหวานฝากมาด้วยว่า ฝากความคิด

่ย จิราเสริมมาหรือเปล่า” ปอ

านกับคุณฟาเบียน ตัวจริงกับในทีวี คนไหนหล่อกว่ากัน”

ตอนไหนก็หน้าตาดี” ปองรักเอ่

สน่ห์เจ้านายเชียวนะ”

” เจ้านายทำเสียง

ตกใจแก้มของเธอเกือบชนปลายจมูกข

่อนนะ ไว้ว่า

ินเสียงทุ้ม ๆ เข้ามา

ะพาย เขาดึงมือเธอขึ้นมาและเดินจับมือก