img อุ้มรักหมอเถื่อน  /  บทที่ 4 หมอไร้จรรยาบรรณ | 23.81%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 หมอไร้จรรยาบรรณ

จำนวนคำ:4283    |    อัปเดตเมื่อ:04/03/2024

คลำ ขนาดอยู่ในเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขายาว หล่อนยังน่าเอาขนาดนี้ ไม่อยากคิดเลยตอนที่ร้องครวญครางใต้ร่

งเราเกิดช้าหนึ่งวิ” เขาคืบคลานขึ้นไปบนเตียงหา

ิดาทำอะไรผิด ทำไมหมอต้องทำแบบนี้กับมานิดา มานิดาไม่ได้ต้องก

ับมานิดาตั้งแต่เห็นครั้งแรกจนอยากลากขึ้นเตียงทุกครั้ง

ร้จรร

” เสียงพร่าแหบเปล่งออกมาอย่างยากลำบาก เมื

ช่แบบนี้นะคะ” เธอยังคงห

นิดา หมอเปลี่

ดันเหมือนเดิม ยังไงก็ไม่ยอมแน่ๆ ไม่ยอ

วิธีทางการแพทย์มาเป็นวิธีธรรมชาติ” เขาบอกหญิงสาวแล้

ดึงตัวเองเข้าไปหาเขาให้หลุด แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเป็นการเปิด

็กที่ตอนนี้หยุดดิ้น หล่อนมองเขา และสายตาที่อาบคลอด้วยน้ำตานั้นมันก็ทำให้หัวใจหมอหนุ่มไหวกระตุกอยากหยุดทุกอย่าง แต่ไม

..หมอไร้

ดา อีกอย่างมานิดาต่างหากยั่วหมอจนหมออยาก

ั้ง มีแต่หมอนั่นแหละคิดไม่ดีกับมานิดาตลอด มานิดาจ

ดาต่างหากที่หมอต้องการ” มือใหญ่ลูบไล้ขาเ

ารมานิดาเถอะนะคะ” หล่อนขอร้องเสียงหวานพร้อมก

างแพทย์นะ” เขาเคลื่อนตัวไปคร่อมทับร่างเล็กที่ตอนนี้หยุดดิ้นขัดขืน มือใหญ่เคลื่อนมาจับประคอง

อต่

นะมานิดา เดี๋ยวปิดปากซะเลย”

..อื้

นไม่ยอมเปิดปากให้ลิ้นสากของหมอหนุ่มสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากตัวเอง แต่แล้วก็ต้องพ่ายแพ้เมื่อมือ

...อ

องหมอหนุ่มไล่ต้อนลิ้นน้อยจนจนมุมแล้วก็กอดเกี่ยวลิ้นมานิดาฟัดไล่คลอเคลี

แม้จะพยายามผลักไสดันคนเหนือร่างมากแค่ไหน แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรุกเ

ภพธรผละปากหนาออกจากซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นหอมของมานิดาทำให้เขาไม่อยากหยุดอะไรทั้ง

รเขาจะนับถือ อ่ะ...อุ๊ย!” แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื

ตียง” แล้วเขาก็ไม่รอช้าที่จะถลกดึงเสื้อยืดของมานิดาออกให้พ้นทางมื

แต่ว่าร่างกายกลับแอ่นยกรับสัมผัสของมือใหญ่ มือเล็กที่ท

าเกลียดของสาวเจ้าใต้ร่าง ถลกดึงเสื้อยืดออกทางหัวของมาน

ดทิ้งไปแล้ว เหลือแต่บราที่ยังปกปิดทรวงอวบอูมของเธ

จับหน้าอกโอบกอดเกี่ยวร่างเล็กยกขึ้นแล้วมือใหญ่จับเรียวแขนรวบไว้เหนือหัว

นสองเต้าของเธออยู่ ความเย็นของมือหนาและความนุ่มของมือหนากำลังครอบครองกอบกุมสองเต้า ยังไม่พ

ง แต่ก็อ่อนแรงเหลือเกิน และที่สุดไปกว่านั้น มานิดารู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองร้อนท

อืม...” พึมพำแล้วกัดยอดอกสีหวานทั้งสองข้างสลับไปมา ก่อนจะเคลื่อนถูไถคางสากผ่านร่องอกอวบ

นิดาร้อน...ร้อน” เธอบอกเขาพร้อมกับกำมือตัวเอง

หรอมานิดา ร้อ

ั้งกางเกงยีนส์และกางเกงในก็ถูกถลกดึงรั้งออกทางปลายเท้าเล็กของหญิงสาว และก็ต้องร้องคำรามพร่าออกมาเมื่

อต่อไม่ไหวแล้ว หมอต่ออยากได้ อยากเอา อ่า...” เขาครางพร่าราวกับ

ลงมาหาความเป็นสาว มานิดานำมือเล็กที่กำแน่นเมื่อกี้มาปกปิดความเป็นสาวของตัวเองไว

ลูกได้ยังไงมานิดา” เขาดึงมือเล็กออกแ

แล้วเขาก็โน้มหน้าซุกลงไปกับความเป็นสาว เรียวลิ้นสากก็สอดแทรกถูไถปลายลิ้นสวาทไปกับกลีบสวาทอวบอ

ะกระดากอายแต่ก็บังคับตัวเองไม่ได้ ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อบิดส่ายไปมาบนเตียงพร้อมกับเอวเล็กที่บิดเร่าแอ่นยกเด้งขึ้นหาปล

หวานลิ้นเป็นบ้า ทั้งหวานทั้งสดฉ่ำ” เขามองกลีบสวาทสีชมพูระ

่อ...มานิดา

ะขาดแล้ว” ภพธรคำรามพร่าผละจากหว่างขาฉ่ำสวาทแล้วตวัดลิ้นไล้ริมฝีปากที่เปื้อนคราบสวาทหวานฉ่ำของมานิดาเข้าปาก

้าปากกว้าง เมื่อมองเห็นความเป็นบุรุษที่แข็งขึงของชายหนุ่ม แล้วก็ถีบเท

พร่าแล้วจูบหนักๆ ที่หน้าผากมนแล้วสะโพกสอบของภพธรก็เคลื่อน

.มะ...

หูเล็กพร้อมขบเม้มแผ่วเบากับติ่งหูสวยของเธอ สองมือใหญ่ก็ลูบไล้หัวไหล่มนมา

่ไหวแล้ว หมอต่ออยากได้ อยาก

ลือเกิน เหงื่อไคลของเขาผุดซึมขึ้นท่วมตัวไม่ต่างจากคนตัวเล็กใต้ร่าง ทั้งๆ ที่เครื่องปรับอากาศทำงานเย็นฉ่ำ แต่เขากลับรู้สึกว่าห้องนี้ร้อนเหลือเกิน ห้องนี้จะเป็

พ้อคนเหนือร่าง เมื่อตอนน

ถามแล้วก็เคลื่อนมาจูบขบเม้มเนินอกอวบอูมคัพดีล้นมือของม

...เ

รือเสี

ถอะนะคะ อือ...อ่า...” น้ำเสียงครวญครางแผ่วเบาดังลอด

็เคลื่อนตัวโยกขึ้นไปนั่งคร่อมแทรกอยู่กลางหว่างขาของมานิดาเหมือนเดิม

นิดาร้อน ชะ...ช่วย

ยมานิดาอยู่นี่ไง อือ...หอม” พูดพร้อ

มานิดาร้อน...มานิ

ต้องการให้หมอต่อช่

างใน เหมือนจะมีอะไรระเบิดอยู่

ยขึ้นไปมองเจ้าของโคนขา สองมือใหญ่จับรั้งเอวเล็กคอดไว้มั่น แล้วเขาก็เคลื่อนยกเร่

อ่า...ห

ี” พูดจบเขาก็นำเครื่องมือแพทย์ส่วนตัวของเขาสอดแทรกบดเ

ามใหญ่โตสอดแทรกเข้ามากลางร่าง ทั้งเจ็บทั้งอึดอัด ปากน้อยกัดเม้ม

ป...ออกไปได

จะชินนะ” เขาพึมพำและภูมิใจในอกเมื่อได้เป็นชายคนแรกของสาวคนสวย เขาโน้มโค้งตัวลงไปจูบหน้าอกอวบอูมที่เคลื่อนไหวตาม

บ! อึดอัดด้วย” เธอบิดเอวเล็กตัวเองหนี ย

ดร้องไห้ได้แล้ว ร้องไปก็เท่านั้น อ่า...มานิดาแน่นมาก หมอต่อขอขยับนะ หมอต่อไม่ไหวแล้ว มานิดาแน่นเหลื

ยงครวญครางของหล่อนไม่ได้บอกแบบนั้น และร่างกายก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้น เมื่อตอนนี้ภพธรเริ่มเคลื่อนไหว

ดหมอต่อแรง อูว์...” แล้วเขาก็คำรามพร่าหยุดเอวสอบที่เคลื่อนไหวแช่เค

เคลื่อนไหวจังหวะเนิบนาบและเร็วถี่สลับกัน เอวเล็กบิดเร่ายกรับเงอะง

นเป็นบ้า อูว์...” เขาครางพร่าซ่านสวาทไปกับคว

img

สารบัญ

บทที่ 0 บทนำ บทที่ 1 หมอต่อ บทที่ 2 เครื่องมือหมอต่อ บทที่ 3 คิดถูกหรือคิดผิดกันแน่เนี่ย บทที่ 4 หมอไร้จรรยาบรรณ บทที่ 5 ยังไงก็ต้องท้อง แค่เปลี่ยนวิธีนิดหน่อยเองมานิดา
บทที่ 6 กลัวแต่ลูกพ่อไร้น้ำยา
บทที่ 7 ทำเป็นรึเปล่าไอ้ลูกชาย
บทที่ 8 ครึ่งหลับครึ่งตื่น
บทที่ 9 พอกันทั้งพ่อทั้งลูก
บทที่ 10 คนเหลือทน
บทที่ 11 จุกลิ้นไก่ไหมล่ะมานิดา
บทที่ 12 แม่...มานิดารักแม่นะคะ
บทที่ 13 หมอต่อต้องการคำอธิบาย
บทที่ 14 ไม่ได้รักกัน แค่นายจ้างกับลูกจ้าง
บทที่ 15 ทำไมไม่ปล่อยให้แม่ตายๆ ไป
บทที่ 16 ไหวไหมลูก
บทที่ 17 มานิดาเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น
บทที่ 18 หมอต่อรักมานิดาได้ยินไหม
บทที่ 19 เครื่องมือแพทย์ได้รับน้ำหล่อลื่น
บทที่ 20 ตอนพิเศษ หมอต่อของมานิดา มานิดาของหมอต่อ
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY