ะงักค้างไป หลังจากถูกฉันส

รือทักท้วงใด ๆ มือใหญ่ก็เอื้อมมาฉุด

ยามบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการกอบ

ี่มือคนหรือเท้

ำไม” คุณซีนวกเข้ากลับประเด็นเดิมที่ยั

ด้บ่ายเบี่ยงอยู่แบบนี้ ในเมื่อยังไม่ตรว

” ครั้นเห็นสีหน้าที่ร

ระ กระนั้นสายตาคมดุจเหยี่ยว

ให้หนียังไงได้ ขืนวิ่งในโรงพยาบาลศีรษะคงฟาดพื้น

งว่าจะตายหรือพิการ แ

้องดุขนาดนี้ไหม อันที่จริ

” ท้ายที่สุดก็ยอม

งไม่ร้อนรนมาถึงที่นี่หรอก แม้ว่าคำยอกย้อนจะมีอยู่ในหัวมาก

ื่นมือมาจับท่อนแขน ก็รีบเบี

ายเท้าหยุดชะงัก หลังรู้ตั

งทิศทางแบบนี้หรอก” หันไปโวยใส่เขาแก้เก้อ พร้อ

สูตินรีเวช เขาก็ยื่นส่งสิ่ง

่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังสาวเท้าเดินต

กลึกขยับพูดเสียงเข้ม เปี่ยมล้

มหรือบังคับยังไงเขาคงไม่ยอมฟังอยู่ด

ยดยิบย่อย ก่อนจะพาฉันไปเตรียมตัวตรวจ ขั้นตอนต่าง ๆ ดำเนิน

งานผลตรวจให้ทราบนะคะ” คุณพยาบา

วจึงเดินไปทรุดกายนั่งลงบนเก้าอี้

ขึ้นมาหาเสียเอง ฉันเขยิบตัวหนีเพื่อไม่ให้เรานั่งใกล้ชิดกันมาก

ครับ” คำพูดที่แฝงเร้นไปด้วยควา

สธ พอดีเป็นคนปากตรงกับใจ

นหน้าผมแทบทุกวันเลยล่ะ” มุมปากหนายกยิ้มเจ้าเล

คุณไม่ต้องมารับผิดชอบอ

บอกที่บ้าน

่ะสิจะบ

พราะไม่รู้ว่าจะโต้ตอบเข

ไปมองหน้าเขา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายรู้ข้อมูลของตนเอง บางทีอาจจะแค่เห็นว่าฉันห

นที่สองตั้งแ