ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 สอบเลื่อนชั้นปี

จำนวนคำ:2762    |    อัปเดตเมื่อ:02/03/2024

อี้ทำการหั่นเต๋า เธอตื่นขึ้นมาทำแป้งเตรียมไว้สองชั่วโมงก่อนและดูแลน้องชายให้ย่าเฉินได้พัก พอถึงเวล

ดกระเทียมให้เหลืองและส่งกลิ่นหอม ตักส่วนหนึ่งเก็บไว้ และนำผักที่เตรียมไว้มาผัดจนผักน

งบ้านมาทั้งคะน้า ผักกวางตุ้ง และผักชี คะน้าจะทำอาหา

กในน้ำร้อนที่เตรียมเอาไว้ เฉินเฟิ่นอี้ใช้เวลาลวกครู่เดียวก็เ

ว้ นอกจากจะเป็นของว่างให้น้องแล้ว เฉินเฟิ่นอี้ก็ทำให้ผู้ใหญ่ในบ้

าร้อยกว่าตัว เนื่องจากเป็นเกี๊ยวผักและแป้งที่ทำไว้หน

รอจนกว่าเกี๊ยวผักจะสุก เฉินเฟิ่นอี้ก็นำมาคลุกกับกระเ

หัวไชเท้าและแครอทมาต้มใส่หม้อเพื่อทำน้ำซุปเกี๊ยวผักน้ำ น่าเสียดายท

๋าไว้ในห้องแล้วเดินเข้ามาในครัวเอ่ยถามพี่สาว ท

ลางก้มหน้าลงไปตักฟองออก เธอเห็นปลาแห้งจึงนำมาใส

มองดูหม้อที่กำลังส่งกลิ่นหอม หล่อนมองอย่างตื่นเต้นเ

อาหารเ

ให้พี่ที” เฉินเฟิ่นอี้ชี้ไปยังคะน้าที่ถูกวางไว้ใ

นนี้ฉันไม่

แปลงนั้นวนๆ กันไป เฉินเฟิ่นอี้จึงไม่กลัวว่าจะใช้ผักหมด อีกอย่างก็สามาร

ี่มีในบ้านมาใส่น้ำซุปผัก เธอจะหุงข้าวและที่บ้านก็มีเ

ริกหนึ่งกำ รอหุงข้าวเสร็จเธอจะซุปมะเขือรับประทานพร้อมคะน้าผัดน้ำมั

่ช่

พอสมควร อย่าลืมว่าไข่ไก่ที่มีเธอได้ทำไข่เจียวน้ำไปแล้วมื้อกลางวัน

ได้ด้วย อีกอย่างนะฉันไปถามคุณครูมาแล้ว เขาบอกว่าพี่สามารถไปสอบเลื่อนชั้นปีได้ค่ะ!” เฉินเหม่ยเย่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว ปีการศึกษา

ษาย่อมสำคัญ เฉินเฟิ่นอี้จบการศึกษาแค่ระดับประถมและไม่จบมัธยมต้นเพราะอาการป่วย แต่ค

ือจ๊ะลู

วังขึ้นมาทันที เฉินเฟิ่นอี้เป็นเด็กสาวที่เรียนเก่งมาก ได้รับทุนการศ

น้องสาวจะพูดเล่น หล่อนอยากให้พี่สาวไปเรียนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้หล

ห้พ่อไปถามเด

ม่ยเย่ก็ทำได้เพียงยิ้มแห้ง เธอหันมาสนใจคะน้าต่อเพราะทุกคนกลับมาแล้ว จะ

พร้อมเครื่องปรุงอื่นๆ รอแค่ข้าวสุกก็ทำอาหารต่อได้ เกี๊ยวผักน้ำหนึ่งถ้วยมีทั้งเกี๊ยวผัก ผักกวางตุ้งที่ถูกหั่นและลว

ต๊ะ ทุกคนนั่งล้อมวงกันอยู่ กำลังสนทนากันถึงเรื่องผลผล

อิ่มและไม่อยากรับประทานอาหารเย็น แต่ถ้าน้อยเกินไปก็จะหาว่าลำเอียงเอาได้ ซึ่งผู้ชายในบ้านเฉิน

เล็กๆ ไม่ควรจะรับประทานอาหารที่ปรุงรสมากเกินไป เฉินเฟิ่

เฟิ่นอี้บอกย่าเฉินที่กำลังจะป้อนหลานชาย เธอยั

อ หอ

ส้ผักจริ

ิสะใภ้สี่ ทำอ

ับประทานเลย พอมาที่นี่จะไม่ทำก็ไม่ได้เพราะมันจะเป็นการเอาเปรียบคน

บเลื่อนชั้นปีแทน” ลุงรองกล่าวด้วยความสนใจ เพราะหมายความว่าเทอมหน้าพวกเด็กๆ ต้องเข้าไปเรียนในอำเภอทั้งหมด ซึ่งการเด

ได้” เฉินไห่หลิวพยักหน้า เรื่อง

าเฉินดีใจเป็นอย่างมากที่หลานสาวของนางสามารถสอบเลื่อนชั้นปีได้ แต่เมื่อคิดดูแล้วลูกชายคน

รต่างๆ ยังทำไม่เสร็จ

่คีบเกี๊ยวเข้าปากแล้วเอ่ยถาม การที่หลานๆ มีการศึกษาย่อมเป็นผลดีแก่บ้านเฉิน

ต้องรอให้ทางโรงเ

้ามหาวิทยาลัย เธอไม่กลัวว่าจะสอบไม่ผ่าน เพราะในตอนที่เป็นแป้งร่ำเธอเรียนต่อถึงปริญญาเอก ไหนจะการที่ตา

วังว่าจะสามารถสอบผ่านและเรียนในระดับมัธยมปลายได้ ในระหว่างนี้เธอจะหาเง

บมหาวิทยาลัยอาจส่งได้แค่ไม่กี่คน เพราะใช้จ่ายต่างๆ ที่เพิ่มขึ้น ซึ

ใหญ่ยิ้มเยาะอย่างอารมณ์ดี ว่าหลานของนางไม่มีวาสนาหรือ รอดูก่อนเถอะ! เฉินเฟิ่นอี้เร

งลูกของหล่อนไปตอนไหน” สะใภ้รองหัวเราะ หมิงหลานฮุ่ยเด็กคนนั้นกล้าทิ้งเฉินเฟิ่นอี้ที่เก่งกว

็จแล้วเข้าไปหาย่าด้วยนะ ต้องส่งจดหมายไปบอกเจ้าสามสักห

รั

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 นี่มันอะไรกัน บทที่ 3 ระบบเส็งเคร็ง บทที่ 4 ส่งอาหารมื้อกลางวัน บทที่ 5 สอบเลื่อนชั้นปี บทที่ 6 คูปองเนื้อ บทที่ 7 เข้าอำเภอ บทที่ 8 ตลาดมืด บทที่ 9 เฉินไห่หลิวบ่น บทที่ 10 สอบเทียบ 2 บทที่ 11 สะใภ้สี่เฉินตัดขาดบ้านเดิม
บทที่ 12 พี่สาวรองกลับบ้าน
บทที่ 13 พี่สาวรองกลับบ้าน
บทที่ 14 เปิดระบบแลกของ
บทที่ 15 สงสัย
บทที่ 16 คะแนนเต็ม
บทที่ 17 บ้านเช่า
บทที่ 18 ขายสบู่
บทที่ 19 ส่วนแบ่งผลผลิต
บทที่ 20 ย้ายเข้าบ้านเช่า
บทที่ 21 โก่งราคาของ
บทที่ 22 เตรียมของสำหรับไปโรงเรียน
บทที่ 23 เปิดเทอม
บทที่ 24 ค่อยๆ เริ่ม
บทที่ 25 ความจริง
บทที่ 26 ช่วยกัน
บทที่ 27 น่าสมเพช
บทที่ 28 ใครกันแน่
บทที่ 29 การแข่งขันชิงทุน
บทที่ 30 แพ้
บทที่ 31 รอเวลา
บทที่ 32 ชัยชนะ
บทที่ 33 รุ่นพี่โอวหยางจิง
บทที่ 34 โรงหนัง
บทที่ 35 ผู้หญิงแพศยา
บทที่ 36 ขายนาฬิกา
บทที่ 37 เศรษฐีนี
บทที่ 38 งานประจำอำเภอ 1
บทที่ 39 งานประจำอำเภอ 2
บทที่ 40 ปิดภาคเรียน
บทที่ 41 โป๊ะแตก
บทที่ 42 อันตราย
บทที่ 43 ต้อนรับลุงสามกลับบ้าน
บทที่ 44 บ้านอี้ยืมเงิน
บทที่ 45 มีชนักติดหลัง
บทที่ 46 ไปตรวจสุขภาพ
บทที่ 47 เข้ามณฑล
บทที่ 48 ตรวจร่างกาย
บทที่ 49 มีลูกไม่ได้
บทที่ 50 กุญแจ
บทที่ 51 ลงมือ
บทที่ 52 แท้ง
บทที่ 53 คุณไม่ใช่พี่สาวของฉัน
บทที่ 54 คนตายก็ตายไปแล้ว
บทที่ 55 พบหน้า
บทที่ 56 เติบโตได้ดี
บทที่ 57 ระวัง
บทที่ 58 เห็นแก่ตัว
บทที่ 59 ห่วง
บทที่ 60 ผู้หญิงบ้านนอก
บทที่ 61 ปล่อยตัว
บทที่ 62 อุปสรรค
บทที่ 63 มารผจญ
บทที่ 64 ย้ายห้อง
บทที่ 65 พี่หยางจิง
บทที่ 66 ความสัมพันธ์
บทที่ 67 ตัวแทนโรงเรียน
บทที่ 68 ตัวสำรอง
บทที่ 69 โรงเรียนประจำมณฑล
บทที่ 70 การแข่งขันวิชาการ
บทที่ 71 ทุจริต
บทที่ 72 ผิดหวัง
บทที่ 73 ชู้
บทที่ 74 ผู้อำนวยการคนใหม่ (อีกแล้ว)
บทที่ 75 เตรียมพร้อม
บทที่ 76 สงบสุขชั่วคราว
บทที่ 77 ฝึกซ้อมอย่างหนัก
บทที่ 78 พี่ใหญ่เฉิน
บทที่ 79 ปี 1971
บทที่ 80 รู้ทุกอย่าง
บทที่ 81 วันที่รอคอย
บทที่ 82 คู่หมั้น
บทที่ 83 กรุงปักกิ่ง
บทที่ 84 คนตระกูลนั้น
บทที่ 85 มหาศาล
บทที่ 86 รายงานตัว
บทที่ 87 วันที่หนึ่ง
บทที่ 88 วันที่สอง
บทที่ 89 วันที่สาม
บทที่ 90 วันที่สี่
บทที่ 91 แพ้ไม่ได้
บทที่ 92 ไม่เสียเปล่า
บทที่ 93 ไม่ไว้ใจ
บทที่ 94 ชดใช้กรรม
บทที่ 95 ปี 1977
บทที่ 96 ผ้าถุง
บทที่ 97 ปรับปรุง
บทที่ 98 คนจากปักกิ่ง
บทที่ 99 ข่าวมหาวิทยาลัย
บทที่ 100 ญาติห่าง ๆ
img
  /  2
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY