้แก่กันและกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ เมคินจำได้ดีว่าครั้งสุดท้ายที่เขาสุขสมนั้น ทิวาคอพับไปแล้ว เขาต้องอุ้

อนเกือบแปดโมงเ