ัวก่อนจะเริ่มไปฝึกงานในวันจันทร์หน้า เนื่องจากบางคนก็ต้องหาเช่าหอใหม่เพราะที่ฝึกงานอยู่ไก

รรณถามด้วยความแปลกใจเพราะปกติแล้วลูกเลี

้าวรรณไม่ออกไปไหนเหรอคะ” เธอเห็นว่าน

าฉันไม่ออกทำ

ดแบบนั้นสักหน่

แล้วเย็นนี้แกจะไปท

้ามีอะไร

มาแล้วก็ไปจ่าย

บตองให้น้าไปจ่ายเม

ไปหมุนห

ลิกเข้าบ่อนสักที ก็ร

อยเลยน่า ฉันร

ช้จ่ายบ้าง ถ้าน้าวรรณเอาแต่ใช

ี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะหามาใช้ให้” นภาวรรณเพิ่งตกลงบางอย่

แล้วพรุ่งนี้น้า

าหากินของฉันแล้วก

ิดกฎหมายนะคะ” กัญ

ไรโง่ๆ แบบน

เพราะถ้าใบตองเรียนจบแล้วใบตอ

ี้ใครจะจ่า

ากอยู่ต่อก็จ่

จร้ายชะมัด

ยจ่ายเลย แล้วจะมาว่าใบตองใจร้ายได้ยังไง” ที่กัญญ์วรายังไม่ย้ายออกก็เพราะเห็นว่าที่นี่ใกล้กับมหาวิทยาลัย แต่ถ้าเรียนจบแล้

แต่มันก็พอสำหรับค่าเทอมและค่าเช่าบ้าน ซึ่งที่ผ่านมาหนึ่งปีกัญญ์วราเป็นคนจ่ายค่าเช่าคนเดียวมาตลอด ถึงตอนนี้เธอก

านทำจะให้มารับผิดชอบทุกอย่างก็คงเป็นไปไม่ได้ นภาวรรณเข้ามาอย

ำลังคิดถึงเงินก้อนโตที่ตัวเองจะได้จากการกู้เสี่

คืนให้กับกัญญ์วราซึ่งทำให้หญิงสาวแปลกใ

อทบทวนความรู้อยู่ที่บ้าน แต่ก็ต้องวางหนังสือลงเมื่อ

นี้

อ

ะว่าย

น่

เท่า

อง

เหรอ รับรองว่าเส

คงรู้นะว่าเสี่

ลย ฉันต้องได้เ

ใจเสี่ยจะเ

พูดถึงอะไร แต่เธอเห็นสายตาของผู้ชายที่ยืนอยู

ายคนหนึ่งรูปร่างกำยำเด

่อยค่ะ ฉัน

สี่ยเถอะ” ผู้ชายที่ดูเหมือนจ

ปกับคุณด้วยล่ะ”

มันยอมไงล่ะวรรณ”

ก็ยอมเองนั่นแหละ ลูกน้องเ

คะ ใครยอมอะไร” กัญญ์วราส

ไปอยู่กับเสี่ยเถอะรับรองเส

นะ” เธอสะบัดแขนออกจากมือของเสี่ยท

เลย ยังไงวันนี้เธอก

กัญญ์วราถ

อขายเธอให้ฉ

นไม่ใช่สิ่งของนะ

นจากฉันไปแล้วนะ ไหน

นั้นสิ จะมาเอาที่ฉันได้ยั

ไปกับเสี่ยเถอะ เสียเงินทองเยอะแยะแ

รณก็ไป

งนี่ อย่

ดีก็ไปเองสิ” กัญ

สั่งเพราะถ้ายังเถียงกันอยู่แบบนี้เขากลัวว่าชาวบ

าเข้

กำยำหัวเราะก่อนจะเดินมาอุ้มเธ

ให้คนช่วย แต่เพราะเป็นเวลากลางวันคน