่หรื

ฟ Rotterdam,

ป หากที่ทำเพื่อปกป้องเธอจากคนอันธพาลพวกนั้น แต่หญิงสาวอาจจะโกรธเขาจริงๆ อลันแปลกใจอย่างที่สุดเมื่อพบว่าจูบของเขามันไม่มีค่าควรแก่การจดจำของหญิงสาวเอาเสียเลย เขาถึงกับสูญเสียความมั่นใจไปนิดหนึ่ง ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น โดนค

ดยรอบ เห็นเพียงด้านหลังของเธอ เท้ายาวก้าวฉับกึ่งเดินกึ่งวิ่งอย่างกับหนีอาชญากรต่อเนื่อง ในสายตาเธอเขากลายเป็นบุคคลอันตรายไปแล้วจริงๆ น่ะหรือ เขายังคงเพียรย่ำเ

นเข้ามาทักทายศลิษาอย่างสนิทสนม ติดไปทางเกี้ยวพาด้วยซ้ำ

นเครือญาติกับอีวานพ่อเขาเอง หากอลันกไม่ได้สนิทสนมกับปีเตอร์มากไปกว่าเครือญาติห่างๆ ปีเตอร์ทำงานกับอีวานที่สำนักงานในประเท

ท่าทางปีเตอร์จะมึนเมาด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาพอสมควร ดวงตาที่หวาน

ื้อเจ้านายน้อย แต่ถูกเขาแกล้งฉีกหน้าจนเธอโกรธเขาเล

็นแล้วเมื่อครั้งที่ปีเตอร์ไปเมืองไทย แรกพบเขามองเธอด้วยสายตาแบบนี้ หากอีวานคุยอะไรบางอย่างกับเขาเรื่องเธอ สายตาของปีเตอร

องให้เขากลับเมืองไทย แต่นานวันเข้า ดูเหมือนเสน่ห์ร้ายกาจอันตรายของเขาจะกระเด็นเข้าตาจนเธอหลงกลเข้าไปจมติดบ่วงกับดักจนหาทางออกไปเจอ แต่เขากลับไม่รู้ว่าเธอรู้สึกกับเขาอย่างไร วันๆ

ไว้ให้ผู้ชายที่เห็นค่า เธอเสียใจ

กันหลายคน พอดีเลยจะแนะนำเพื่

้าห้องแล้วปิดล็อกประตูไม่ออกมาให้เขาเห็นหน้าแน่นอน

าอาจจะกำลังคิดไม่ซื่อ แต่เธอกลับตอบตกลงไปกับเขาราวว่ากำลังทำลงไปเพื่อประชดใครบางคน ซึ่งเธอไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าเขาซุ่มมองเธออยู่เงียบๆ ในมุมสลัวมุมหนุ่มที่ไม่ไกลจากตั

ๆ ไม่ช่วยอีกแล้ว ให้เจ้าหล่อนตายๆ ไปเลยก็ยิ่งดี ไม่

โอบบั้นเอวเธอราวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ แล้วผู้คนนักเที่ยวแถวนั้นก็มองอ

่ยวอยู่หนาแน่น ต่างเต้นรำเบียดเสียดกันจนน่าอึดอัด หญิงสาวเองก็ยังรู้สึกหวาดหวั่น เพราะไม่รู้จักใคร จะมีก็เพียงปีเตอร์คนเดียวเท่านั้น ก่อนที

ลิษาก็ยังไม่สนิทใจเท่า....ด็อกเตอร์เวทลีย์ แ

พ้นๆ ชีวิตเขาอยู่แล้วนี่ คงเข้าทางเขาล่ะคราวนี้ ศลิษารู้สึกตัวว่าเบ้าตาเริ่มมีน้ำเอ่อขึ้นมาจนต้องยกมือขึ้นปากน้ำตาออกไป พยายามทำใจให้เข้มแข็งและไม่คิดอะไรที่ทำให้

่างเธอมีแต่อยากไล่เธอไปไกลๆ เธอตายไปได้เขาคงดีใจจนต้อง

รุ่มตอบสนองแววตานั้น ต่างกับแววตาร้อนแรงของอลันที่เพียงเขาปรายตามองเธอก็พร้อมหลอมละลายลงแทบเท

มค่ะ” ศลิษาปฎิ

คนมาเที่ยวที่นี่ต้องสั่งเครื่องดื่มนี้ทุ

ะกลัวว่าจะควบคุมสติตัวเองไม่ได้ เธอไม่วางใจพวกเขาเลย... ไม่เลยจริงๆ ที่มาด้วยแบบนี้เพราะเธอคิดแผนต

ษาครวญในใจด้วยความรู้สึกโทษตัวเองกับแผนก

หยื่อ กลุ่มชายฉกรรจ์เมื่อครู่ยังไม่ทำเธอกลัวได้เท่านี้เลย ทำไมเธอต้องรู้สึกกล

น่าอดสูที่เขาทำกับเธอ เขาแกล้งเธอสารพัด ถนัดนักเรื่องทำให้เธออับอาย เขามันบ้าไปแล้ว... “แม่จ๋า... หนูอยากกลับบ้าน อยากกลับเมืองไทย อยากกลับไปกอดแม่ ไม่มีที่ไหนอบอุ่นหัวใจเท่าบ้านเรา

ปีเตอร์กระซิบถามข้างหู ภาพนั้นถึงกับ

นได้สังเกตเห็นว่าชายหนุ่มคนนั้นนั่งอยู่ในโต๊ะถัดไปไม่กี่โต๊ะ อยู่ในรัศมีที่มองเธอได้ไกลๆ ระหว่างนั้นก็มีสาวๆ สวยๆ ที่ดูเซ็กซี่ร้อนแรงเข้ามาเกี้ยวเขา พวกเธออยากพาเขาขึ้นเตียง แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนและเฝ้ายืนยันคำปฏิเสธอยู่ร่ำไป พอต่างฝ่ายต่างเมาได้ที่ ปี

ญิงกล่าวตัดบทขณะก้าวออกมาจากวงล้อ

ะ” เพื่อนชายคนหนึ่งของป

ะ” ศลิษาบิดแขนหลบหากก็ไร

างแล้วคว้าร่างเธอเข้ามาไว้ในอ้อมแขนพร้อมส่งเสียงคำรามลั่นแข่งกับเสียง

... จะพาไปหาที

นไปไหน ฉัน

ุกไปกว่าบนเ

ามากแล้ว

รู้ตัวหรือว่าต้องการพ

จตนาเดียวของผู้ชายในสถานบันเทิงดีว่าพวกเขาก็เพียงต้องการหิ้วผ

ั่นเกรง นาทีนี้ศลิษาคิดถึงเพียงเขา... ซาเร็คผู้ชายคนเดียวที

มีสีหน้าไม่พอใจ แต่เขาให้เหตุผลว่าเขาสะกดรอยตามคู่หมั้นที่งอนเขามาอย่างเงียบๆ และสถานการณ์จะเลวร้ายลงไปกว่านี้แน่ถ้าเธอยังอยู่ตรงนั้น สาว

ดาล สายตาเธอแปลกใจมากที่เห็นเขานั่งเฝ้ามองมาแบบนั้น ทำไมเธอมองไม่เห็นเขาก่อนหน้านี้เลย แสดงว่าเขานั่งมองเธออยู่นาน ใจเย็นปล่อยให้เธอถูกคนของปีเตอร์คุกคาม ยิ่งเห็นอย่างนี้หญิงสาวก็ยิ่งโกรธเขามากขึ้น เธอขั

มมองสอดส่ายหาร่างบอบบางที่คุ้นตา แม้เขาจะเพิ่งได้ใกล้ชิดเธอเพียงไม่นาน แต่เขาก็จดจำเรือนร่างของเธอได้เป็นอย่างดี สัดส

ใช่อนุสาวรีย์ชัยจะได้หากันเจอง่ายๆ” เขาสบถอย่างหัวเสีย เมื่อออกตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เห

ู้หญิงที่เขารู้สึกคุ้นหูเป็นอย่างดี ไม่ต้องรอให้แน่ใจ เขารีบก้าวเท้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามเสียง

งยักษ์หันมามองเขาเป็นตาเดียว หากอลันก็ไม่คิดกลัวคนของเขาก็กระจายกำลังอยู่รอบ

ลุ่มกับที่ก่อกวนเธอในสถานบันเทิงเมื่อครู่ ‘เสน่ห์แรงจริงนะแม่คุณ หนุ่มๆ ตามติดกันเกรียว’ เขาคิดอย่างหงุด

ร่งมือทำให้เธอเป็นของเขาเร็วๆ นี้เลย คืนนี้เลยดีมั้ย กลิ่นของเขาจะได้ฉาบทาบนเนื้อตัวเธอ ฟีโรโมนขอ

ิงรึยังวะ” คนไม

อยากเจ็บพวกแกก็อยู่ให้ห่างเธอไว้” ด็อกเตอร์เวท

ต้องฟ

ายล้มลงไปนอนหงายหลังอย่างไม่เป็นท่า ก่อนที่จะเกิดการตะลุมบอนสามรุมหนึ่งขึ้น แต่ใครจะเชื่อว่าความแมนของอลัน กอรปด้วยรูปร่างสูงใหญ่ประเปรียวและมีวิชาป้องกันยูโดสายดำตัวอันยอด

รจ์คุกคามในต่างแดนไม่ใช่เรื่องสนุกเลย เธอจะเป็นอะไรไปตอนนี้ไม่ได้ เพราะแม่ยังรักษาและต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อสู้กับมะเร็ง ศลิษาคิดเครียดทั้งน้ำตาไม่เ

นการต่อสู้ไปหมาดๆ เธอก็ไม่กล้าขยับตัวหรืออ

หากเธอยังซุกหน้าลงแนบเข่า และ

นด์แฮนซั่มแล้วยังช่างปกป้องเก่งวิชาต่อสู้แบบเขา ที่มาช่วยไว้ถึงสองครั้งสองคราวในคืนเดียวกันแบบนี้ เธอก็คงตายแล้วตา

้สึกดีเหมือนต้นไม้ห่อเหี่ยวต้องหยาดพิรุณหยดแรก มันชุ่มชื่นไปทั้งหัวใจ โดยเฉพาะคำว่า ‘กลับบ้าน’ ทำไมเขาถึงทำให้เธอรู้สึกว่าเขาคือบ้านหลังใหญ่อันปลอดภัยของเธอในดินแดนที่แปลกแยก

่ได้ถือสา เขากลับยอมให้เสื้อแบรนด์หรูราคาแพงเป็นผ้าซับน้ำตาให้หญิงสาวอย่างไม่เกี่ยงงอน เขาเองก็มีส่วนผิดที่ทำเธอต้องเจอเรื่องร้ายๆ แบบนี้ ถ้าไม

าเอ่ยเบา จูบปลอบที่ขมับ ลูบศีรษะเธอเบาๆ อย่าง

ั่นเทา เขารับรู้ได้ถึงความหวาดกลัวที่เธอได้เผชิญม

ความทรงจำอันหวาดกลัวที่เธอต้องเผชิญมา แม้ว่าความจริงแล้ว เขาไม่ได้ลุยพวกชายฉกรรจ์จอมเกเรพวกนั้นด้วยตัวเองเพียงลำพัง หากมีเหล่าบอดี้การ์ดช

ใครได้ แต่เท่าที่มอง คนของเขาก็มีแต่ผู้ชาย คงต้องหัดปลอบใครบ้าง “ไม่ต้องร้องไห้ เธอปลอดภัยแล้ว” เขาปลอบก่อนประคองร่างเล็กขึ้นยืนอย่างแสน

งลำพัง อลันไม่ได้บอกเธอว่าเขามีผู้ติดตาม และในเวลานี้คนของเขากระจายกำลั

รับเขาไม่มีความกังวลต้องกลัว จึงพยายามหยอดมุกสร้

ย่างเบาถนอม เขาไม่เคยทำอย่างนี้ให้ใครมาก่อน ไม่มีผู้หญิงคนไหนโชคดีแบบนี้ หนุ่มฉกรรจ์ทั้งหลายที่

วามหวานฉ่ำอย่างดูดดื่ม ส่งเสียงครางฮึมฮัมในลำคออย่างพึงพอใจจนศลิษาสั่นสะท้าน เธอหลับตาลงเพื่อรับสัมผัสอันอ่อนโยนเจือร้อนแรงนั้นอย่างสมยอม ปล่อยให้ความยั่วเย้ารัญจวนกำซาบไปทั่วกาย จูบจากเขาทำเธอตื่นเต้นจนขนลุก รู้สึกวาบหวามจนเข่าอ่อน ใจเต้นแรงจนบางครั้งเหมือนการหายใจจะสะดุด เธอเคลิบเคลิ้มไปตามจุมพิตแสนรัญจวนที

ขยันเรีย

...” เธอครางอย

่เก่ง แต่จูบไ

เธอเขินแรง

ิตที่บดคลึงลงมามันช่างร้อนแรงและทำเธอแทบละลายกลายเป็นไอน้ำก่อนจะลอยละล่องฟูฟ่องหายไปในอากาศ จูบจากเขาเหมือนดูดวิญญาณเธ

ิ่ง สายตาคมกล้ามองจ้องมาอย่างร้อนแรง ศลิษาหน้าแ

ดุดันหากแหบเซ็กซี่ สายตาคมกล้านั่นก็ด้วย มองมาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อเธ

อกไปเท่านั้น เธอก็แข็งขืนขึ้นมาทันที เขาหรี่ตามอ

พูดแกล้งยั่วเธอเล่นๆ ให้เธอหายโกรธ แต่ร่างกายเจ้า

วายอย่างไรก็ได้ อีกอย่างเธ

มือใหญ่คว้ามือเธอแน่นแล้วดึงร่างน้อยเข้ามากอดแน่นกว่าเดิมอีก มืออุ่นลูบศีรษะสาวน้อยอย่างปลอบโยน เขาไม่เคยง้อห

วซบหน้าลงอกแกร่งพร้อม

่ได้ ด็อกเตอร์หนุ่มเจ้าของรูปร่างสูงใหญ่ประคองเธอลุกขึ้นยืนอย่างอ่อนโยน “กลับเมืองไทยไปซะนะ ฉันไม่อยากเห็นเธอถูกฆ่าตายที่นี่” สุดท้ายเธอก็ถูกดุจน

ต่อให้เตือนยังไง เธอก็ต้องทำงานที่ได้รับมอบหมายมาให้สำเร็จอยู่ดี เพร

หนูน้อย..

ึกแย่ แต่ฉันทิ้งงานไปไม่ได้” สรุปคือหญิงสาวยืนยันกับเขาว่า ใครก็ล้ม

ตามคนอื่น มีพฤติกรรมชอบติดตามคนอื่นแม้อีกฝ่ายจะไม่ต้องการ ถือเป็นกลุ่มคนที่มีอาการผิดปกติชนิดหนึ่ง]

้ เขาหรี่ตาแคบมองเธออย่างพินิจพิเคราะห์ แม่ห

ความจริงที่เธออาจรั

ยความขี้เล่นของเขา เพร

ุดร้อนแรง ก่อนปรามาสว่า “สำรวจดูแล้ว... เธอไม่มีอะไรดึงดูดเจ้าหนูของฉันเลย อย่าให้บรรยายเลยนะ เธอจะเสียกำลังใจน่ะ” นี่เขาพูดอะไรออกไปวะเนี่ย ก็เ

ันทำไ

งแค่ดวงตาอย่างชัดๆ แต่อย่างอื่นไม่ได้โตตามอายุไปด้วย... หรือเธอจะซ่อนรูป แต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยเห็นหรือสัมผ

ของแบบนี้มันหยามกันได้ที่ไหน ศลิษาคิดแล้วทำห

ม่เล็ก?” เ

อ

ให้พิสูจน์ทีส

มาเนียนแอ้ม มันไม่ง

้ได้แกล้ง แต่ก็มีศลิษานี่แหละที่ยิ่งแกล้งเขาก็ยิ่งชอบ ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งมีความสุข มีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วบางครั้งเธ

นจากที่หกล้มเพราะวิ่งหนีเอาชีวิตรอดจากนาทีวิกฤติเมื่อครู

ับกันเถอะ” เข

ฉันไปไหน

ทเม้นท์ ก่อนหน้านี้เขามาสนใจหรอกว่าเธอจะกินอยู่อย่างไร แต่ตอน

ามว่าจะพาไปส่งอพ

ือนพระเอกหนังฮอลิวูดทุกคน ในสังคมยุโรปก็มีทั้งคนดีและคนเลวปะปนกันเหมือนทุกที่ในโลก ผู้คนตกงาน แรงงานคนถูกทดแทนด้วยหุ่นยนต์ ผู้คนที่คิดจะปล้นชิงก็มีอยู่ทั่ว

น” เธออ้าง เขาเป็นอย่างกับซุปเปอร์แมน มาทันเวลาตลอดเหมือนพระเอ

รอกนะยายแมลงหวี่!” เขาโต้ สายตาคม

พราะต่อไปเดี๋ยวคุณก็จะกล

เหมือนจงใจให้เธอรีบตื่นจากฝัน เพราะเขาไม่ยอมใจ

ามจริงมันไม่ใช่แค่กลับไปรับสมบัติหรอก เรื่องราวมันซับซ้อนกว่านั้นซึ่งเธอรู้จากแจ็คกี้เพียงแค่ตามตัวเขากลั

... เธอไม่มีว

อทิฐิห

เธอเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะมองเห็นว่าเขายื่นมือแกร่งส่งมาให้เธอ หญิงสา

ๆ ตัวเขารวยรินไปด้วยกลิ่นหอมของผู้ชายที่ยิ่งดมก็ยิ่งหอม ชวนอ่อนระทวย ผิวเขาขาวสวย ดวงตาคมกล้าที่แลดูดุดันในบางครั้ง หากก็มีแววอ่อนโยนอยู่ในทีเวลามองมาที่เธอ แต่ทั้งหมดนี้รวมๆ แล้วเป็นผู้ชายที่ร้อนแรงชวน

ึงเขาจะหล่อน่าซวนซบแค่ไหน แต่เธอก็เจ็บจริ

จ็บอยู่ง

หน้าหงึก ดวงตามองมา

ำ ร่างน้อยๆ ของเธอก็ลอยหวือเมื่อเขายกขึ้นอุ้มอย่างง่ายดายราวว่าเธอ

่ใกล้คนหล่อ แต่ก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ทำไมด็อกเ

ู้ตัวหรือเปล่า” เขาดุแต่พอเธอเผลอมองไปท

อันแข็งแรงทรงพลังของแบดบอยหนุ่มอุ้มเธอเดินอาดๆ

นส่วนไปจดประกอบส่งขายข้ามทวีปในตลาดมืดก็ไม่มีใครขับมันได้ เว้นแต่จะซื้อไปจอดไว้เฉยๆ เขาจับยัดร่างเล็กๆ นั่นลงไปนั่งข้างคนขับ ก่อนท

่ใช่แบดแบดมารุ!’ เขาหันมาเอ่ยถาม ทำไมนั่งใกล้เขาแบบนี้ หัวใจเธอจึงเต

เขากัน ตำแหน่งหนุ่มหล่อในฝัน

วลกับจังหวะการเต้นของหัวใจตัวเอง... กลัวคน

ถามถึงรายละเอียด หญิ

เศร้าลงไปอีก สมองเธ

ลัยรถไปหนึ่งที จริงๆ เขา

้มลงเปิดกระเป๋าแล้วควานหาอะ

ื่อที่พัก แม่นี่หยิบปากกาขึ้นมาทำไม ถ้าเ

ี่มีของแถมนะ เหมือนเวลาไปเที่ยวแล้วตามโรงแรมมักจะมีปากกา/ดินสอและกระดาษที่เป็นหัวโรงแรมและเบอร์โทร

มือเธอมาอ่านอย่างผา

จักรยาน เพราะเนเธอร์แลนด์เป็นประเทศที่เลนสำหรับรถจักรยานสมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ดังนั้นที่นี่ที่จอดรถยนต์จึงโล่งและว่างสำหรับรถเขาโดยไม่ต้องแก่งแย่งกับใคร เมื่อรถจอดสนิท สายตาคมกล้ามองสำรวจโดยรอ

งด้วย โชเฟอร์ก็หล่อเหลาไร้ที่ติ เลิศสุดๆ ไปเลย แล้วพอมองเห็นหลังคาที่พักเท่านั้นล่ะ เ

้งอยู่แล้วเชียวว่ามีน้ำใจมาส่ง แต่น้ำเสี

คืนเดียวกัน ศลิษาทำหน้ามุ่ยเมื่อคิดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจก่อนจะเปิดประตู แต่พอแง้ม ร่างกายแข็งแรงของเขาก็มาช่วยเปิดประตูรถแล้วก็อุ้มเธอขึ้นมาจากรถ

ต้องอุ้มฉันหรอก

๋าของเธอขึ้นมาหิ้วพาดไหล่หนาและเป็นแนวสวย อ้อมอกเขาคงอบ

ฉัน... ก็ดูดีเห

าอย่างรู้ทันความคิดเธอ “ฮ๊า...” เขาย้ำเ

” อ้อมแอ้มตอบ หั

โกหกฉัน” ใช่สิใครจะไปหลอกเขาได้ ก็ฉลาดเ

กับหมา” ไม่ใช่หมาพุดเดิ้ลธรรมดาๆ ด้วย หมาที่ว่าน่าจะเป็น

นไม่น่าช่วย

่นล่ะ ปากคอเราะราย ป

ยนะ... ป

ไรมามั

งก่ำ หัวใจก็เต้นรัวแรงเมื่อนึกสัมผัสร้อนแรงที่เรียกว่าจูบจากริมฝีปากเขา... ‘จูบแสนหวาน... และร้อนแรงเร้

อยอมรับว่าอ่อนระทวยด้วยจูบร้อนแรงของเขาจริงๆ อย่างไร้หนทางโต้แย้ง อีกอย่างเธอจะไม่ยอมเขาง่ายๆ อีกต่อไปแล้ว

ำกัดรูปแบบและวิธีการ

หรือผิด หรือทำรุนแรง

วกระหยิ่มยิ้มย่องอย่างคนอารมณ์ดี เพราะยังไงเธ

ทวงภายหลัง ถึงวันนั้นเธอต

อย่างนี้ก

ใช่เหรอ?” เขาย้อน เ

ขาไขเปิดประตู ห้องพักสำหรับมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆ ยังไม่สามารถสแกนด้วยม่านตาและสั่งการ

แล้วก็แข็งแรง เธอจะห้ามใจไม่หวั่นไหวได้อย่างไร ในเมื่อใครๆ ก็รู้ว่าเขาคือชายในฝันของสาวๆ ทั่วทั้งยุโรป ศลิษารู้สึกเหนื่อยกับการต่อสู่ก

ต้องยอมแพ้หมา เพราะแม่บอกว่าเคยให้ข้าวหมากิน หมามันยังรู้คุณ รู้ว่าใครดีกับมันเลย ศลิษาคิดถึงตรงนี้ก็ต้องพยายามข่มน้ำตาแห่งความคิดถึงที่มีต่อมารดา เพราะท่านกำลังป่วยและต้องรับการรักษาดูแลจากแพทย์อย่างใกล้ชิด เธออยากให้อลันกลับไปกับเธอ

แทบจะเป็นเสียงคำรามอยู่แล้ว เป็นถึงด็อกเตอร์

ๆ ห้อง พบว่ามีการถูกค้นข้าวของเสียหายและถูกวา

‘หรือมีใครมาค้นห้อง’ เขาฉุกคิด ลืมสนิทว่าที่น

้องฉัน” เธอเดินขากะเพรกเข้ามาดู แล้วก็ล้มลงนั่งกับพื้นเมื่อภาพที

้วล่ะ” เขาครางขณะยืนตระหง่าน สองแ

นี่เงินที่ซ่อนไว้หายไปด้วยหรือเ

ึกเป็นห่วงยายตัวแสบคนนี้ด้วย เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก

จะไปหาที่พักใหม่ปุบปับแบบนี้ได้ยังไง ที่มาถึงนี่ได้ก็ด้วยความอนุเคราะห์จากท่านป

แล้ว” ‘ฉันต้องเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ไว้ร

โดยเขาเองก็ลืมนึกไปเลยว่าเธอยังขาเจ็บ ทำได้ดี

ะ คุณจะพา

ำไมเขาต้องรู้สึกโกรธ เขาอยากเห็นหน้าไอ้โจรชั่

สาวทัดทานเมื่อนึกได้ เธอมีห่วงอยู่อย่างสองอย่าง ที่เธอจ

ฉันตามมาเก็บให้เธอเอง”

นกลับมาแล้วเอ

นึกได้ในทันทีว่าเธอขาเจ็บเมื่อเห็นสาวน้อยร่างเล็กยืนทิ้งน้ำหนักตัวเองด้

หวกับสายตาคู่นั้น... ทำไมเขาหัวใจเต้นแรง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนสร

ทธิ์แมล

งวล” ที่สั่งเพราะรถเขามันซุปเปอร์คาร์นะ ไม่ใช่รถบรรทุก เขาไม่อยากให้ข้าวของพะรุงพะรังพวกน

วิตนี้เธอเจอแต่เรื่องราวร้ายๆ มันเริ่มร้ายตั้งแต่ได้ยิ

มของที่สำคัญของเธอ เพียงไม่ถึง

อส่งยิ้มและแสดงอาการเ

ขานั้นมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม มันล้นหลามพอๆ กับความหล่อเหลาของเขานั่นแหล่ะ ต่อให้เขาดูเป็นคนปากร้ายมาก

นหญิงสาวจะยื่นคำขาดนะ ถ้อยคำของเธอเจือแววบงการอย่างอาจหาญน้อยๆ เธอกล้ากับเขาซึ่งดูกล้า

บ และเราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเข้าใจไ

ก็ไม่มีวันไปจากเขาจนกว่าเขาจะใจอ่อนยอมกลับเมืองไทยไปนั่นล่ะ “โอ้ย!” ร่างเล็กล้มแหม่ะลงไปกองกับพื้น ขาของเธอตอนนี้ไม่ได้แค่ไร้เรี่ยวแรง แต่มันยัง

ล้วจริงๆ ฉันขออ

มฉันอยู่แ

องขออนุญาต เพราะชีวิตของเธอเป็นของฉันแล้ว” เขาโ

มื่อไหร่คะ

้ว แต่ที่เธอไม่ตาย เพราะมีฉันเป็นจ้าวชีวิต!” เขาสรุปเสียงห้วนแล้วก็อุ้มเธอเดินอาดๆ ออกจากห้องไป โดยมีชายหนุ่มร่างสูงสมาร์ทคอยเก็บข

$

ดินย่านนี้ราคาแพงลิบลิ่วและที่ดินมีมูลค่าสูงเพิ่มขึ้นทุกๆ ปี และบรรยากาศก็น่าอยู่และมีความปลอดภัยสูงสมราคาของมันนั่นเอง แต่น่าเสียด

ื่นเต้นขึ้นมาดื้อๆ เวลาได้ยินเสียงดุๆ ของเขา นับเวลาที่อยู่ใกล้เขาด้วย เขาเป็นตัวการที่ทำเธอหัวใจเต้นแรงมากกว่าปกติ ยิ่งเมื่อใดที่

หวั่นไหวไม่ได้ นี่เธอคงหลงเสน่ห์เขาเข้าแล้วจริงๆ ใช่ไหมศลิษา ทำไมมาดหล่อๆ สุดแสนสมาร์ท ช่างปกป้อง และดูดุดันเกินกว่ามนุษย์ศาสตราจารย์จะทำได้ เขาเป็นผู้ชายสมบูรณ์แบบ ที่มีครบทั้งความบู๊และความบุ๋น หล่อก็ได้ บู๊ก็ด้วย รอยยิ้มเ

คนตอนเจอกันแรกๆ เลย แต่ความดีของเขามันลบล้างประวัติศาสตร์ไม่ได้หรอก ภาพเก่าๆ ที่เขาจับเธอทุ่มลงหน้าเพ้นท์เฮ้า

กแพงหรือเปล่า” เธอเอ่ยถามเมื

รี

เป็นเชิงถามว่าฟรีจริงนะ

หน้าก็ดุ บ้าอำนาจแล้วก็เผด็จการ ยังดีที

น้ามุ่ย เพราะตอบ

ยัง?” เขาเอ่

ัง

เขาพูดดักคอ สายตาเขามองม

อเถียง “ถ้าไม่อุ้ม ฉันก็จะเดินเอง” เธอเสียงเข้มแข็ง ไม่อยากให้ใครมาสงสาร “แต่

ใจ เก่งนักก็ปล่อยให้เก่งเสียให้เข็ด เขาลงจากรถแล้วถือกระเป๋าให้หญิงสาวแทน เดินตามเธอไปจนถึงหน้าลิฟต์ ศลิษาหันมามองเป็นเชิงถามว่าไปยังไง

่อกวนฉันได้ถึงที่นี่” เขาเล่า สายตาคมกล้ามองสบสายตาแมลงหวี่จอมตื๊ออย่างไม่วางตา “และฉันไม่เคยพาผู้หญิงคนไห

นี้กับผู้หญิงบ่อยๆ ใช่มั้ยคะ?” ศลิษาย้อนอย่างไม่เชื่อหู เธอจะเป็

เท่านั้นคนฟังก็หัวใจพองแ

มรักเขาไม่ไ

ที่นี่ละคะ ในเมื่อค

ียงแหบเซ็ก

ศลิษาทำ

ๆ ยังไงล่ะ” ยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าเขามันทำเธอขัดใจ เธอกำลังจะซาบซึ้งใจ

่ของฉันเลย” ศลิษาว่าพลางถอน

” เขาพูดหน้าตาย

แต่มีธุรกิจและสมบัติมากมาย แต่ลูกชายกลับมองไม่เห็นค่าสิ่งเหล่านั้นที่ท่านตรากตรำมา... ก่อร่างสร้างตัวมา... จริงๆ มันเรื่องครอบครัวของคุณ ผลประโยชน

่าจ้างทำไม” เขาไหวไ

แบบนี้หรอก” เธอหยุดมองสบตาเขา “มาให้คุณดูถูก แล้วก็กลั่นแกล้ง ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยด้อยค่าแบบนี้” เธอพูดเหมือนกำลังหาที่ระบา

จากเขา ด็อกเตอร์เวทลีย์ก้าวขายาวเดินตามเธอไปอย

่งคว้ามือเล็กเอาไว้ก่อน

นนึกถึงจูบแรกที่เขาปล้นไปจากเธอ เธอควรเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำล้ำค่ากับ

าเสียงดุ แต่ทำไมเธอรู้สึกตื่นเต้นเพราะเสียงน้ำเสียงทรงอำนาจน

้มน้อยๆ นั่น มันบ่งชัดว่าเขากำลังมีอ

มตัวฉันกลั

ันหลังมาเผชิญหน้ากับเขา มองเห็นเขาอย

ินจูงมือเธอไปยังเพ้นท์เฮ้าส์ของเขา เธอยิ่งร้องไห้เข้าไปใหญ่ ทำไมความรู

$